به سبب تغییرات اجتماعی که پس از جنگ جهانی دوم در دنیا اتفاق افتاد، رویکرد غالب مردم به موضوع راحتی حیوانات بهبود یافت و باعث شد که مطالبه عمومی از دامپزشکان، اشراف بیشتر به موضوع راحتی حیوانات در کنار درمان آنها باشد. بهطور سنتی، استفاده آسیب رساننده به حیوانات دربرنامهی آموزشی دامپزشکی در دروسی نظیر جراحی یک موضوع همهگیر و جهانی است و بیهیچ شکی، آموزش جراحی دامپزشکی همانند سایر رشتهها و در هر سطح و پایهای ناگزیر از وفق یافتن با تغییرات شگرف تکنولوژیک و اجتماعی است که تمام جنبههای زندگی ما را تحت تاثیر خود قرار دادهاند. به هر حال آموزش دامپزشکی باید با استفاده از جایگزینهای بهتر بجای استفاده نامناسب از حیوانات در آموزش، اصالح شود. جراحی دامپزشکی نیازمند نوعی بازنگری است تا ضمن برآوردن نیازهای دامپزشکان، انتظارات عمومی را نیز تامین کند. توسعه تکنولوژیک، گستره وسیعی از ابزار و تکنیکهای پیشرفته را به ارمغان آورده است که میتوانند جایگزین روشهای کهنه آموزشی شوند. نگارنده، همگی جراحان دامپزشکی کشور را به بحث و تبادل نظر در مورد روشهای موثر وفق یافتن آموزش جراحی با تغییرات فکری و اجتماعی روز فرامیخواند.