بيمارهاي قابل بحث و خطرآفرين براي انسان،بيماريهاي اسـت كـه توسـط عوامـل باكتريايي،ويروسـي،انگلي و قارچي ايجاد ميگردد. اين بيماريها حيوان را مبتلا و از طريق تماس،پوست انسان را نيز گرفتـار ميـسازند.عوامـل باكتريايي و ويروسي مشترك بين انسان و دام در حيوانات خانگي تقريبا محدود تر از حيوانات صنعتي و خوراكي بوده و قابل اغماض است اما عوامل قارچي و انگلي مشترك ،تقريبا فراوان گزارش شده است. قارچ هاي بيماري زا به وفور در طبيعت يافت ميشوند و سيستم دفاعي بدن هميشه مانع از تكثير آنها ميگردد منتها اگر شرايط مهيا شود فوري قارچ ها تكثير يافته و بيماريزايي خود را آغاز ميكنند. گروه هايي كـه مـستعد بيمـاري هـاي قـارچي هستند عبارتنداز: نوزادان و بچه ها(بدليل عدم تكامل سيستم ايمني) افراد پير و سالمندان(بدليل كاهش مقاومت سيستم ايمني بدن) و همچنين بيماراني كه سيستم دفـاعي بدنـشان مختـل گـشته (ايـدزي ها،بيمـاراني كـه از داروهاي سركوب كننده ايمني مصرف ميكنند مثل بيماران پيوند اعضا پي، ام اسي هـا،انواع لوپـوس هـا....) اين اشخاص در تماس با حيوانات آلوده ،سريعتر به بيماريهاي قارچي مبتلا ميشوند. بيماريهاي قارچي پوست در سگ اغلب به اشكال مو ريختگي گرد و دايره وار به اندازه تقريبي سكه 1 ريالي آغاز شده و معمـولا خارشـي ندارند و بيشتر نقاط سر و صورت سگ را آلوده ميسازند و اغلب اوقات اين بيمارهاي قارچي بعد از مـدتي بـدون درمان بهبود ميابند،اما بدليل آلوده كردن انـسان ،تمـام سـگ هـاي خـانگي آلـوده، بايـدتحت درمـان توسـط دامپزشك قرار گيرند اما در گربه بدليل رفتار تميز كردن خود،بيماريهاي قارچي تحت باليني اسـت يعنـي علاپـم مشخصي روي پوست ديده نميشود و افراد مستعد با تماس با پوست به ظـاهر سـالم گربـه ،اسـپورهاي قـارچي موجود در پوست گربه به انسان منتقل گشته و بيمـاريزا ميـشوند.اغلـب ايـن قارچهـا ازانـواع ميكروسـپورومها و تريكوفيتون ها بوده و باداروهاي رايج، در حيوانات و هم در انسان قابل درمان هستند ،فقـط انـواع نـادري از آن ممكن است خطرناك باشد مثل فرم جلدي بلاستومايكوزيس سگ كه خطراتي مثل ذات الريه قارچي و ... براي انسان همراه دارند. نوع ديگر از بيمارها،انگل هاي پوستي ميباشـند بخـصوص انـواع جربهـا (جربهـا نـوعي از حـشرات بـسيار ريـز ميكوسكوپيكي هستند كه در سطح و يا داخل لايه هاي پوست زندگي ميكنند) كه ميتواتند هم براي حيوانـات و هم براي انسان مشكل آفرين باشد.جربها با ورود به پوست از لايه هاي سطحي و عمقي پوست تغذيـه كـرده و برخي از آنها تونل هاپي داخل پوست براي تخم گذاري حفر مي كنند كه باعث خـارش بـسيار شـديد ميگردنـد. علاپم اين بيماري بخصوص در ساركپتس سگ، با نقاط مو ريختگي همراه با قرمزي وخارش شديد و ديوانه وار سگ و خراش هاي خونريزي دهنده بعلت خاراندن شروع ميشود .اين جربها پس از تماس با بدن انسان با نقـاط آلوده حيوان، به انسان منتقل شده و پس از چند ساعت خارش و قرمزي شديدي بخصوص در دست ها و نواحي كمر مشاهده مي گردد و باعث خارش ها بسيار شديدي مي گردند و برخي موارد مبتلايان به شدت خـود را مـي خارند كه باعث پيدا شدن زخم در محل خارش و متعاقب آن عفونت هاي ثانويه خواهد شد. بدليل اينكه انـسان ميزبان موقت اغلب جرب هاي موجود در بدن سگ ميباشد ،جرب هـا پـس از اسـتقرار چنـدين سـاعته در بـدن انسان از آن جدا شده و مي افتند لذا لباسها بخصوص لباس زير انسان ،ميتواند باعث تداوم آلودگي هـم در خـود شخص و هم افراد ديگر بشود. اين جربها و ديگر عوامل انگلي پوسـتي بـا داروهـا و شـامپوهاي مخـصوص، در حيوان و هم پوست انسان از بين ميروند. در حيوانات بخصوص در سگ و گربه ،بروز آلرژي ها بيشتر با ضايعات پوسـتي همـراه اسـت كـه بـالعكس در انسان اغلب در گيريهاي تنفسي(آب ريزش از چشم و بيني،عطسه و...) در زمان آلـرژي هـا مطـرح مـي باشـد . آلرژي هاي پوستي شامل اگزماها و انواع درماتيت هاي آلرژيك پوستي(التهابهاي غير عفـوني و غيـر ضـربه اي روي پوست) حيوانات مطرح ميباشد كه تماس اين انسان با اين واكنش هاي پوستي مشكلي ايجـاد نميكنـد امـا اگر عامل حساسيت زا به پوست و موي بدن حيوان بچسبد با لطبع در انسان نيز احتمـالا آلـرژي اتفـاق خواهـد افتاد.