سالك يك بيماري پوستي (مزمن، بدون درد وتب) مشترك بين انسان وتعدادي از حيوانات از جمله جوندگان و سگ مي باشد كه توسط پشه خاكي به هنگام تغذيه از خون بيمار به اين انگل آلوده مي شود، و بعد از گذشت يك هفته از طريق نيش زدن قادر به انتقال بيماري به فرد سالم است.

علائم بيماري : بيماري سالك بسته به محل هاي گزش پشه بصورت يك زخم يا زخم هاي متعدد در نقاط باز بدن مانند صورت، بيني، گوش، دست و پا ايجاد مي شود كه ابتدا بصورت يك برآمدگي قرمز رنگ بوده، سپس به گره سفت و كبود رنگي تبديل مي شود و در صورت عدم درمان مناسب زخمي شده و با بهبود هر زخم يك جوشگاه فرو رفته و پايدار بوجود مي آيد كه به زيبايي فرد لطمه مي زند. اضافه شدن عفونت هاي ثانويه ممكن است زخم سالك را به فرم هاي عفوني ديگر تبديل نمايد.

عامل بيماري: عامل بيماري انگل تك ياخته اي است به نام ليشمانيا كه در زخم هاي پوستي ناشي از اين بيماري در انسان، جوندگان، و سگ مبتلا به سالك وجود دارد. هنگام خونخواري پشه خاكي از زخم هاي سالك، انگل به داخل بدن پشه خاكي وارد شده و با نيش اين پشه آلوده، به انسان سالم منتقل مي گردد.

مخزن بيماري : مخزن بيماري در سالك نوع شهري، انسان است، سگ وخانواده سگ سانان (شغال و روباه) بطور اتفاقي به اين بيماري مبتلا مي گردند. در سالك نوع مرطوب يا روستايي، منبع بيماري جوندگان وحشي نظير موش هاي صحرايي مي باشند.

ناقل بيماري : ناقل بيماري سالك، پشه ريزي به نام پشه خاكي است، كه اندازه آن حدود 3-2 ميلي متر بوده و در موقع نشستن بالهاي خود را به شكل عدد 7 نگه مي دارد وبصورت جهشي پرواز مي كند. پشه خاكي ماده، از خون انسان و ساير پستانداران آلوده و يا از زخم افراد مبتلا به سالك تغذيه نموده و پس از مدتي مي تواند آلودگي را به انسان حساس منتقل نمايد .