مولتیپل اسکلروزیس، یکـی از بیماریهـاي التهـابی سیستم عصبی مرکزي اسـت و عقیـده بـر ایـن اسـت کـه بواسـطه سـلولهاي T خودواکنشگر ایجاد میشود. در این بیماري، غلافهاي میلین که براي انتقـال مـؤثر پیامهاي الکتریکی در سلولهاي عصبی مغزي مورد نیازنـد در اثـر التهـاب خـراب میشوند. تخریب غلاف میلین باعث نقص در ورود پیامهاي حسی بـه مغـز و در نهایت منجر به فلج میشود. احتمالاً، لنفوسیتهاي T با ترشح سایتوکاین هـایی، ماکروفاژها را تحریک و بعداً ماکروفاژها نقش اصلی را در ایجـاد التهـاب دارنـد. یک قسمت مهم از غلاف میلین بنام پـروتئین پایـه میلـین، هـدف احتمـالی ایـن لنفوسیتهاي T میباشد. لنفوسیتهاي T جدا شده از این بیماران، قادر بـودهانـد علاوه بر شناسایی پپتیدهاي مشتق از پـروتئین پایـه میلینـی، پپتیـدهاي مشـتق از پروتئینهاي ویروس هرپس و یا اپتستین بار ویروس را نیز شناسایی کنند. برخـی از لنفوسیتهاي T ،احتمالاً داراي گیرندههایی بـوده کـه بـا پـروتئین پایـه میلـین واکنش متقاطع میدهند. لنفوسیتهایی که بدین ترتیب فعال شدهانـد بـا عبـور ازسد خونی- مغزي، به غشاء میلین حمله و باعث بیماري فوق میشوند. اطلاعات موجود نشان میدهد که الزاماً تمام افراد مبتلا به عفونت هرپس(تـب خـال) و یـا ایشتاین بار ویروس(عامل منونوکلئوز عفونی) دچار بیمـاريS.M نخواهنـد شـد. لذا، تشابه آنتی ژنی بین میکروب ها و آنتی ژن خودي بعلاوه فاکتورهاي ژنتیکـی از عوامل قوي و آشکار در ایجاد بیماري میباشند.