الف : تغذیه به هنگام جفتگیری (  فالشینگ )

تغذیه بر راندمان تولیدمثل از طریق ترشح هورمونها )بویژه هورمونهای غده هیپوفیز)LH )و هورمونهای انسولین لوزالمعده( اثرگذاربوده و با افزایش سطح تغذیه مناسب و مکفی تولید انسولین افزایش و باعث برداشت گلوگز شده در نتیجه انرژی الزم برای تولید هورمونهای جنسی و افزایش تخمکریزی فراهم میگردد. بدین منظور پس از پایان شیردهی تا حدود 3 هفته مانده به قوچاندازی، تغذیه میش و بزهای ماده درسطح جیره نگهداری است تا میشها قدری الغر شوند. سپس تا قوچ اندازی، میشها را با کنسانتره و علوفههای مرغوب تغذیه مینمایند. این عمل را »فالشینگ«گویند. )اسکور بدنی تغذیهای در زمان جفتگیری 3 تا 2/3 باشد( با این شوک تغذیهای نرخگیرایی آبستنی و راندمان بره دهی افزایش مییابد. نکته مهم اینکه میشها و بزهای ماده چاق به عمل فالشینگ کمتر پاسخ مثبت میدهند و بالغان نسبت به میشهای جوان نیز عکسالعمل بهتری نشان میدهند.درزمان جفتگیری نبایستی از شبدر و یا یونجه زیاد استفاده گردد؛ زیرا ترکیبات استروژنی آنها موجب کاهش تولیدمثل میشود. حداکثر 31 درصد از لگومینهها در زمان جفتگیری استفاده شود.

ب : تغذیه میش و بزهای بالغ ماده به هنگام آبستنی میشها و بزهای ماده طی دوره آبستنی11 تا 13 کیلوگرم وزن اضافه میکنند که ناشی از وزن جنین به همراه بافتهای همراه و مایعات جنین است. بنابراین برای جلوگیری از سختزایی و چاقی دام میبایستی به این مسئله توجه داشت و اسکنر بدنی هنگام زایمان 3 تا3/3 باشد در یک سوم انتهای آبستنی حدود دو سوم وزن جنین شکل میگیرد. بنابراین یک سوم آخرآبستنی با توجه به کاهش حجم شکمبه ناشی از افزایش جنین در بدن مادر میبایستی مالحظات ویژه تغذیهای اعمال گردد.

ج: تغذیه به هنگام زایمان میش و بز ماده هنگام زایمان بایستی میشها را از سایر گله جدا نگهداری کرد تا با علوفه با کیفیت باال تغذیه شوند. دادن سبوس با یونجه خشک و مواد ملین مثل گندم و مالس در ابتدای زایش بسیار ثمربخشاست؛ زیرا از یبوست دام جلوگیری مینماید. توجه ویژه به مواد معدنی مورد نیاز از جمله کلسیم و فسفر برای تولید شیر و جلوگیری از تب شیر بسیار حایز اهمیت است. در صورت نشان دادن عالئم تب شیر تزریق وریدی کلسیم تنها راه عالج به شمار می رود. میشهای شیرده عالوه بر تأمین احتیاجات نگهداری نیاز به رفع احتیاجات تولید شیر نیز دارند. میشهای جوان و آنهایی که اولین بار زایمان کردهاند، نیاز به تامین احتیاجات رشد نیز دارند. بدیهی است مادرهای تک قلوزا و دوقلوزا به لحاظ احتیاجات بسیار متفاوت بوده، بایستی تأمین احتیاجات به طریقی صورت گیرد که جبران افت وزن ماده در طی دوران شیردهی نیز بنماید.

ه: تغذیه درحالت نگهداری وخشکی میشها پس از دوره جفتگیری تا یک سوم انتهای آبستنی در حالت نگهداری تغذیه می شوند و سپس جیره آبستنی دریافت می دارند، به طوری که اسکور تغذیه ای آنها در زمان زایمان بین 3/3 تا 3/3 باشد. )تغذیه به منظور استفاده از رشد جبرانی جنین در برخی واحدها متداول است