سریع بودن همانند سازي ویروس منجر به دوره کمونی کوتـاه در حـدود 1 تـا 4 روز از زمان در معرض قرار گرفتن تا بروز علائم میشـود کـه عمـدتاً بـه مقـدار اولیه ویروس وارد شده به بدن و ایمنی میزبان بستگی دارد. حضور اینترفرون هـا یـک روز پـس از انتشـار ویـروس یکـی از اولـین پاسـخهاي ایمونولـوژیکی بـه عفونتهاي ویروسی است، بر عکس آنتی بادیهاي اختصاصـی و لنفوسـیتهـاي TCD8 + + را نمیتوان قبل از روزهاي 7 تا 14 شناسایی نمـود. سـلولهاي TCD8 نقش حیاتی در حذف عفونت دارند، در حالیکه آنتی بادیها از بروز مجدد هر نوع عفونت با همان زیر گونه ویروس جلوگیري میکنند. در واقع شـناخت پـردازش آنتی ژن از مسیر مولکولهاي MHC کلاس یک از مطالعات انجام شده بـر روي سلولهاي TCD8 اختصاصی نوکلئو پروتئین آنفلوآنزا بدست آمده است. ویروس + آنفلوآنزا محاري تنفسی را تخریب کرده که منجر به کاهش مقاومت میزبان نسبت به عفونت باکتریال ثانویه میشود. پنومونی برونش به علت استافیلوکوك آرئوس، استرپتوکوك پنومونیا یا هموفیلوس آنفلوآنزا علـت مـرگ در بیماریهـاي بوجـود آمده توسط ویروس آنفلوآنزا محسوب میشود. فرآنیدي که ویروسهاي آنفلوآنزا با آن میتوانند از شناسایی شدن توسط سیستم ایمنی بگریزنـد، تجمـع تـدریجی موتاسیونهاي خود بخودي است که در آنتی ژنهاي اصلی ویروس روي میدهـد(تغییر تدریجی آنتی ژن). این امر ویروس را قادر میسازد کـه باعـث اپیـدمی در جمعیتهاي نسبتا مستعد شود.