مقدمه: بروسلوزيس يكي از شايع ترين بيماري هاي مشترك بين انسان و دام با انتشار جهاني است. اين بيماري در بسياري از كشورهاي توسعه يافته كاهش چشم گيري داشته اما در كشورهاي در حال توسعه هنوز شايع است. هدف اصلي اين مطالعه تعيين تاثير مداخله آموزشي با استفاده از فيلم هاي تهيه شده به زبان بومي منطقه بر كاهش ميزان بروز بروسلوز در شهرستان گيلانغرب است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع مداخله اي بوده و ميزان بروز بروسلوز قبل و بعد از مداخله مورد بررسي قرار گرفت. در پايان سال 1388يك مطالعه توصيفي در منطقه به عمل آمد وكانون هاي پرخطر، سن، جنس، شغل بيمارن شناسايي و مداخله آموزشي روي كانون هاي شناسايي شده انجام گرفت. در پايان سال 90 نيز يك مطالعه توصيفي ديگر در همان منطقه جهت تعيين ميزان بروز مجدد با استفاده از نرم افزار STATA نسخه 11 به عمل آمد. يافته ها: قبل از مداخله آموزشي درسال 1388 بروز تجمعي تب مالت 203 درصد هزار نفر جمعيت بود كه 36.57 %مرد، 43 %بي سواد، 1.34 %خانه دار، 1.89 %روستايي و 85 %موارد در اثر تماس با دام مبتلا شده بودند كه بعد از پايان مداخله در پايان سال 1390 ميزان بروزتجمعي به 97 در صد هزار نفر جمعيت كاهش يافت .نتيجه گيري: بر اساس بررسي به عمل آمده در شهرستان گيلانغرب چون بيشتر موارد بيماري در افراد بي سواد و جمعيت روستايي و زنان خانه دار و دراثر تماس با دام بود استفاده از فيلم آموزشي تهيه شده با مشاركت مردم و توزيع آن بين مردم همان منطقه توانست روش مفيدي براي كاهش موارد بيماري باشد. بنابراين نتايج اين مطالعه مي تواند به عنوان چارچوبي در طراحي برنامه هاي جديد آموزشي براي پيشگيري از بيماريهاي مشترك بين انسان و دام مورد استفاده قرار گيرد. 

تومورهاي پستاني جزء معمول ترين تومورها در سگهاي ماده مي باشد به طــوري كـه تقريبـا ٤٢ %از كـل تومورهـاي موجود در سگهاي ماده و ٨٢ %از تومورهاي مربوط به سيستم تناســلي سـگهاي مـاده را شـامل مـي شـوند و بعـد از تومورهاي پوست دومين مكان را از نظر ميزان وقوع كسب نموده اند . در اتيولوژي آنها ، فاكتورهـاي متعـددي بويـژه عوامل هورموني را دخيل دانسته اند . براي تشخيص وجود تومورهاي پستاني ميتــوان از فاكتورهـايي نظـير تاريخچـه نگاري ، لمس دقيق بافت پستاني و غدد لنفاوي ناحيه مشكوك ، راديو گرافي قفسه ســينه ، CBC ، آزمـايش ادرار و اولتراسونوگرافي ناحيه شكمي بهره گرفت . بهترين روش در درمان اين تومورها جراحي مي باشد ، هر چند درمانهايي نظير اشعه درماني ، شيمي درماني و درمانهاي دارويي نيز مطرح مي باشد . با توجه به اهميت موضوع ، براي بررســي عمـل جراحـي در درمـان تومورهـاي پسـتاني بـه صـورت تجربـي عمـل mastectomy simple ) پستان برداري ساده ) بر روي ١٠ سگ ماده سالم از نژاد مخلوط انجام گرفت . متوسط سـن سگها ٥ سـال (٦-٤ سـال ) و متوسـط وزن آن kg ٢٤) kg ٢٦-٢٢ ( بـود . در تمـام مـوارد از رژيـم پيـش بيهوشـي آسپرومازين ( kg/mg ١/٠ ( و بيهوشي نستونال ( kg/mg ١٥ ( بــهره گرفتـه شـد . تمـام سـگها در حيـن عمـل در وضعيت recumbency dorsal بر روي تخت جراحي خوابانده شدند . در هر حيوان يكي از غدد پستاني ( با جايگاه آناتوميكي خاص خود ) به طور كامل برداشــته شـد در كليـه حيوانـات ميزان خونريزي غدد پستاني مورد توجه قرار گرفت در ٤ مورد با تامپون گذاري عمل خونبندي انجـام گرفـت و در ٥ مورد ضمن استفاده از پنس خونبند ، موضع عمل ligate شد و به اين نحو جلوي خونريزي گرفته شد در ١ مــورد بـا وجود استفاده از پنس خونبند و ليگاتور نمودن خون بندي به سختي انجام شد . چنين يافته اي با توجــه بـه موقعيـت آناتوميكي متفاوت غدد برداشته شده در حيوانات مختلف دور از ذهن نبود . سپس بخيه در دو لايه زده شـد و بعـد از اتمام جراحي استفاده از اسپري آنتي بيوتيك در موضع و آنتي بيوتيك تراپي عمومي با پني سيلين به مدت ٥ روز انجام گرفت . در طول يك هفته بيماران به طور كامل تحت مراقبت قرار گرفتند و بجز ٤ مورد تورم خفيف در ناحيه عارضه ديگري مشاهده نشد . در اصل مقاله ، ضمن بررسي تكنيك عمل و مراقبت پس از آن ميزان خونريزي و نحــوه خـون بندي به طور مقايسه اي در غدد پستاني مختلف ( سينه اي قدامي ، سينه اي تحتاني ، شكمي قدامي ، شكمي تحتاني و مغابني ) مورد بحث قرار خواهد گرفت .

يافتن روشي ساده، كاربردي و ارزان براي افزايش سرعت التيام استخوان مي تواند سبب كاهش دورة نقاهت و عوارض ناشي از آن گردد. در اين مطالعه نقش چربي پردة چادرينة بزرگ بصورت آويختة آزاد فاقد خونرساني در التيام استخوان بصورت تجربي مورد بررسي قرار گرفته است. اين مطالعه بر روي ١٠ قطعه خرگوش سفيد نيوزيلندي در شرايط يكسان انجام گرفت. متعاقب بيهوشي و آماده
سازي جراحي، يك سوراخ به قطر ٢ ميلي متر در كورتكس مياني ديافيز هر دو استخوان هاي درشت ني خرگوش ٣ ميلي متر) كه از طريق برشي در خط وسط × ايجاد گرديد. قطعه اي كوچك از چربي پردة چادرينة بزرگ (حدود ٣ بدست آمده بود، بر روي سوراخ استخوان سمت چپ قرار گرفت و سپس كليه شكاف ها بر اساس روش هاي معمول بسته شدند. حيوانات ١٤ روز پس از عمل كشته شدند و مقاطع هيستوپاتولوژيك از استخوان ها در محل سوراخ ها تهيه و بوسيلة رنگ آميزي هماتوكسيلين و ائوزين آماده گرديدند. در گروه تيمار (استخوان درشت ني چپ)، چربي چادرينه اي به بافت سختي تبديل گرديده بود. در مقاطع هيستوپاتولوژيك، تشكيل شديد عروق خوني و خونريزي مشاهده شد. مقاطع استخواني در گروه تيمار، خونريزي خفيف همراه با بافت گرانولة ضخيمي را نشان مي داد، در حاليكه در گروه شاهد خونريزي همراه با بافت گرانولة جواني ديده مي شد. از آنجا كه رگسازي به عنوان عامل ضروري براي التيام شكستگي ها در نظر گرفته مي شود و فاكتورهاي رشد متعددي در پردة چادرينه وجود دارند (مانند فاكتور رشد اندوتليوم عروق، فاكتور رشد رگساز پپتيدي با منشاء فيبروبلاست ها، فاكتور رشد تبديلي بتا ١) كه مي توانند با آزاد شدن از آن و القاء رگسازي در محل شكستگي ايفاي
نقش نمايند، مي توان چنين نتيجه گرفت كه پردة چادرينة خودي مي تواند به عنوان ماده اي مؤثر و در دسترس براي تشديد روند التيام استخوان در نظر گرفته شود.

ند ناف در حالت جنيني از اهميت خاصي برخوردار است ولي پس از تولد تحليــل مـي رود و بـه رباطـهاي محـافظ تبديل مي شود. بطور طبيعي بند ناف در ظرف يك هفته پس از تولد خشك مي شود. در پاره اي مــوارد، سـاختارهاي موجود در بند ناف باقي مانده و محيط مناسبي را براي رشد باكتريها فراهم مي كند كه به عفونت بندنــاف يـا عفونـت ناف، تبديل مي شود.گوساله هاي مبتلا فعاليت چنداني ندارند، بي اشتها و ضعيف هستند و ممكن است مختصري تب داشته باشد. عوامل اينگونه عفونتها معمولا مخلوطي از باكتريــها شـامل اشريشـياكلي، پروتئـوس، اسـتافيلوكوك هـا و كورينه باكتري چرك زا مي باشد. انتشار عفونت به صورت باكتريمي باعث پلي آرتريت، ذات الريه، مننژيت، پريتونيت ، پريكارديت و حتي مرگ مي شود و ضايعات اقتصادي زيادي را براي دامداران در بــر دارد. هـدف از ايـن بررسـي مطالعه پراكندگي نژادي، سني و فصلي گوساله هاي مبتلا به عفونت بند ناف مي باشد. همچنين پراكندگي عفونــت در ساختارهاي مختلف بند ناف مد نظر بوده است.با رجوع به پرونده دامهاي مبتلا به عفونت بنــد نـاف در طـي سـالهاي ١٣٦٧ تا ١٣٧٩ اين اطلاعات استخراج و طبقه بندي گرديد. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه بيشترين موارد ارجاعي به ترتيب به گوساله هاي هولشتاين، ٢٣ رأس ( ٣/٣٨ ( % و دو رگ، ٢٠ رأس ( ٣/٣٣ ( % تعلــق د ارد. گوسـاله هـاي ماده با تعداد ٣٥ رأس ( ٣/٥٨ ( %نسبت به گوساله هاي نر با تعداد ٢٥ رأس (٧/٤١ ( %تعداد بيشتري داشتند. در ســن زير دو ماه گوساله هاي بيشتري با تعداد ٢٨ رأس ( ٦/٤٦ ( % نسبت به سن ٢٤ ماه با تعداد ١٥ راس ( ٢٥ ( % رجــوع كرده بودند. از ساختارهاي بند ناف به ترتيب اوراكوس با تعداد ٣٣ مورد (٥٥ ( %و شريان نافي به ميزان ٢٧ مورد ( ٤٥ % ) بيشترين آلودگي را داشتند. موارد ارجاعي مربوط به فصل بهار ٢٨ مورد ( ٦/٤٦ ، (%تابســتان ١٥ مـورد ( ٢٥، ( % پاييز ١٣ مورد ( ٦/٢١ ( %و زمستان ٤ مورد ( ٦/٦ ( %بودند. تمام گوساله هاي مبتلا متعلق به دامداريهاي سنتي بـوده و گزارشي از گاوداريهاي صنعتي موجود نبود.جهت كاستن از عفونت بند ناف، غوطه ور كردن آن در تنتوريـد يـا سـاير ضدعفوني كننده ها بلافاصله پس از تولد و ١٨ - ١٢ ساعت بعد توصيه ميگردد. رعايت بهداشت در هنگام زايمـان و تولد تاثير زيادي در پيشگيري از عفونت ناف دارد. جهت درمان با جراحي دمل ها را بر مي دارند.

مقدمه آزمايش معمول براي تشخيص بروسلوز انجام سرولوژي مي باشد كه مقـدار ارزشـمند تشخيصـي آن در منـاطق آنـدميك بـالاتر از مناطق غير آندميك فرض مي گردد،كه بعلت واكنش هاي متقاطع و تماس هاي تحت باليني در اين مناطق مي باشد.اين مطالعه در افراد سالم شهرستان بابل جهت تعيين عيار آنتي بادي ضد بروسلا انجام شده است. مواد و روشها اين مطالعه توصيفي- تحليلي مقطعي در طي بهار سال 1387 به صورت سرشماري بر روي تمـامي بيمـاران مراجعـه كننـده جهـت ازمايشات پيش از ازدواج به درمانگاه شماره 1 مركز تالاسمي امير كلا انجام شد. افراد با سـابقه ابـتلا بـه بروسـلوز، بيمـاري تبـدار كنوني و داشتن مشاغل پرخطر از مطالعه حذف شدند. اطلاعات بيماران شامل سن،جنس، محل سكونت(شـهر يـا روسـتا)، مصـرف محصولات لبني غير پاستوريزه ، شغل و سطح تحصيلات ثبت گرديد و سپس تمامي نمونه ها به روش آگلوتيناسيون لوله اي رايـت تحت بررسي قرار گرفتند. اطلاعات در نرم افزار 16 SPSS وارد گرديد و توسط آزمون هـاي آمـاري test-T و square-Chi مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج از 435 نمونه گرفته شده، 214 نفر(2/49 (%مرد و 221 نفر(8/50 (%زن بودند.ميانگين سني افراد 92/4±28/32 سـال بـود. در ايـن .داشتند 1/80 از بيشتر تيتر%) 0/7)نفر 3 و 1/80-1/10بين تيتر%) 43/3)نفر 149 ، 1/10 از كمتر تيتر%) 65/1) نفر 283 مطالعه تيتر انتي بادي بطور معني داري در زنان بالاتر از مردان بود.بين تيتر آنتي بادي با سن،محل سكونت، مصرف لبنيات محلـي، سـطح تحصيلات و شغل افراد اختلاف معني داري وجود نداشت. نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه نزديك به 80 %افراد داراي تيتر كمتـر مسـاوي 40/1 و مجموعـاً بـيش از 99 %افـراد سـالم در شهرستان بابل تيتر آنتي بادي كمتر از 80/1 دارند بنابراين پيشنهاد مي گردد كه در اين منطقه مانند مناطق غير آنـدميك در حضـور] ٥٨ مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي – درماني شهيد بهشتي | Infectious Disease & Tropical Medicine Research Center Shaheed Beheshty University of Medical Sciences and Health Services چهارمين همايش كشوري بروسلوز 24 -22 آذرماه سال 1390 4 th National Iranian congress of Brucellosis (13-15 December 2011) علائم باليني تيتر 160/1 و بالاتر به عنوان نقطه ارزشمند ، ملاك قرار گيرد. البته مطالعات بيشتر در جهت تاييد نتايج مطالعه حاضـر ضروريست

ليستريا مونوسيتوژنز يكي از مهمترين پاتوژن هاي غذازاد محسوب شده و گزارشات فراواني از وقوع گاستروانتريت هاي تك گيـر يـا همه گير ناشي از اين باكتري در انسان شده است. به دنبال حضور اين باكتري در آب هاي جاري به عنوان يكي از منابع زيـستي ايـن باكتري، حضور حتمي اين باكتري در آب استخرهاي پرورش مـاهي وجـود دارد در نتيجـه در صـورت عـدم رعايـت اسـتانداردهاي بهداشتي از صيد تا فروش ماهيان پرورشي امكان انتقال اين باكتري به بافت هاي اطراف روده اي است. در اين بررسي كـه از دسـتگاه گوارشي 100 نمونه ماهي قزل آلا رنگين كمان در محدوده وزني 200 تا 250 گرم، نمونه برداري شد و پس از كشت در محـيط هـاي غني كننده و انتخابي ليستريا طبق دستور مرجع، جهت تاييد تشخيص آزمايشات بيوشيميايي انجـام شـد. نتـايج نـشان از آلـودگي 4 % نمونه ها به ليستربا مونوسيتوژنز دادند. با توجه به سرمادوست بودن و دوز عفوني پايين، رعايـت اصـول بهداشـتي در طـي فـراوري، نگهداري و سالم سازي غذا از اهميت بالايي برخوردار مي باشد.

روسلوز يكي از مهم ترين بيماريهاي مشترك بين انسان و دام مي باشد كه اهميت جهاني داشته و به دليل خسارات بالاي اقتصادي و مشكلي كه در بهداشت عمومي ايجاد ميكند، بسياري از كشورها در صدد ريشه كني اين بيماري بر آمده اند. مايه كوبي مهم ترين راه كنترل بيماري مي باشد و در گوسفند و بز از واكسن Rev1 استفاده مي شود كه در برخي مواقع مي تواند از راه شير دفع شود. هدف از اين مطالعه ارزيابي دفع سويه واكسن از شير ميش ها بود. مواد و روش كار: تعداد 8 راس ميش از نژاد شال قزوين كه داراي بره هاي 1 ماهه بودند جهت اين كار انتخاب شده و طبق پروتكل سازمان دامپزشكي كشور و موسسه واكسن و سرم سازي رازي به آنها 1 ميلي ليتر از واكسن دز كاهيدهRev1 به روش زير جلدي تزريق گرديد. طي 11 روز پس از تزريق با استفاده از لوله استريل و به روش بهداشتي مقدار 1 ميلي ليتر از شير هر كدام از دامها در كنار يخ به آزمايشگاه ميكروب شناسي منتقل و در محيط كشت بروسلا آگار همراه با افزودن آنتي بيوتيك هاي پلي ميكسين B ،باسيتراسين، سيكلوهگزاميد، ناليديكسيك اسيد، نيستاتين و ونكومايسين كشت داده شدند. در محيط كشت به ميزان 10 درصد سرم اسبي و 5 درصد محلول دكستروز 10درصد نيز اضافه شد. محيط كشت ها به صورت روزانه تا 10 روز جهت رشد پرگنه مورد بازديد قرار گرفتند. نتايج: در هيچ كدام از نمونه هاي اخذ شده از ميش هاي مورد مطالعه اثري از رشد پرگنه مشكوك به بروسلا مشاهده نشد. نتيجه گيري: با توجه به اينكه شيرهاي توليدي در سيستم گله داري ايران وارد چرخه پاستوريزاسيون كشور نمي شود و حجم زيادي از آنها براي توليد پنيرهاي سنتي مورد استفاده قرار مي گيرند و از آنجايي كه جهت توليد پنيرهاي سنتي گوسفندي حرارت كافي به شيرها داده نمي شود، ترشح سويه واكسينال در شير دام ها مي تواند منجر به ايجاد تب مالتي در انسان شود كه به عكس سويه وحشي ملي تنسيس به آنتي بيوتيك هاي معمول جواب نمي دهد. 

باله پشتي ماهي كپور داراي تعدادي استخوان ميباشد كه نقش آنها برافراشته نگه داشتن و استحكام باله است. اين استخوانها گاهي اوقات در هنگام جابجايي و ديگر فعاليتهاي متداول ، دچار شكستگي مي شوند. در ماهيان زينتي و باارزش اقتصادي شكستگي باله ها ارزش ماهي را بشدت كاهش ميدهد لذا در اين ماهيها ترميم شكستگي باله اهميت بسزايي دارد در ارتباط با تثبيت استخوان شكسته باله و امكان ترميم آن تاكنون گزارشي وجود ندارد براي اينكار تعداد ١٠ قطعه ماهي كپور معمولي با متوسط وزن ٥٠٠ گرم به دو گروه ٥ تايي تقسيم شده و در تمامي آنها با استفاده از پنس شعاع سخت باله أي شكسته شد. در گروه اول ماهيها بدون هيچگونه تثبيت استخواني به آكواريوم برگردانده شد و در گروه دوم با استفاده از پين استيل زنگ نزن استخوان شكسته به روش تثبيت خارجي با كمك دو بخيه ساده تكي ثابت گرديد. از وضعيت استخوان بالي پشتي ماهي قبل از شكستگي ، هنگام شكستگي و پس از ترميم, راديوگراف تهيه گرديد.پس از گذشت ١٥ روز وضعيت ترميم استخوان مورد مقايسه قرار گرفت از ٥ ماهي كه بدون تثببت رها سازي شده بود در ٢ ماهي استخوان جوش خورده كه هر دو مورد نيز اتصال مستقيم نموده است و ٣ مورد نيز استخوان بطور كامل از هم جدا گرديده بود.در گروه دوم هر پنج مورد جوش خورده و اتصال مستقيم برقرار گرديده بود. قابل ذكر است استخوان شكسته از استحكام كافي برخوردار نبود بنحوي كه در ٢ مورد در هنگام باز كردن بخيه ها استخوان مجددا" دچار شكستگي گرديد. بطوركلي بدليل خونرساني كم باله پشتي امكان ترميم موفق شكستگي مورد ترديد بود با اين حال تحقيق حاضر نشان داد كه شكستگي در استخوان باله پشتي ماهي قابل ترميم ميباشد خصوصا" وقتي شكستگي تثبيت گردد.

مقدمه و اهداف تب مالت يكي از بيماريهاي اساسي و مهم مشترك بين انسان و دام در كشور ما است. اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت اپيدميولوژي 9211 بيمار تب مالتي در طول سيزده سال از نظر متغيرهاي اساسي مثل سن، جنس ، محل زندگي، فاصله تشخيص تا بروز و منبع احتمالي بيماري انجام شده و روابط علتي بعضي از آنها را بررسي مي كند. روش تحقيق اين پژوهش يك مطالعه توصيفي مقطعي مي باشد كه بر روي افراد مبتلا به تب مالت در طي سالهاي 1376 لغايت 1388 در استان كردستان با جمعيت 1535036 نفر انجام شد؛ بر اساس برنامه كشوري داده هاي كليه موارد محتمل به بيماري از مطب هاي بخش خصوصي، آزمايشگاه ها، بيمارستان و مراكز بهداشتي درماني جمع آوري شده است. پس از دريافت مشخصات و آدرس افراد بيمار تيمهاي بهداشتي بيماران را پيگيري كرده و براي آنها فرم بررسي انفرادي تكميل شده است. داده وارد نرم افزار Spss شده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج طي مدت 13 ساله (88-76(تعداد 9211 مورد بيماري تب مالت مورد بررسي قرار گرفت كه از اين تعداد 4868 نفر مرد و 4343 نفر زن. 9.14 درصد ساكن شهر و 1.85 درصد روستايي بودند. بالاترين ميزان بروز مربوط به سالهاي 82 و 84 با ميزانهاي بروز 6/89 و 2/89 در صد هزار نفر بوده است از نظر شغلي بيشترين موارد زنان خانه دار با ميزان 4/40 درصد و سپس كشاورزان ومحصلين به ترتيب 8/23 و 84/17 درصد بوده است. در مجموع 69 درصد موارد تماس مستقيم با دام را ذكر كرده اند.از نظر تعداد موارد به تفكيك ماه بيشترين موارد به ترتيب مربوط به ماههاي تير، مرداد و خرداد ماه با ميزان هاي 88/12 ، 73/12و 35/11 درصد بوده است. نتيجه گيري نتايج اين تحقيق تفاوتهاي واضحي را بين بروز بيماري تب مالت در استان كردستان در سالهاي88 و87 نسبت به سالهاي قبل از آن نشان ميدهد، ميزان بروز در شهر و روستا در حال كاهش چشمگير ميباشد. هر چند بروز بيماري در روستا به مراتب بيشتر از شهراست اما از نظر ميانگين سني بين بيماران شهري و روستايي و همچنين مرد و زن تفاوت معني داري مشاهده نشد (05.0>P .(از سال 85 بروز بيماري در استان سير نزولي واضحي داشته كه بنظر ميرسد بدليل مداخلات موثر دامپزشكي و واكسيناسيون وسيع دامهاي استان باشد. با اين وجود هنوز بروز بيماري در استان بالا بوده و نيز با توجه به شدت آلودگي در بعضي از مناطق (بروز مناطق شرقي چند برابر مناطق غربي استان است) و نيز بالا بودن ميزان آلودگي در روستاها نسبت به شهرها (9=Od ،(براي كنترل بيماري بايد مداخلات مناسب و كارائي را بمنظور كنترل هر چه بيشتر تب مالت در منطقه بكار برد. 

تب مالت يكي از بيماريهاي اساسي و مهم مشترك بين انسان و دام در كشـور مـا اسـت. ايـن مطالعه با بررسي وضعيت اپيدميولوژي 10801 بيمارمبتلا به تب مالت در طول پانزده سـال از نظـر متغيرهـاي اساسي مثل سن، جنس ، محل زندگي، فاصله تشخيص تا بروز و منبع احتمالي بيماري انجام شده و روابط علتي برخي از آنها را بررسي مي كند. روش تحقيق: اين پژوهش يك مطالعه sectional Cross توصيفي-تحليلي مي باشد كه بر روي افراد مبتلا به تب مالت در طي سالهاي 1376 لغايت 1391 در استان كردستان انجام شده است؛ بر اساس برنامه كشوري داده كليه موارد محتمل به بيماري از مطب هاي بخش خصوصي، آزمايشگاه ها، بيمارستان و مراكز بهداشتي درماني جمع آوري شده است. پس از دريافت مشخصات و آدرس افراد بيمار تيمهاي بهداشتي بيماران را پيگيري كرده و براي هر يك از آنها فرم بررسي انفرادي تكميل شده است. داده وارد نرم افزار Spss شده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج: طي مدت 15 ساله (91-77(تعداد 10801 مورد بيماري تب مالت مورد بررسي قـرار گرفـت كـه از ايـن تعداد 5709 نفر مرد و 5092 نفر زن. 1.14 درصد ساكن شهر و 9.85 درصد روسـتايي بودنـد. بـالاترين ميـزان بروز مربوط به سالهاي 82 و 84 با ميزانهـاي بـروز 6/89 و 2/89 در صـد هـزار نفـر بـوده اسـت از نظـر شـغلي بيشترين موارد زنان خانه دار با ميزان 3/42 درصد و سپس كشاورزان-دامـداران و محصـلين بـه ترتيـب 8/28 و 4/16 درصد بوده است. در مجموع 3/70 درصد بيماران تماس مستقيم با دام را ذكر كرده اند.از نظر تعداد مـوارد به تفكيك ماه بيشترين موارد به ترتيب مربوط به ماههاي تير و مرداد با ميزان هاي 1/11 درصد بوده است.نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق تفاوتهاي واضحي را بين بروز بيماري تب مالت در استان كردستان در سـالهاي 85 الي 89 نسبت به سالهاي قبل و بعد از آن نشان ميدهـد، از سـال 85 بـروز بيمـاري در اسـتان سـير نزولـي واضحي داشته كه بنظر ميرسد بدليل مداخلات موثر دامپزشكي و واكسيناسيون وسيع دامهاي اسـتان و توزيـع شير پاستوريزه باشد كه اين مداخلات موثر پس از سال 89 دچار وقفه شده اسـت.بـروز در منـاطق روسـتايي بـا تفاوت فاحشي بيش از بروز شهري است ولي از نظر ميانگين سني بين بيمـاران شـهري و روسـتايي و همچنـين مرد و زن تفاوت معني داري مشاهده نشد (05.0>P .(در هر صورت هنوز بروز بيماري در استان بالا بـوده و نيـز با توجه به الگوي GIS و شدت آلودگي در بعضي از مناطق (بروز مناطق شرقي چند برابـر منـاطق غربـي اسـتان است) و نيز بالا بودن ميزان آلودگي در روستاها نسبت به شهرها، براي كنترل بيماري بايد مداخلات مناسب و بـا كارائي بالا را بمنظور كنترل هر چه بيشتر تب مالت در منطقه بكار برد.

مقدمه بروسلوز يكي از مهمترين بيماري هاي مشترك انسان و دام محسوب مي گردد. موارد انساني بروسلوز در ايران متاسفانه بسيار فراوان است و در دامها عوامل شناخته شده بيماري طيف وسيعي از پستانداران اهلي و وحشي را مبتلا مي سازد. اين بيماري به علت ايجاد سقط جنين در دام، كاهش توليد شير، عقيمي و نازايي و از دست رفتن ارزش اقتصادي دام هاي مبتلا و همچنين به علت ابتلاي انسان به بيماري طاقت فرساي تب مالت همواره از دو بعد اقتصادي و بهداشتي مورد توجه قرار دارد. عامل مولد بيماري بروسلوز باكتري از جنس بروسلا كه باكتري ميله اي شكل، كوتاه، هوازي، گرم منفي و فاقد هاگ و حركت مي باشد. امروزه شش گونه از بروسلاها شناخته شده اند كه عبارتنداز: بروسلا آبورتوس، بروسلا ملي تنسيس، بروسلا سوئيس، بروسلا كنيس، بروسلا اويس و بروسلا نئوتومه كه هر كدام از اين بروسلاها در حيوان خاصي بيماريزايي بيشتري دارند. گونه هايي از بروسلا كه بطور كلاسيك براي انسان، بيماريزا واقع مي شوند عبارتنداز: بروسلا آبورتوس، بروسلا ملي تنسيس و بروسلا سوئيس. بروسلا كنيس بيماري خفيفي در انسان ايجاد مي كند و گونه هاي بروسلا اويس و بروسلا نئوتومه در انسان تاثيري ندارد. ميزبان اصلي بروسلا آبورتوس گاو بوده ضمن آنكه به ديگر حيوانات حساس مانند گوسفند، بز، شتر، اسب، سگ، نشخواركنندگان وحشي نيز انتقال مي يابد. بروسلا ملي تنسيس عامل اصلي بيماري در گوسفند و بز بوده و به ديگر حيوانات نيز منتقل مي شود. بروسلا سوئيس خوك و بروسلا كنيس سگ را مبتلا مي سازد. عفونتهاي انساني با بروسلا آبروتوس انفرادي هستند و اغلب ناشي از تماس هاي شغلي مي باشند. بيماري تب مالت از طريق فراورده هاي لبني پاستوريزه نشده و گوشت آلوده كه بطور صحيح طبخ نگرديده است انتقال مي يابد.بروسلوز در تمام نقاط دنيا ديده مي شود و هر يك از گونه هاي مختلف بروسلا در نقطه اي از جهان داراي وفور بيشتري مي باشد. تازه ترين آمار جهاني تنها 17 كشور را عاري از بيماري گزارش كرده است. آمار ساليانه بروسلوز انساني در ايران تا سال 1368 سير صعودي و پس از آن تا سال 1379 سير نزولي را طي كرده است. بروسلوز در گاو كه سقط جنين واگير يا بيماري بانگ گفته مي شود كه سقط جنين در اواخر دوران آبستني و تاخير در باروري و گاهي نازايي مشخص مي گردد. راه اصلي ورود عفونت از طريق دستگاه گوارش مي باشد و از راه هاي ورود عفونت مي توان به غشاهاي مخاطي قسمت فوقاني دستگاه تنفس و ملتحمه اشاره كرد. اساس تشخيص آزمايش هاي سرمي مبتني بر شناسايي آنتي بادي در سرم مورد بررسي است. استفاده از آزمايش هاي سرولوژيكي براي تشخيص بروسلوز داراي كاربرد وسيع بوده و در آن نمونه هايي مثل شير، سرم، آب پنير،مخاط مهبل و مني را بكار مي برند. آزمايشات سرولوژيك شير عبارتند از آزمايشات حلقه اي شير، آزمايش آگلوتيناسيون سرم شير و آزمايش الايزا در شير است. در مورد آزمايشات سرولوژيك بر روي سرم خون مي توان از آزمايش رزبنگال يا كارد تست، آزمايش سروآگلوتيناسيون در لوله (رايت تست) SAT ،آزمايش مركاپتواتانول، آزمايش ثبوت مكمل، آزمايش كومبس و يا آنتي گلوبولين، آزمايش الايزا، آزمايش راديوايمونواسي، آزمايش ايمونوبلاتينگ و آزمايش ايمونوديفيوژن شعاعي استفاده كرد. علاوه بر روشهاي بالا ميتوان از تست جلدي تشخيص ازدياد حساسيت تاخيري استفاده كرد كه حساسيت بالايي دارد و در حيوانات واكسينه نشده واكنش دهنده مثبتي به اين تست اند كه بايد به عنوان حيوانات آلوده در نظر گرفته شوند. براي تشخيص بروسلوز در انسان نيز ميتوان از تست رايت، MET و كومبس اشاره كرد. روش كار براي جمع آوري نمونه ها با همكاري اكيب هاي اداره كل دامپزشكي استان آدربايجان غربي به مناطق مختلف استان رفته و با استفاده از ونوجكت (Venojecto (از وريد وداج، حدود 4 الي 6 ميلي ليتر خون گرفته شد. نمونه هاي اخذ شده به آزمايشگاه منتقل شده كه پس از انعقاد، سانتريفيوژ مي گرديدند و سرم آنها جدا شده و بعد بر روي سرم هاي تهيه شده آزمايش رزبنگال صورت مي گرفت. نمونه هاي مثبت از نظر رزبنگال در يخچال 4 درجه نگهداري و بعدا براي آزمايش سرواگلوتيناسيون آماده مي شدند.

قدمه تب مالت يكي از بيماريهاي مهم مشترك بين انسان و دام مي باشد كه در بسياري از مناطق ايران از جمله در استان كهگيلويه و بوير احمد به صورت اندميك گزارش شده است .كليه حيوانات اهلي بخصوص گاو گوسفند،بز،خوك ، اسب وحشي، حيوانات شكارو جوندگان و طيور به اين بيماري گرفتار شده و بيماري را به سهولت به انسان انتقال مي دهند . عامل بيماري ميكروبي است گرم منفي و دو نوع ان بسيار مهم است . 1 -بروسلا ملي تنسيس در گوسفند و بز 2-بروسلا ابورتوس در گاو نشانه بيماري در انسان عبارت از تب مواج،سر درد،عرق زياد و شبانه،درد شديد بدن بخصوص در نقاط مفصلها و اعصاب و در حيوانات سقط شده علائم بارز آن فقط در يك سوم انتهاي آبستني كه منجر به كم شدن يا كاهش توليد شير ،نازائي، جفت ماندگي و ...ميگردد و در اين راه زيانهاي جبران ناپذيربه ميزان پروتئين حيواني مصرف غذائي مردم بالاخص اقتصاد كشور وارد مي سازد. علائم باليني بيماري در دامهاي نر آماس و تورم بيضه و عدم تمايل جنسي ميباشد. انسان در كليه سنين مبتلاء به بيماري بروسلوز (تب مالت) مي شود.دامهاي جوان قبل از رسيدن به سن جفت گيري نسبتاً مقاوم هستند و هنگام آبستني استعداد و حساسيت آنها كم كم رو به ازدياد گذاشته بطوريكه در طول آبستني از همه وقت مستعد ابتلاء به بروسلوز هستند.روش كار جهت بررسي اين بيماري در استان هر ساله از دامداري هاي صنعتي و نيمه صنعتي و دامداريهاي عشايري و روستايي خون گيري توسط اكيپ هاي نمونه بردار اخذ و به آزمايشگاه جهت انجام آزمايشات رزبنگال ،رايت و 2ME ارسال و پس از تاييد قطعي بيماري ،دامهاي راكتور روانه كشتار گاه وبه صاحبان دامها غرامت و تسهيلات به منظور خريد دام جايگزين پرداخت مي شود. نتيجه بيماري بروسلوز يك بيماري اندميك در استان كهگيلويه و بوير احمد است . جهت كنترل اين بيماري علاوه بر خونگيري به منظور شناسايي و حذف دامهاي راكتور و واكسيناسيون دامهاي واجد شرايط صورت مي گيرد با اقدامات واكسيناسيون و حذف دامهاي راكتور و افزايش سطح آگاهي مردم و ارتقاء سطح بهداشت عمومي درصد آلودگي در دو بعد انساني و دامي هر ساله روند نزولي داشته است. بحث بررسي سرولوژي بيماري بروسلوز در استان در سال 1364 شروع و در همان سال نمونه ها از نظر رديابي سرمي (آنتي بادي ) منفي بودند و مجددا در سال 65 خون گيري و تعدادي دام راكتور(6/0درصد) در شهرستان گچساران تشخيص و در شهرستانهاي ديگر استان هيچگونه دام راكتوري تشخيص داده نشد با توجه به تشخيص بيماري بروسلوز در شهرستان گچساران و اينكه عمدتا مناطق مختلف گچساران محل استقرار عشاير برون استاني بالاخص عشاير استان اصفهان در زمان قشلاق مي باشد بنظر مي رسد انتقال بيماري توسط دامهاي عشايري استان اصفهان وارد استان گرديده است كه درصد آلودگي بروسلوز در طي دو دهه در گوسفند و بز صفر تا 39.2درصد و دصد آلودگي در گاو بين صفر تا 8/0 درصد در نوسان بوده است . جهت كنترل بيماري مايه كوبي دامهاي جوان با واكسن Rev1 و S19 در سال 64 در استان شروع و هر ساله تعداد مشخصي از دامها در مناطق مختلف استان بر عليه بيماري واكسينه شدند كه در اين مقاله سعي شده است با ارائه جداول و نمودار وضعيت آلودگي بيماري و ميزان واكسيناسيون با واكسن هاي مختلف نشان وسياستها و استراتژي سازمان در برابر بيماري توضيح داده مي شود .

بروسلوز يكي از بيماريهاي عفوني مهم و شايع مشترك بين انسان و دام مي باشد كه در منطقه خاورميانه و در ايـران و بـويژه نيمـه غربي كشور از شيوع بالايي برخوردار است. بررسي ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت گاو، گوسفند و بز روستائي و عشايري كشور كـه تحت برنامه تست و كشتار نمي باشند براي برنامه ريزي هاي ميان مدت و بلند مدت كشوري در قالب يك برنامه Progressive Plan Control بسيار حائز اهميت مي باشد، از آنجاييكه در حال حاضر برنامه كشوري كنترل بروسلوز ايران در جمعيتهاي دامـي روستايي و عشايري ( گاو، گوسفند و بز ) صرفاً بر اساس واكسيناسيون استوار مي باشد و از طرفي آمـار جمعيـت انسـاني مبـتلا بـه بيماري تب مالت حكايت از اهميت و قالب بودن melitensis-B در جمعيت انساني دارد، بنابراين لـزوم آگـاهي از ميـزان شـيوع بروسلوز در اين گروه از جمعيت دامي جهت هدايت برنامه هاي كنترل بيماري حائز اهميت مي باشد. اهداف هدف از اين مطالعه تعيين وضعيت سرواپيدميولوژيك بروسلوز در جمعيت هاي دامي حساس كه تست و كشتار در آنهـا انجـام نمـي شود مي باشد و با بدست آمدن نتايج اين طرح گزارشي براي تصميم گيرندگان و برنامـه ريـزان كنتـرل بروسـلوز تهيـه و در برنامـه ريزي كوتاه مدت و بلند مدت مورد استفاده قرار گيرد. روش اجرا و يافته ها اين بررسي در جمعيت گوسفند و بز روستايي و عشايري بالاي 6 ماه آنهم فقط در جنس نر كه در كشتارگاه اراك كشـتار شـده انـد انجام شده است. نمونه برداري از 10 درصد دامهاي هدف كه به روش نمونه گيري تصادفي سـاده مشـخص مـي شـدند خـونگيريبعمل آمده است. در اين تحقيق از 800 راس گوسفند و بز نمونه برداري شد .از 800 نمونه مذكور 65 درصـد آن از گوسـفندان و 35 درصد از بزها اخذ شد كه 5.13 درصد در گروه سني زير يكسال؛73 درصد در گروه سني يك تا دو سال و 5.13 در گروه سني بـالاتر از دو سال قرار داشتند.بعد از نمونه برداري سرم ها بر اساس sop مندرج در دستورالعمل OIE با تست RBPT مورد آزمايش قـرار گرفت و نمونه هاي رزبنگال مثبت با تست هاي رايت و 2ME آزمايش شدند و نتايج بدست آمده بدين شرح است: از 800 نمونه 10 نمونه رزبنگال مثبت شد(25.1 درصـد).تمـام 10 نمونـه مـذكور داراي تيتـر رايـت و 4 نمونـه داراي تيتـر 2ME بودند.70 درصد نمونه هاي مثبت جزو دامهاي بومي استان و بقيه متعلق به استان هاي همجوار از جمله لرسـتان اسـت. 80 درصـد موارد رزبنگال مثبت در گوسفند و 20 درصد در بز مشاهده شد.70 درصد نمونه هاي رزبنگال مثبت متعلق به گروه سـني 2-1 سـال و 20 درصد متعلق به گروه سني بالاي 2 سال و 10 درصد آن متعلق به گروه سني زير يك سال ميباشد. بحث و نتيجه گيري چنانچه اين تحقيق در كشتارگاه هاي ساير استان ها انجام گيرد مي توان ميانگين بدست آمده را تا حدود قابـل قبـولي بـه فراوانـي ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت گوسفند و بز كشور نسبت داد.از نظر بهداشت عمومي دامهايي كه در واقع راكتور بروسلوز هسـتند و به عنوان دام سالم كشتار مي شوند مي تواند خطر بالقوه اي براي مبتلا نمودن سلاخان و قصـابان و مصـرف كننـدگان آنهـا بـويژه مصرف كنندگان آلايش اين دام ها باشد. 

مقدمه و هدف: بيماري بروسلا در اغلب نقاط دنيا بخصوص در كشورها در حال توسعه داراي اهميت زيادي مي باشد. با توجه به اندميك بودن بروسلا و وجود گزارش هاي متعددي از موارد انساني و حيواني آن در ايران، ميزان شيوع بروسلا در شهرستان خاتم در سال 91 تعيين گرديد. مواد و روش كار: در اين مطالعه به صورت تصادفي از 998 گاو و گوساله در 29 واحد گاوي خونگيري شد و بر روي نمونه ها تست هاي سرولوژي رزبنگال و رايت انجام شد. تعداد گاوهاي شهرستان در اين سال 3462 بوده است و تعداد گاو و گوساله واكسينه شده بر عليه بيماري 3417 بوده است. نتايج: بر طبق آزمايشات انجام شده 1 واحد از اين 29 واحد گاوي درگير بيماري بود؛ و درصد واحد دامي آلوده .بود% 3.4بحث: اگر چه ريشهكني بيماري در دام ها با شرايط موجود عملاً امكانپذير نميباشد اما برنامههاي كنترل و پيشگيري در جهت كاهش بيماري مناسب بوده و همچنان بايد ادامه يابد. 

مقدمه و هدف بروسلوز به عنوان يكي از عوامل معمول سقط جنين در گوسفند و بز، همچنان مسئول ايجاد درصدي از موارد سقط در جمعيت دامي كشور مي باشد. مصرف محصولات دامي آلوده، ساليانه باعث ابتلاي جمع كثيري از افراد به اين بيماري مي گردد. اين طـرح جهـت بررسي وضعيت عيار سرمي گوسفند وبز وگاوان استان همدان به بروسلوز جهت اطلاع از وضعيت حاضـر بروسـلوز در اسـتان انجـام گرديد. مواد و روش ها اين طرح در سال 1386 صورت گرفت. جهت تعيين تعداد نمونه با توجـه بـه جمعيـت دامـي اسـتان ( 449918راس گـاو وگوسـاله و2370000راس گوسـفند و بـز)و بـا فـرض بـر 95 %ويژگـي وحساسـيت آزمايشـات رايـت وME-2 و بـا اسـتفاده از نـرم افـزار SurveyToolboxتعداد نمونه هاي مورد نياز،1600عدد تعيين گرديد. با توجه به نسبت جمعيت دامي گاو وگوسفندو بز به نسبت 7به 3) 7راس گوسفندوبز و3راس گاو )، درهر شهرستان (همدان، بهار، ملاير، اسدآباد، رزن، كبودرآهنگ، تويسركان و نهاوند )تعـداد 5 روستا به طور تصادفي انتخاب و همچنين از هر روستا 4گله از چهار نقطه انتخاب وجمعاً از 40راس دام نمونه برداري گرديد. نمونه ها به آزمايشگاه مركزي دامپزشكي استان منتقل و پس از سرم گيري از خون هاي ارسالي تمامي آنها به روش آگلوتيناسـيون بر روي لام (رزبنگال) غربالگري شده و سپس موارد مثبت در آزمايش رزبنگال توسـط تسـت هـاي تكميلـي رايـت و2ME مـورد بررسي قرار گرفتند. تيتر هاي سرمي حاصل با توجه به استاندارد هاي مربوطه سازمان دامپزشكي از نظر بروسلوز، مثبـت ، مشـكوك و يا منفي تشخيص داده شدند. نتايج از مجموع 1600نمونه كل استان ، 179نمونه رزبنگال مثبت واز اين تعداد 109نمونـه در آزمايشـات تكميلـي مثبـت تشـخيص داده شدند. ميزان شيوع واقعي با استفاده از نرم افزار Toolbox Survey 2 %تعيين گرديد و با ضريب اطمينان 95 %مـي تـوان ميـزان] ٩ مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي – درماني شهيد بهشتي | Infectious Disease & Tropical Medicine Research Center Shaheed Beheshty University of Medical Sciences and Health Services چهارمين همايش كشوري بروسلوز 24 -22 آذرماه سال 1390 4 th National Iranian congress of Brucellosis (13-15 December 2011) شيوع واقعي را بين 64/2-35/1 % بيان نمود. ميزان شيوع به تفكيك گاو و گوسفند و همچنين شهرستان در مقالـه كامـل گـزارش شده است. بحث با توجه به اهميت بروسلوز از نقطه نظر خسارات وارده به اقتصاد دامپروري و همچنين با عنايت به جايگاه بسيار مهم اين بيمـاري در بهداشت جمعيت انساني لازم است تا با موانـع و محـدوديت هـا و اختصـاص امكانـات و تسـهيلات بيشـتر بـه بخشـهاي اجرايـي وخصوصي زمينه براي كنترل ومهار بيشتر اين بيماري مهم صورت پذيرد(تحت پوشش قرار دادن عمليات واكسيناسيون در كليـه دام هاي استان با تامين واكسن مورد نياز، كشتار و پرداخت غرامت به تمامي دام هاي راكتور). لازم به ذكر است شيوع كـم بروسـلوز در ميان جمعيت دامي نشان از تلاش گسترده دامپزشكي (تحت پوشش قرار دادن واكسيناسيون در اكثردام هـاي اسـتان بخصـوص در مناطق عشايري و مناطق شيوع موارد انساني بروسلوز، آموزش و اعمال مديريت بهداشتي و...) در مهار و كنتـرل بيمـاري در اسـتان مي باشد.

بروسلوز، بيماري باكتريايي است كه توسط عاملي از جنس Brucella ايجاد مي شود. اين بيماري باعث بروز خسارات اقتصادي فراوان به دامپروري ها و از طرف ديگر به عنوان يك بيماري مشترك بين انسان و دام مي تواند تهديدي براي سلامت جامعه باشد. عامل سقط بروسلايي در گاو abortus Brucella وmelitensis. B عامل سقط بروسلايي در گوسفند و بز مي باشد. شيوع عفونت در بين گله ها، نوع دام و مناطق جغرافيايي متفاوت است. از نظر اپيدميولوژيك ساير دامهاي غير نشخوار كننده از قبيل گوشتخواران نظير گربه و سگ نيز مي توانند به abortus B و melitensis. B آلوده شوند. هدف از مطالعه حاضر، بررسي سرواپيدميولوژي بروسلا ابورتوس و ملي تنسيس در گربه هاي ولگرد، گربه هاي صاحبدار و گربه هاي جمع آوري شده از گاوداري هاي شيري شهرستان مشهد مي باشد. در اين بررسي 140 قلاده گربه شامل، 48) 2.34(%گربه ولگرد، 42)30 (%گربه خانگي و 50) 7.35 (%گربه تله گذاري شده در گاوداري هاي صنعتي شيري شهرستان مشهد مورد بررسي قرارگرفتند. از آزمونهاي سرولوژيكي Bengal Rose ،Wright و 2ME استفاده شد. مقايسه بين سن، جنس، وزن و نوع گربه ها (ولگرد، خانگي و صيد شده از دامپروريها) با نتايج آزمونهاي سرمي بروسلوز، بوسيله آزمون هاي آماري مربع كاي و test exact Fisher مورد بررسي قرارگرفتند. ازمجموع 140 گربه موردآزمايش، 8) 71/5 (%قلاده گربه داراي آنتي بادي بر عليه بروسلا بودند. از اين تعداد 6) 2.4 (%و 2)4.1 (% گربه به ترتيب از گربه هاي ولگرد و صيد شده از دامپروري ها بوده اند. تيتر آنتي بادي تشكيل شده بر عليه بروسلا آبورتوس و مليتنسيس در آزمون هاي Wright) 2 و 3 (+ و 2ME بيش از 20/1 نبود. فقط 2) 42/1 (%گربه درآزمون ME-2) 2 (+تيتر مثبت را نشان دادند كه يك گربه متعلق به گروه گربه هاي ولگرد و يك گربه از گروه گربه هاي صيد شده در گاوداري هاي اطراف مشهد بود. ارتباط آماري معني داري بين جنس گربه با نتايج سرولوژي مشاهده نشد(07.0=p .(اماارتباط معني داري بين گروههاي سني گربه ها مشاهده گرديد (009.0=p .(ارتباط قابل توجهي بين گربه هاي ولگرد وگربه هاي دامپروري مشاهده نشد، اما بين گربه هاي ولگرد وگربه هاي خانگي رابطه معني داري مشاهده شد (028.0=p .( بررسي حاضر نشان مي دهد 1 -گربه ها قادر به آلودگي با بروسلا آبورتوس و ملي تنسيس مي باشند، آلودگي بروسلايي درگربه ها به صورت اوليه وخفيف ديده شد 2-آلودگي بروسلايي درگربه هاي نر و ولگرد سنين 1-2 سال بيشتر از ساير گربه هاست. 3 -عدم آلودگي درگربه هاي خانگي نشان دهندة وضعيت مطلوب بهداشت وپايش دقيق سلامت درآنهاست. گربه هاي ولگرد مي توانند عامل احتمالي خطر ابتلا به بروسلوز در جمعيت هاي انساني و حيواني در داخل شهر و حومه مشهد باشند و توصيه ميشود كه درشهرهايي مثل مشهد نظارت وكنترل بيشتري روي گربه هاي ولگرد بوسيله نهادهاي زيربط انجام گيرد. مطالعه بيشتر جنبه هاي اساسي شيوع، اپيدميولوژي و ايمونولوژيك بروسلوز در گربه ها در ايران ضروري است.

قدمه بروسلوز يك بيماري آندميك در ايران مي باشد كه تظاهرات باليني متعدد و غير اختصاصي دارد. يكي از اين تظاهرات اختلالات سايكياتريك مي باشد كه مي تواند بصورت اسكيزوفرني و دپرسيون تظاهر كند. از آنجا كه در ايران در مورد رابطه اختلالات سايكياتريك و بيماري بروسلوز تحقيقي صورت نگرفته است ، بررسي اين موضوع ضروري به نظر مي رسد. روش تحقيق دراين مطالعه در مدت 10 ماه از مهرماه 1388 تا مردادماه 1389 در بخش روانپزشكي بيمارستان امام حسين از بيماراني كه مبتلا به اختلالات سايكوتيك وخلقي بودند نمونه گيري جهت بررسي سرولوژي بيماري بروسلوز ,Wright s`Coomb, Wright( (2ME انجام شد. تنايج با نرم افزار SPSS تحليل گرديد. نتايج از بين 500 بيماربا اختلال سايكياتريك (بر اساس معيارهاي DSM4 (كه در طول مدت مطالعه بررسي شدند سه بيمار تست مثبت سرولوژي براي بيماري بروسلوز داشتند در حالي كه در بين 17352 بيمار بدون اختلالات سايكياتريك كه در ساير بخشهاي بيمارستان بستري بودند و براي 492 نفر از آنها كه مشكوك به بروسلوز بودند تست سرولوژي درخواست شده بود, فقط دو بيمار تست مثبت براي اين بيماري داشتند. با توجه به آناليز آماري تفاوت معني داري در مثبت شدن تست سرولوژي بين بيماران با و بدون اختلالات سا يكياتريك مشاهده شد(001.0​بحث و نتيجه گيري با توجه به نتايج فوق به نظر مي رسد كه در بيماران داراي اختلالات سايكياتريك مخصوصا در نواحي آندميك بيماري تب مالت, شك به وجود اين بيماري بايد در پزشكان عمومي و روانپزشكان مطرح گردد و بررسي تست سرولوژيك بروسلوز به عنوان قسمتي از تستهاي روتين آزمايشگاهي منطقي باشد

مقدمه و اهداف بروسلوز يكي از شايع ترين بيماريهاي مشترك بين انسان و دام با انتشار جهاني است . اين بيماري ناتوان كننده يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات و يا بافت هاي آلوده كار مي كنند مشاهده ميشود كه مشكلات فراواني در بهداشت ، طب عفوني ، سلامت جامعه و نيروي كار ايجاد كرده و بدليل سقط جنين در بين دامها و كاهش محصولات دامي به دامداري و اقتصاد كشور نيز لطمه وارد مي آورد. بديهي است قطع حلقه انتقال بيماري به انسان در گروه سلامت دام و رعايت موازين بهداشتي واين دومنوط به آمـوزش جامعه واجرا راهكار هاي كنترلي مناسب است. در اين بررسي كه با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده انجام شده تعداد 459 مورد بيماري مورد ارزيابي قرار گرفته و تجمع بيماري در گروههاي سني و منطقه جغرافيايي تعيين گرديد كه مي توان در جهت تقويت و تحكيم هماهنگي هاي بين بخشي در اجراي راهكارهاي اساسي مثل ايمنسازي دامها ، كشف و جدا سازي و كشتار دامهاي آلوده ، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و انجام آموزشهاي عمومي اقدام نمود. روش تحقيق اين بررسي به روش توصيفي انجام شد. كليه گزارشات سالهاي 81 لغايت 89 به تفكيك شهرستانها جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد و شهرستانهاي آلوده شناسايي، فراواني بيماري در آن شهرستانها به تفكيك روستا هاي آلوده مشخص شدند. يافته هاي تحقيق از 459 مورد بررسي شده در طي 9 سال در مجموع 3/81 % آن روستايي و 18 % شهري بوده اند. در سال 1381 از تعداد 71 مورد ابتلاء 63 مورد در مناطق روستايي اتفاق افتاده و اكثريت موارد ابتلاء را مردان با نسبت 5/60 %تشكيل مي دادند. در سال 82 تعدادمبتلايان به اين بيماري با توجه به انجام ايمنسازي دامها در مناطق مختلف استان به 41 مورد رسيد كه 7/70 % آن روستايي و 56 %آن را مردان تشكيل ميدادند . از آن پس در سالهاي 83 لغايت 89 به ترتيب 40 ، 45 , 39و28 ,86 ,40 , 69 مورد بيماري ثبت شده است . هر ساله بيشترين موارد بيماري در استان مربوط به شهرستان رودسر بوده كه حدود نيمي از موارد را به خود اختصاص داده است . بيشترين فراواني در سال 81 مربوط به گروه سني 50 سال به بالا بوده در سال 82 شامل گروه سني 49- 40 ساله و در سال 83 مربوط به گروه سني 29-20 ساله بوده است. اين ميزان در سالهاي 87و88و89 نيز مربوط به گروه سني 50 سال به بالا مي باشد. نتايج تحقيق با توجه به برقراري و تقويت سيستم مراقبت و نظارت مؤثر در كنترل بيماري در سالهاي اخير در سطح استان و تأثير آن در كاهش موارد ابتلاء بنظر مي رسد تقويت و تداوم هماهنگي هاي بين بخشي بهداشت و اداره دامپزشكي در جهت استفاده از امكانات موجود و برنامه ريزي صحيح مشترك درجهت آموزش دامداران در ارتباط باچگونگي برخورد با دامها و جنين سقط شده، عدم مصرف شير خام و انجام واكسيناسيون فراگير دامها ورعايت مقررات بهداشتي و قرنطينهاي در قطع سريع تر سيكل بيماري در دام وكاهش قابل ملاحظه تعداد مبتلايان انساني به بيماري تب مالت بسيار موثر مي باشد. 

مقدمه و اهداف : بروسلوز يكي از شايع ترين بيماريهاي مشترك بين انسان و دام با انتشار جهاني است . اين بيماري ناتوان كننده يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات و يا بافت هاي آلوده كار مي كنند مشاهده ميشود. بديهي است قطع حلقه انتقال بيماري به انسان در گروه سلامت دام و رعايت موازين بهداشتي واين دومنوط به آمـوزش جامعه واجرا راهكار هاي كنترلي مناسب است . در اين بررسي كه با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده انجام شده تعداد 601 مورد بيماري مورد ارزيابي قرار گرفته و تجمع بيماري در گروههاي سني و منطقه جغرافيايي تعيين گرديد كه مي توان در جهت تقويت و تحكيم هماهنگي هاي بين بخشي در اجراي راهكارهاي اساسي مثل ايمنسازي دامها ، كشف و جدا سازي و كشتار دامهاي آلوده ، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و انجام آموزشهاي عمومي اقدام نمود. مواد و روش ها : اين بررسي به روش توصيفي انجام شد . كليه گزارشات سالهاي 81 لغايت 91 به تفكيك شهرستانها جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد و شهرستانهاي آلوده ، فراواني بيماري و . . . به تفكيك روستا هاي آلوده مشخص شدند. يافته هاي تحقيق : از 601 مورد بررسي شده در طي 11 سال در مجموع 491 مورد 7/81 % آن روستايي و 110 مورد 3/18 % شهري بوده اند. در سال 1381 از تعداد 71 مورد ابتلاء 63 مورد در مناطق روستايي اتفاق افتاده و اكثريت موارد ابتلاء را مردان با نسبت 5/60 %تشكيل مي دادند. در سال 82 تعداد مبتلايان به اين بيماري با توجه به انجام ايمنسازي دامها در مناطق مختلف استان به 41 مورد رسيد كه 7/70 % آن روستايي و 56 %آن را مردان تشكيل ميدادند . از سال 83 لغايت 91 به ترتيب 40 ، 45 , 39و28 ,86 ,40 , 69 ،66، 76مورد بيماري ثبت شده است . هر ساله بيشترين موارد بيماري در استان مربوط به شهرستان رودسر بوده كه حدود نيمي از موارد را به خود اختصاص داده است . بيشترين فراواني در سال 81 مربوط به گروه سني 50 سالبه بالا بوده در سال 82 شامل گروه سني 49- 40 ساله و در سال 83 مربوط به گروه سني 29-20 ساله بوده است . اين ميزان در سالهاي 87 و 88 و 89 و 90 و 91نيز مربوط به گروه سني 50 سال به بالا مي باشد . نتايج تحقيق : با توجه به برقراري و تقويت سيستم مراقبت و نظارت مؤثر در كنترل بيماري در سالهاي اخير در سطح استان و تأثير آن در كاهش موارد ابتلاء بنظر مي رسد تقويت و تداوم هماهنگي هاي بين بخشي بهداشت و دامپزشكي در جهت استفاده از امكانات موجود و برنامه ريزي صحيح مشترك درجهت آموزش دامداران در ارتباط باچگونگي برخورد بادامهاوجنين سقط شده ، عدم مصرف شير خام و انجام واكسيناسيون فراگير دامها ورعايت مقررات بهداشتي و قرنطينه اي در قطع سريع تر سيكل بيماري در دام وكاهش قابل ملاحظه تعداد مبتلايان انساني به بيماري تب مالت بسيار موثر مي باشد. 

در اين تحقيق شكل ظاهري و ابعاد زائده گوش خوكي ٧٢ رأس گاوهاي كشــتاري از دو نـژاد هلشـتاين و دو رگ از كشتارگاه صنعتي فارس مورد بررسي قرار گرفت كه از اين تعداد ٣٨ رأس نر و ٣٤ رأس ماده بودند. اين گاوها از نظر سني به ٣ رده سني ٢-٠ سال، ٤-٢سال و ٤ سال به بالا تقسيم شده بودند. نتايج حاصلــه نشـان داد كـه ميـانگين وزن زائده گوش خوكي بين دو جنس نر و ماده از اختلاف آماري معني داري برخوردار بودند (٠٥/٠ ≤P ( و ميانگين وزن زائده گوش خوكي در جنس نر بيشتر از جنس ماده مي باشد. از اين نظر اختلاف آماري معنــي داري بيـن گروهـهاي سني مختلف مشاهده نشد ولي در رده سني ٤-٢ سال ميانگين وزني زائده گوش خوكي بيشـتر از دو رده سـني ديگـر بوده و رده سني ٤ سال به بالا كمترين ميانگين وزني را به خود اختصاص داده بود. از نظر نژادي نيز هيچگونه اختلاف آماري معني داري مشاهده نشد اگر چه در هر نژاد ميانگين وزن زائده گوش خوكي در جنس نر بيشتر از جنــس مـاده بود. طول و عرض زائده گوش خوكي در رابطه با ٣ فاكتور سن و جنس و نــژاد مـورد بررسـي قـرار گرفـت و هيچگونـه اختلاف آماري معني داري مشاهده نشد. زائده ها شكل هندسي منظمي نداشته و از نظر شكل ظاهري نيز متنوع بودند. همچنين برخي از دامها بيش از يك زائده داشتند و در ٣ رأس از دامها زائــده بسـيار كـوچكـي حـدود ١ سـانتي مـتر مشاهده گردي