به منظور بدست آوردن اندازه هاي طبيعي كمي قلب اين مطالعه انجام گرديد تا بوسيله آن بتوان موارد غير طبيعي را بوسيله راديوگرافي ساده بهتر تشخيص داد.در اين مطالعه تعداد ١٢٤ راديوگراف جانبي سگ از نژادهاي مختلف كه در دو گروه، تقسيم بندي شده بودند، مورد بررسي قرار گرفت. گروه اول شامل ٤١ راديوگراف از سگ هاي نژاد بزرگ ( ٢٣ نر و ١٨ ماده) وگروه دوم شامل ٨٣ راديوگراف از سگ هاي نژاد كوچك تعداد ( ٣٣ نر و ٥٠ ماده) بود. كليه سگ هاي مورد مطالعه از نظر بيماري هاي قلبي وريوي سالم بودند وراديوگرافي بدلايل ديگر انجام گرديده بودطول تا نوك قلب اندازه گيري شد و مقدار به دست ( mian stem bronchus) قلب از قسمت شكمي شروع بروش به بعد) سنجيده شد. عرض قلب نيز در قسمت يك سوم مياني، T آمده نسبت به طول مهره هاي سينه اي (از 4 به بعد) T اندازه گيره شد و اندازه آن براساس طول مهره هاي سينه اي ( از مهره 4 ، (CVC) مماس با سطح پشتي مورد مقايسه قرار گرفت. سپس تعداد مهره هاي سينه اي معادل اندازه هاي طول و عرض قلب با هم جمع و بعنوان مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت P? و با 0.05 T گزارش گرديد. داده هاي بدست آمده بروش تست VHS ٩) بوده است. در بررسي /٧ ± ٠/٥ (٨/٤-١٠/ ٩) و در گروه دوم ( ٦ /٥ ± ٠/٣(٨/٣-١٠/ در گروه اول ( ٢ VHS ميزان با سن در VHS با جنسيت حيوان در هر دو گروه اختلاف معني دار مشاهده نگرديد، همچنين رابطه VHS رابطه .(P? گروه اول اختلاف معني دار مشاهده نشد ولي در گروه دوم اختلاف معني داري را نشان داده است ( 0.05 يك كار اوليه در ارزيابي اندازه قلب است و در موارد مشكوك به بزرگ شدگي قلب مي توان (VHS) اندازهگيري اختلاف معني دار وجود VHS از اين روش كمك گرفت .در سگ هاي نژاد كوچك مشخص گرديد كه بين سن و وجود دارد اما اين اختلاف معني دار نبود. در اين بررسي VHS در نژاد بزرگ ارتباط بين سن با .( p? دارد ( 0.05 ١٠ مهره بود. نتايج بدست آمده از اين مطالعه با / مهره براي نژاد كوچك و در نژاد بزرگ تا ٢ VHS حداكثر ميزان ١٠/ در سال ٢٠٠٢ انجام شده كمي اختلاف دارد در آن مطالعه تا ٥ James W. Buchanan مطالعه اي كه توسط مهره در نژاد بزرگ و تا ١١ مهره براي نژاد كوچك طبيعي گزارش شده بود.

سندرم یا بیماری ناویکوالر یک بیماری پیشرونده است که در اسبهای مسابقه در سنین حدود 7 الی 5 سالگی دیده میشود. به واسطه این سندرم تغییرات دژنراتیو در استخوان کنجدی پایینی در سطح بورسای آن )سطح کف دستی و کف پایی( بوجود میآید و به واسطه این تغییرات، ضایعات غیرقابل برگشت ایجاد میگردد که سبب از دست دادن توان بدنی و کاهش چشمگیر فعالیتهای ورزشی میگردد. در این مقاله به تفضیل درباره آناتومی ناحیه، چگونگی پدید آمدن بیماری، بررسی عوامل مستعد کننده و روشهای مقابله و پیشگیری از بیماری صحبت به میان خواهد آمد.

بررسی کالبدشناختی ناحیه

استخوان سزاموئید پایینی )کنجدی پایینی(، استخوانی قایقی شکل است که در حد فاصل بند دوم و بند سوم انگشتان در سطح کف دستی و کف پایی قرار دارد. این استخوان دارای دو سطح مفصلی که در ارتباط با بند سوم و بند دوم انگشتان است و در سطح کف دستی و کف پایی به واسطه عبور تاندون خم کننده از روی آن بورسایی تشکیل میدهد که واجد مایع سینوویال میباشد. استخوان ناویکوالر وظیفه محافظت از مفصل و تاندونها را در برابر فشار و صدمات فیزیکی سخت به عنوان یک دریچه برای جریان خون به استخوان بند سوم و کوریوم داخلی سم دارد.

تشخیص

تشخیص بیماری بر اساس تاریخچه و عالئم بالینی و رادیوگرافی میباشد. بر اساس تاریخچه، اسب لنگش متناوب نشان میدهد، بدین معنی که در ابتدای حرکت و همچنین حرکت یورتمه در بعضی از ایام هفته لنگش نشان میدهد و در بعضی مواقع لنگش نشان نمیدهد. همچنین میزان لنگش در دستها به مراتب بیشتر و مشهودتر از پاها است و اسب معموال حالت پنجه رو دارد و در هنگام حرکت تالش مینماید وزن بدن را به سمت جلو و بر روی پنجهها وارد نماید. در معاینه بالینی سایش نعل در ناحیه پنجه مشهود است و ناحیه پاشنه ها ضخیم میباشد. یکی دیگر از روشهای بالینی استفاده از تست الوار است.

درمان سندرم ناویکوالر اصول درمان بیماری ناویکوالر بر اساس نعلبندی طبی، درمان دارویی و درمان جراحی است که در صورت بکار بردن صحیح و به موقع هر کدام از موارد فوق یا همزمانی موارد نعلبندی طبی و درمان دارویی نقش بسزایی در متوقف نمودن سیر بیماری و بهبودی نسبی را در برخواهد داشت. نعلبندی طبی شامل اصالح زاویه سم به مفصل پسترن، کوتاه نمودن پنجه، اضافه نمودن پدهای پاشنهای، استفاده از نعل bar egg Wedged ،استفاده از نعل بزرگتر در نواحی جانبی سم و مالحظات دیگر است. درمان دارویی شامل تجویز داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، ایزوکسپرین کلراید و یا تجویز داخل موضعی داروهای ضد التهاب استروئیدی بلند مدت یا هیالورونیک اسید است که در بورسای ناویکوالر تزریق میگردد.