زگيلها منشأ ويروسی دارند و بيشتر در گاوهای جوان کمتر از دو سال مشاهده ميشوند. زگيلها دارای مرکزی فيـبرو هـستند کـه روی آن را لايههای بافت اپی تليال پوشانده و لايه سطحی شاخی شـده است. اينگونه زگيلها را فيبروپاپيلوما مينامند. پاپيلوما و يا فيبروپاپيلوما ممکن اسـت در پـستان، نوک پستان، قبقـب گـاوان نـر، دسـتگاه گـوارش، حلـق، مثانه و يا چشم ايجاد شوند. زگيل پوستی بيشتر در گوسالهها و گاوانی که کمتر از دو سال سن دارند بروز ميکند و در زمستان که حيوانـات در اصطبل با يکديگر تماس بيشتری دارند، شايع است. سر بويژه اطراف چـشمها،اطراف گـردن و در امتـداد وريد وداج، اغلب محل پاپيلوماتوز است. اين قبيل جراحات بيشتر از محل خـونگيری و از وريـد مزبور شروع ميشود و در اثر آلوده بودن سوزن خـونگيری توليد شده است. همچنين ممکـن اسـت زگيـل در اطـراف محـل قطـع شـاخ، خالکوبی و يا علامت گذاری گاوها ايجاد شود. بيماری بوسيله دست دامداران و يا سـوزن خـونگيری از حيوانی به حيوان ديگر منتقل ميشـود. همچـين وسـايل شيردوشی و ساير لوازم ميتوانند منتقل آننده باشند. درگاوداریهايی که گوش آهنا بوسيله خـالکوبی علامـت گذاری مـيشـوند، اغلـب جراحـات زگيـل در گـوش ايجـاد ميشود. پيشگيری: پيشگيری بر اساس ضد عفونی کردن ابزار علامت گذاری و تزريقات استوار است. در ضمن احتياجـات دام از نظـر منيزيم نيز مي بايست رعايت شود. درمان: بيماری معمولا به خودی خود محـدود مـيشـود مگـر در موارد فيبروپاپيلوهای نـوک پـستان کـه نيـاز بـه عمـل جراحی و برداشتن عارضه دارد. همچنين می بايست بـه جيـره دامهـا، منيـزيم اضـافه گردد. - اگر زگيلها کوچک و کم باشند از محلول يـدوفيلين 50 درصد و يـا تنتورتويـا هـر روز بـه مـدت دو هفتـه استفاده ميشود. - اگر زگيلـها کوچـک و زيـاد باشـند از درماهنـای هومئوپاتيک بوسيله تويا استفاده ميشود. - اگر زگيلها متوسط و کم باشـند از نـيترات نقـره استفاده ميشوند. - اگر زگيلها حجيم و چرکی باشـند از عمـل جراحـی استفاده ميشوند.