در درمان متريت بايد توجه داشت کـه در داخـل رحـم تجمعی از توکسينها را داريم در نتيجـه نبايـستی هـيچ آسيبی به ديواره رحم وارد شود. اسـتراتژی درمـان بـه صورت زير ميباشد:

١ .خروج ترشحات توکسين: اين ترشحات در ابتدا ميبايست رقيـق شـوند و سـپس اقدام به خارج نمودن آا کرد. بهترين مايع رقيق کننـده استفاده ازمحلول سالين نرمال گرم(بـه انـدازه دمـای بدن) به همراه يک ماده آنتی سپتيک ميباشد.

٢ .آنتی بيوتيک تراپی: معمولاд ازآنتی بيوتيکهای وسيع الطيف مانند ترکيـب پنی سيلين- استرپتومايسين و يا اکـسی تتراسـيکلين يـا سولفاناميدها به صورت تزريقی استفاده ميکنند. دردرمان متريت عفونی هيچگـاه از آنتـی بيوتيکهـای داخل رحمی استفاده نمی شود زيرا بی فايده ميباشند.

٣ .درماهنای حمايتی: درماای حمايتی شامل حمايت کبدی بوسيله تجـويز سـرم قندی و يا مواد قنـدی - تجـويز ويتامينـها و کلـسيم، فسفر و منيزيم ميباشد. همچنين جهت رفع حالت آتونيـسيته رحـم و شـل نمـودن سرويکس ،می توان از تجويز استراديول به صـورت تزريقـی استفاده نمود. دوز معمول آن۶- ۴ ميلی گرم به ازای هر کيلو وزن بدن ميباشد که در دوزهايی با فاصله زمـانی (به مدت ٢-١ روز) استفاده ميشود.

از جمله عوامل بوجود آورنده متريت عفـونی مـيتـوان به موارد زير اشاره نمود:

١ -جفت ماندگی: اگر حتی تکه ای کوچـک از جفـت در داخــل رحــم بــاقی بمانــد در اثــر کــارکرد عوامــل باکتريايی ميتواند باعث بوجود آمدن متريت شود.

٢ -خروج ديرتـر از موقـع پلاسـنتا: يعنـی جفـت کاملاд خارج شده است ولی به علت اينکه ديرتر از موقـع اين عمل انجام پذيرفته است عوامل باکتريايی توکسين زا وارد عمل شده اند.

٣ -حجم زياد رحم.

۴ -باز بودن سرويکس و دخول عوامل عفونی.

۵ -استرس ناشی از زايمان.

۶ -دستکاريهای بيش از حد و نامناسب.