بيماری تب برفکی یک بيماری بسيار عفونی و بشدت واگير دام می باشد که به لحاظ شدت خسارات اقتصادی یکی از موانع اصلی در تامين بهداشت و توليد دام و فراورده های دامی محسوب ميگردد. این بيماری سبب کاهش شدید توليد دام شده و نقش اساسی در تجارت دام و از جمله مهمترین بيماریهای مسری گاوان FMD . فراورده های خام دارد است که باعث خسارات اقتصادی قابل توجهی ميگردد. در گاوان بالغ احتمال کشندگی آن کم است اما در اثر ایجاد ميوکاردیت در کم سن و سال ها کشندگی بالایی دارد.تقریباً تمامی دام های زوج سم از جمله گونه های نشخوارکنندگان اهلی نظير گاو، گاوميش، گوسفند و بز مورد هدف ویروس عامل بيماری قرار می گيرند. شدت واگيری در دامهای حساس بسيار بالا ( % ١٠٠ ) بوده ولی ميزان مرگ و مير پائين و عمدتاً دام های جوان را در برمی گيرد.
ویروس عامل بيماری از جنس پيکورنا ویروسها بوده که در این جنس ٧ SAT و سوشهای آفریقائی و ٣ Asia ١ – C – A – O سروتایپ بنام هایقرار دارند. ماهيت این ویروس که از نوع – SAT ٢ – SAT ١یروس RNAمی باشد، تغييرات شدید آنتی ژنتيکیAntigenic Variantsاست کههمواره در مناطقی که بيماری به فرم آندميک حضور دارد، سبب پيدایش دیگری چرخش ویروس در جمعيت های دامی دارای سطوح ایمنی متفاوت ناشی از ناهمگونی و همزمان نبودن مایه کوبی در آنهاست که شرایط ایجاد موتاسيون را برای ویروس فراهم می سازد. بيشترین زمينه A در بين ویروسهای ٧ گانه بيماری تب برفکی، تيپتغييرپذیری و ایجاد واریانت های جدید را از خود نشان داده و در سالهای تب برفکی در ایران علاوه بر تيپ A اخير حداقل ٣ واریانت تائيد شده از تيپ] A که سالها از ثبات بيشتری برخوردار بوده شناسائی گردیده است A٢٢ A ٩٦ این تحت سویه از سوی موسسه رازی تحت عنوان ٢٠٠ – A٩٩ ( و O سایر تيپ های ویروس از جمله ) A شناسائی و نام گذاری گردید. ٨٧ تغيير پذیری کمترو محدودتری دارند) . Asia Iاگر چه در بين آنها برخی حدت زیادتر و برخی حدت کمتری دارند و بدین لحاظ در زمان استفاده از ویروس های جدا شده، حدت و شدت بيماریزائی آنها بایستی کنترل و همواره ویروسی در واکسن بکار گرفته شود که در بين ویروسهای شایع، بيشترین حدت بيماریزائی را داشته باشد