اين بيماری به علت قرار گرفتن دامها در معرض نـور خورشيد به مدت طولانی رخ میدهد. اشعه UV آفتاب برروی مواد فتوديناميک پوسـت بـدن دام اثر میگذارد و باعـث آزاد کـردن راديکالهـای آزاد اکسيژن ميگردد، در نتيجه انرژی زيـادی آزاد شـده کـه باعـث بـروز صـدمات شـديد پوسـتی (درماتيـت و نکـروز پوستی) میشود. حساسيت به نور میتواند به 3 دسته تقسيم شود

. 1ـــ مقــدماتی:درايــن فــرم مــاده اي کــه خــورده شده(مانند برخی از گياهان خانواده هايپری کـوم و يـا برخی از داروها ماننـد فنوتيـازين ـ سـولفاناميدها ـ تتراسيکلين) باعث بروز حساسيت به نـور مـیشـود. زيـرا اين مواد مستقيماً به صورت يک مـاده فتوديناميـک عمـل میکنند.

2ـ ثانويه: اين حالت بيشتر در دامهای بزرگ رخ مـی- دهد و به علت آزردگیهـای کبـدی ناشـی از بيمـاریهـای باکتريايی ـ ويروسی ـ قارچی و يا در اثر نئوپلازی کبـد رخ میدهد.

3ـ ساخته شدن رنگدانههای غير طبيعی. علائم بيماری: ضايعات بيشتر در نواحی فاقـد رنگدانـه يـا سـفيد پوست(مانند پلک چشم ـ بينی ـ تاج سم) ديده میشود. ضايعات شامل کهيـر (Urticaria (ـ سـرخی ـ التـهاب و نکروز پوست است. در واقع پوست دچار درماتيـت مـیشـود حتی برخی مواقع عروق خونی پوست هـم دچـار آسـيب مـی- شوند. درمان: درمان شامل انتقال هر چه سريعتر دام از آفتاب بـه سايه و استفاده از کرمهای ضدآفتاب به صورت موضعی می- باشد. اگر ضايعات کبدی وجود داشته باشد میبايـست مـورد درمان قرار گيرد. بـه طـور مثـال تزريقـات دارو قطـع شود. از کورتوهنا مثل پردنيزولون به ميزان 1/1 ميلی گرم به ازای هر کيلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی و به مدت 10 روز توصيه میشود.