روشهای پرورش بر اساس نوع دام 1.پرورش گله خاص 2 .پرورش آمیخته ها 3 .پرورش سنتی 4 .پرورش بره ها

روشهای پرورش بر اساس روش تغذیه 1 .پرورش درمزارع 2.روش چرای آزاد3.روش نیمه آزاد4.پرواربندی

روش پرورش گله خاص: این روش بیشتر در کشور های پیشرفته صورت میگیرد عمده مشکلی که این روش دارد ناشی از هم خونی باعث عوارض آناتومیکی و میزان سقط جنین و ناقص الخلقه زیاد می شود برای جلوگیری از این مشکل باید قوچ های دوگله از این نژاد را باهم عوض کرد

روش پرورش آمیخته: به منظور ترکیب صفات برتر نژاد های مختلف می باشد روش پرورش سنتی:توضیح قابل ذکری ندارد

روش پرورش بره ها: معموال تا 3ماهگی بره با مادرش زندگی میکند اما ممکن زودتر از شیر گرفته شود و به صورت دستی تغذیه شود که از هفته دوم با یونجه و کنسانتره شروع می شود یا از شیر خشک استفاده می شود و یا جایگزین ها شیر استفاده می شود

روش پرورش در مزارع: گوسفند و بز در مزارع که برای کشت و زرع مناسب نیست اما پوشش گیاهی دارد نگهداری می شوند.هر هکتار بین 20 تا 200 راس نگهداری می شود در این روش رکورد گیری گوسفند انجام نمی شود و در ایران هدف اصلی کشت و زراعت می باشد

روش پرورش چرای ازاد یا روش گسترده یا متحرکتغذیه در مراتع بوده و ییالق و قشالق می کنند در یک گله تا 4000راس گوسفند هست

روش پرورش نیمه آزاد یا چرای انتقالی با استفاده از جایگاه این روش در روستا هایی که کم و بیش به مراتع دسترسی دارند هست که در زمستان به صورت دستی در آغل نگهداری می کنند وموقع حرکت روستایی ها گوسفندان خود را در اختیار چوپان ها قرار می دهند معموال ورود دام به مراتع در ابتدا بهار صورت میگیرد و خروج در پاییز می باشد و ممکن است چرا به صورت مخلوط باشد یعنی بز و گوسفند و گاو را به صورت مخلوط به چرا برده می شود در روش گله های کوچک روستایی پس از چرا مزارع استفاده نموده و در داخل آغل نگهداری می شود این روش پرورش بز و گوسفند در ایران به طور گسترده دیده می شود گوسفند و گاو حدود 3 درصد وزن خود مواد خشک مصرف می کنند اما بز 5 درصد وزن خود ماده خشک مصرف می کنند و تنوع غذایی بیشتری نسبت به گوسفند و گاو دارد بز و گوسفند می توان باهم نگه داشته شود زیرا گوسفند در مرتع دنبال علوفه تازه و مرغوب می باشد اما بز به دنبال خار و خشبی می باشد تعداد دام در یک هکتار وابسته به نوع و سن دام و کیفیت مرتع و....بطور متوسط در مراتع با پوشش مناسب 6تا 10 راس در یک هکتار مناسب است

روش پرورش پرواربندی پرورابندی عبارت از تغذیه متعادل دام های جوان و نر کمتر از یکسال به هدف تولید گوشت در یک مدت زمان معین و افزایش وزن می باشد در روش مرتع پروار بندی تا 4الی 5ماهگی شب ها با کنسانتره تغذیه می شوند این بره در 7الی 8 ماهگی به 40 الی 50 کیلو رسیده و آماده ذبح می شود روش معمول بره های مرتع این است که از اوایل پاییز شروع می شود از سن 6تا7 ماهگی در آغل بسته پروار می کنند مزایای پروار بندی: 1.استفاده از حداکثر ظرفیت تولید گوشت2.ظرفیت حداکثر بالقوه دام 3.افزایش مرغوبیت گوشت 4.برگشت سریع سرمایه 5.حفظ مراتع کشور شرایط موفقیت پرواربندی 1.جایگاه اختصاصی باز یا بسته به انداز 90س.م یا 1 متر مربع 2.باید جیره غذایی به گونه ای باشد که هر 8 کیلوگرم به ازاء یک کیلوگرم افزایش وزن بدن3.طول مدت پروار بندی 3ماه می باشد 4.نژاد های مورد استفاده پروار بندی مغانی،بختیاری،لری،افشاری،قزل و شال می باشد