عامل اين بيماری يک باکتری بنام فوزو باکتريوم مـی- باشد که در گاوهای جوان کمتر از ٣ سال ديده میشود. در دامهای مبتلا بطور ناگهانی درجه حرارت بـه ۴١ تا ۴٢ درجه سانتیگراد میرسد و حيوان پشت خـود را بـه حالت کمانی نگه میدارد و به زحمت قادر بـه حرکـت مـی- باشد. عدم تمايل به برخاستن (کـه از نـشانيهای ورم پـرده صفاق در اثر جسم خـارجی اسـت) در نکـروز کبـدی نيـز ديده میشود. در اين بيماری يرقان چندان شديد نيـست و جلب نظر نمیکند. نبض و تنفس آنقدر سريع و گرمـای بـدن آنقدر بالاست که معمولاд گاو را مبتلا به ذاتالريـه مـی- پندارند. دقه کردن فاصله بين دندههای آخر در طـرفين سـينه غالباً دردناک و معرف التهاب پرده صـفاق و جنـب در آن ناحيه مي باشد. در اين بيماری کبد آنقدر بزرگ میشـود کـه از راه رکتوم قابل لمس است. همچنـين در کبـد غـدههـای قهـوهای مايل به زرد و خشکی ايجاد میشود که تـا ۵ سـانتی مـتر قطر دارند و گاهی بزرگتر هم میشوند. درمان: سولفا ناميدها در درمان نکروز با سيلوز موثرند. گندزدائی زخمهای جلدی بوسيله سولفاميد و تنتوريـد موثر است. پانسمان زخمهای پوست و تميز و خشک نگـاه داشـتن سـم حيوانات مانع نفوذ اين باکتری میشود.