دستگاه ادراری طيور،شامليکجفتکليهودوعددميزنایمیباشد. ميزنایها،ادراررا به ّ محل ورودیمجرایادراریــ تناسلی درکلوآک،منتقل میکنند. پرندگان، فاقدمثانهوميزراهمی باشند. کليهها درپرندگان،کليهها بهصورت قرينهودردو طرفستون مهرهها به نواحی لگن ومهرههای کمری و خاجی چسبيدهاند. کليهها در اين حيوانات، از پشت ريهها شروع شده، تا ّ محل ّ اتصال مهرههای کمری به خاجی ادامه دارند. هر کليه سه قسمت دارد که به هر قسمت يک لُب کليه گويند. لُبهای ً کليوی در پرندگان،عبارتنداز: لُبهای جلويی، ميانی وعقبی. در مرغ خانگی، لُبهای کليوی کاملا ّ مشخص میباشند، هر لُب از تعداد زيادی لبول تشکيل شده است (شکل ٦ــ٧ .( ً هرکليه،دارایدوبخش ّ مشخصقشریومرکزی میباشد. ّحدفاصل بين اين دوبخش،کاملا ّ مشخص نيست. کليه در پرندگان، دارای دو نوع نفرون میباشد: ١ــ نفرونهای قشری ٢ــ نفرونهای مرکزی هر دو نوع نفرون، با جسم مالپيگی شروع میشوندکه شامل کپسول گلومرولی (کپسول بومن)، گلومرول و شبکهای از مويرگها است. جسم مالپيگی، در ميان سياهرگهای بين لوبولی و داخل لوبولی قرار دارد. ٔ ٔ قشری کليه قرار دارند و فاقد لوله نفرونهای قشری، نفرونهای سادهای هستند که در ناحيه هنله میباشند (همانندنفرون در خزندگان) ٔ هنله میباشد (همانند نفرون در پستانداران). ٔ مرکزی، دارای نفرونهای واجد لوله ناحيه خونرسانی به کليهها توسط سه جفت سرخرگ کليوی انجام میگيرد