در برابر باکتریهاي خارج سلولی ایمنی هومورال (آنتی بادي) نقش مهمـی بعهـده دارد. یکی از ساده ترین اعمال آنتی بادیها، ممانعـت از اتصـال باکتریهـا و سـموم آنها به گیرندههاي موجود بر روي سلولهاي اپی تلیال میباشد که به ایـن رونـد، خنثی سازي میگویند. عمل خنثی سازي بطور عمده توسط اصلی تـرین ایمونـو گلوبولین موجـود در خـون یعنـی IgG و مهمتـرین ایمونوگلوبـولین موجـود در ترشحات بدن نظیر بزاق- شیر، آغوز انجام میگیـرد. IgG مهمتـرین آنتـی بـاديخنثی کنند سموم است. خصوصیت ساده و مفید دیگر آنتی بادیها، ناشی از وجود دو جایگاه اتصال به آنتی ژن میباشد که باعث میشود، آنتی بادي بتواند همزمان با دو آنتی ژن اتصال متقاطع برقرار سازد. در ملکول IgM که 10 جایگـاه اتصـال بـه آنتـی ژن دارد، ایـن خصوصـیت بـه صورت ملموس تر به چشم میخورد. در عمل خنثی سازي، میکروبهـاي خـارج سلولی توسط کمپلکسهاي ایمنی آگلوتینه شده و براي بلع توسط فاگوسیت هـا و بدام افتادن در بافتهاي لنفاوي ثانویه توسط سلولهاي دندریک آماده میشوند. آنتی بادي از طریق اپسونیزاسیون نیز در اتهـدام باکتریهـاي خـارج سـلولی نقـش دارد. در حقیقت اپسونین توانایی آنتی بادي ها در خنثی کردن و آگلوتینـه کـردن عوامل بیماریزاست و در حذف آنها موثر نمیباشد. ایـن عمـل توسـط سـلولهاي کمکـی واجـد گیرنـدههــاي FC صــورت مــیگیـرد. ایــن ســلولها عبارتنـد از فاگوسیتهاي ماکروفاژها و نوتروفیل ها که میکروبهاي اپسونیزه شـده توسـط آنتی بادیها را بلعیده و از بین میبرند. ماست سلها، بازوفیل ها، ائو زینوفیل هـا و سلولهاي کشنده طبیعی با داشـتن FC رسـتیور بـه آنتـی بـادي چسـبیده و فعـال میشوند که با فعال شدن این سلولها، ترکیبات از پیش سـاختهاي کـه در گرانـول خود دارند، بر روي میکروب رها میکنند. یکی از مهمترین اعمال آنتی بادي ها در دفاع میزبـان، پوشـاندن سـطح میکروبهـا براي افزایش برداشت آنها توسط سلولهاي فاگوسـیت کننـدهاي اسـت کـه داراي گیرنده FC میباشند.