بروسلوز اصولا در افراد جوان و ميانسال ديده مي شود و انسيدانس بيماري در اطفال و افراد مسن كم است. بروسلوز عفونت سيستميكي است كه هر ارگاني راممكن است درگير كند. سيستم عضلاني اسكلتي با شيوع بيشتري درگير مي شود. شيوع و نوع درگيري اين سيستم بر اساس سن و جنس و مدت زمان عفونت بستگي دارد. در اين مطالعه نوع و خصوصيات درگيريهاي اين سيستم بر حسب سن و جنس بيماران مورد مطالعه قرار گرفته است. روش كار در يك مطالعه مقطعي 384 بيمار با تشخيص بروسلوز بستري در بيمارستان الزهراي اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. تشخيص بروسلوز در بيماران بر اساس علائم باليني و جود اپيدميولوژي مثبت و آزمايش رايت به روش لولهاي Tube Standard(STAT تست يا و) Brucella Abortus M101, Cromatest, Linear Chemical, Spain) از استفاده با Agglutination Test) مثبت اليزا بود. يافتههاي عضلاني اسكلتي بيماران نيز به سه گروه درگيري مفصلي محيطي، درگيري مفصل ساكروايلياك و درگيري ستون فقرات با استفاده از يافتههاي راديولوژيك، سي تي اسكن و ام آر آي شناسائي شدند. بيماران بر اساس سن به هفت گروه سني G-A از كمتر از 5.2 سال تا بالاي 65 سال تقسيم شدند. آناليز داده ها با استفاده از نرم افزار 17 version SSPS مورد ارزيابي قرار گرفت و از تست آماري كاي دو براي آناليز داده ها استفاده گرديد. 05.0< P معني دار تلقي گرديد.نتايج از 384 بيمار مورد بررسي 238 بيمار (9.61 (%درگيري سيستم عضلاني اسكلتي داشتند. در اين مطالعه 158مرد (4.66(%و 80 زن (6.33 (%بودند. محدوده سني بيماران از 77 – 3 سال با ميانگين (03.15±14.36 (شايعترين درگير ي بصورت اسپونديليت و گروه سني شايع (65-40 (و جنس مرد بود. شايع ترين مفصل محيطي درگير مفصل هيپ و گروه سني (40-20 (سال و جنس مرد بود. سومين درگيري بصورت ساكروايلياتيس در گروه سني (65-40 (و جنس زن بود. نتيجه گيري سيستم عضلاني اسكلتي يكي از شايعترين ارگان هاي درگير در بروسلوز است. مردان هنوز بطور شايع تر دچار اين بيماري مي گردند. ستون فقرات، مفصل هيپ و ساكروايلياك از كانونهاي اصلي درگيري در بروسلوز هستند. در اين مطالعه مفصل ساكروايلياك در جنس زن و محدوه سني ميانسالي تا قبل از پيري بود. 

به منظور بررسي علل سختزايي در گاو اطلاعات مربوط به 255 مورد سختزايي كه طي يك دوره 20 ساله به درمانگـاه تخصـصي دانشكده دامپزشكي (اهواز، شيراز و اروميه) ارجاع شده بود، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. از اين تعداد كه گاوهاي آميخته بـومي و دورگ بودند، 80 مورد (4/31 درصد) در زايمان اول، 48 مورد (8/18درصد) در زايمان دوم، 45 مورد (6/17درصد) در زايمان سوم، 43 مورد (9/16درصد) در زايمان چهارم، 39 مورد (3/15درصد) در زايمان پنجم و بيشتر بودند. از ايـن تعـداد 110 مـورد (1/43درصـد) سختزايي با منشاء مادري و 127 مورد (8/49درصد) سختزايـي بـا منـشاء جنينـي داشـتند و در 18 مـورد (1/7درصـد) هـر دو نـوع سختزايي با هم مشاهده شد. فراواني موارد سختزايي و نوع مادري و جنيني آن با تعداد زايش ارتباط معنيدار معكوس در حد 001/0 داشتند. در سختزاييهاي با منشاء مادري باز نشدن گردن رحم (سرويكس) و پيچ خوردگي رحـم از بقيـه مـوارد بيـشتر بـود و بجـز سستي رحم و پارگي مجرا بقيه موارد با تعداد زايش ارتباط معنيدار داشتند. تنگي گردن رحم با پيچ خوردگي رحم بـه راسـت و تنگـي لگن ارتباط معنيدار مثبت داشت. از سختزاييهاي با منشاء جنيني تا خوردگي اندامها و به دنبال آن حالت “P2 ”شـكمي و ورود لگنـي “P1 ”خلفي بيشتر از حالات ديگر مشاهده گرديد. شكلهاي ظاهري غيرطبيعي (ناهنجاري) در همه زايمانها تقريباً بـه يـك نـسبت ديـده شد. همه اين نوع سختزاييها با تعداد زايش ارتباط خيلي معنيدار منفي داشتند و بجز ورود لگني عمودي و حالت جانبي بقيه موارد بـا هم ارتباط معنيدار داشتند. اين مشاهدات توجه را به علل احتمالي ايجاد سختزايي جلب كـرده و بـه آمـادگي دامپزشـك بـراي درمـان سختزايي كمك ميكند.

مقدمه: برسلوز يا تب مالت يكي از شايعترين بيماريهاي عفوني مشترك بين انسان و دام ميباشد و به عنوان مشكل اساسي بهداشت دام و بهداشت همگاني در بسياري از كشورهاي جهان از جمله ايران كه دام منبع درآمد واشتغال است به حساب مي آيد. تب مالت اولين بار در قرن 19 ميلادي در جزيره مالت شناسايي شد وبه همين منظور تب مالت ناميده ميشود .بيماري بيشتر شغلي بوده و در بين افرادي كه با حيوانات و دام كار ميكنند به ويژه كارگران كشاورزي،دامداري،دامپزشكي وكارگران كشتارگاهها مشاهده ميشود. هدف: منظور از اين مطالعه بررسي فراوني موارد گزارش شده تب مالت در 6 شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي جيرفت در سال 1391 ميباشد. مواد و روشها: مطالعه بررسي توصيفي است بر مبناي اطلاعات بيماران ثبت شده در پرتال كشوري تب مالت واحد پيشگيري و مبارزه با بيماريهاي معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي جيرفت استخراج گرديد و در نرم افزار 17 spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و نتايج ذيل حاصل شد. يافتهها: از تعداد 57 بيمار ثبت شده در سال 1391، 23 نفر(3.40(%مردو تعداد34 نفر(6.59 (%زن بودند. از نظر فاكتور شغل24 نفر (42 (%دامدار و كشاورز،تعداد17 نفر (8.29 (%خانه دار و تعداد 16 نفر(28(%سايرمشاغل را داشتند. بر اساس ماه بيشترين شيوع در مرداد ماه گزارش شده و از نظر محل سكونت تعداد 50 نفر(7.87(%در روستا و تعداد 7 نفر (3.12(%در شهر ساكن بودند.از نظر توزيع سني بيشترين تعداد مبتلايان با 33 مورد(8.57 (%در گروه سني بالاتر از 40 سال مي باشند و در گروه زير 10 سال 4 مورد(7 (%قرار داشتند و در گروه سني 10 تا 40 سال 20مورد(2.35 (%شناسايي و ثبت گرديد.از تعداد كل بيماران ثبت شده 15 نفر(26 (%تماس با دام زنده و نگهداري دام داشتند و تعداد 13 نفر(8.22(%سابقه استفاده از فراورده هاي لبني غير پاستوريزه داشتند و همچنين تعداد 6 نفر (5.10 (%از آنها ساير افراد خانواده آنها در يكسال گذشته سابقه بيماري داشتند اكثر افراد شناسايي شده با علايم بيماري بي اشتهايي،درد عضلاني و استخواني و كمر درد مراجعه نموده بودند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله ،پيشگيري ،كنترل و ريشه كني بروسلوز در يك كشور و يا منطقه نيازمند سياستگذاري و تصميم گيري و در اختيار داشتن آمار و اطلاعات اپيدميولوژيك دقيق مي باشد و از طرفي با توجه به جمعيت تحت پوشش دانشگاه و تعداد بيمار ثبت شده و شرايط زندگي در روستاها از نظر تماس با دام به نظر ميرسد كه ميزان افراد مبتلا بيشتر از اين تعداد باشد كه از بيماري خود آگاهي ندارند و يا در سيستم پرتال كشوري ثبت نشده اند كه اين امر آموزش بيشتر به افراد در معرض خطر در خصوص علايم بيماري و مراجعه جهت تشخيص از طريق برنامه هاي آموزشي خانه هاي بهداشت را مي طلبد و از طرفي با توجه به شيوع بيشتر در سنين بالاتر نيز آموزش بيشتر اين افراد نيز نياز ميباشد و به علت آلودگي در سطح بسياري از دامهاي منطقه نيز نياز به نظارت بيشتر و واكسيناسيون دامها را ميرساند. 

با توجه به اينكه گاو قدرت تمايز دهاني موادي را كه به دهان مي گيرند ندارد، ممكن است اجسام خارجي را بلع كنند كه معمو ً لا توسط ساير گونه ها پس زده مي شود. اجسام خارجي نوك تيز بلع شده مي توانند به ديواره نگاري فرو رفته و باعث پريتونيت و يا بدنبال آن درگيري ساير اعضاء گردند. بيماري بدليل كاهش چشمگير توليد و ميزان مرگ و مير بالا از اهميت اقتصادي زيادي برخوردار است. هدف از انجام اين مطالعه تعيين حضور و انواع اجسام خارجي در گاوهاي به ظاهر سالم كشتار شده در كشتارگاه اهواز مي باشد. بعلاوه وجود چسبندگي نگاري نيز مورد توجه قرار گرفته است. اين بررسي بر روي ١٢٠ راس گاو از هر دو جنس صورت گرفته و سن دامها از كمتر از ٢ سال تا بالاي مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت . Z و T ، ٥ سا ل بوده است. نتايج با استفاده از آزمون مربع كاي چسبندگي نگاري در ١٤ راس از دامهاي تحت بررسي مشاهده شده جنسيت و آبستني در ميزان اين چسبندگي بيتاثير بود. در حاليكه در بعضي از گروههاي سني اختلاف از نظر وجود چسبندگي بامعنا بود. در ٣٩ راس از دامها، جسم خارجي يافت گرديده ١٣ قطعه فلزي در نگاري دامها فرو شده بود. از نظر وجود جسم خارجي در بين بعضي از گروههاي سني و يا دامهاي نر و ماده اختلاف معناداري مشاهده گرديد. در حاليكه از اين نظر آبستني يا عدم آبستني بياهميت بود. ارتباطي بين چسبندگي و حضور اجسام خارجي فلزي مشاهده شد.
e-

نقايص استخواني كه به دليل ضربه، شكستگي ها، برداشت تومور ها يا كيست ها ايجاد مي شوند يكي از مشكلات بزرگ جراحي هاي ارتوپدي مي باشد. اتوگرافت هاي استخوان اسفنجي يك روش موفق جهت درمان اين نقايص ميباشند. ١٩ كيلوگرم به طور اتفاقي به دو گروه / ٣ سال و ميانگين وزن ٤٢ / در اين مطالعه نه قلاده سگ سالم با ميانگين سن ٣ ٢ سانتيمتري در قسمت مياني استخوان زند زيرين دست راست هر سگ ايجاد / تقسيم شدند. يك نقيصه استخواني ٥ شد و سپس استخوان به وسيله پين داخل مدولايي تثبيت گرديد. در ٦ سگ (گروه آزمايش) نقيصه استخوان زند
زيرين به وسيله استخوان اسفنجي خودي كه از ستيغ ايلئوم گرفته شده بود پر شد. ولي در سه سگ (گروه كنترل) نقيصه استخواني پر نشد. ارزيابي كلنيكي بعد از عمل شامل اندازهگيري درجه حرارت بدن، تعداد ضربان قلب و تنفس و ارزيابي درجه لنگش بود. ارزيابي راديوگرافي بر اساس ميزان پر شدن نقيصه، واكنش ضريع و تورم بافت نرم، بلافاصله پس از جراحي و در ميزان لنگش در بين دو گروه (P<٠/ ١٣ بعد از جراحي انجام شد. تفاوت معنيداري ( ٠٥ ،١٠ ،٧ ،٥ ،٣ ، هفتههاي ١ در روز ٢١ و بعد از آن مشاهده گرديد. از نظر ميزان واكنش ضريع و تورم بافت نرم بين دو گروه اختلاف معنيداري
وجود نداشت ولي ميزان استخوانسازي و پر شدن نقيصه استخواني تفاوت معنيداري را بين دو گروه نشان داد به طوري كه در گروه كنترل هيچ ترميمي صورت نگرفت ولي در سه سگ گروه آزمايش جوشخوردگي كلنيكي ايجاد و در سه سگ ديگر، نقيصه استخواني به درجات متفاوتي پر شد و چگالي راديوگرافي نقيصه با گذشت زمان افزايش يافت. نتايج اين مطالعه نشان ميدهد كه ميتوان از پيوند استخوان اسفنجي جهت پر كردن نقائص استخواني متوسط استفاده كرد.

بيماري تب مالت در تمام جهان مشاهده مي شود.كانون بيكاري بر حسب نقاط مختلف جغرافيايي متفاوت است.بيماري تب مالت از راههاي مختلفي وارد بدن مي شود.در كشور ما نيز بيماري باعث ابتلاء بسياري از هموطنان شده است.اين مطالعه به بررسي ميزان آگاهي مراجعين به مراكز بهداشتي درماني شهر خرم آباد در خصوص راههاي انتقال و عوارض بيماري تب مالت مي پردازد. مواد و روشها: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي است كه برروي 1500 نفر از مراجعين كننده به مراكز بهداشتي ، درماني شهر خرم آباد صورت گرفت. اطلاعات اين مطالعه از طريق پرسشنامه استخراج گرديده و از طريق نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: از مجموع 1500 نفر مراجعه كننده، 63 % زن و 27 % مرد بودند.ميانگين سني افراد 14 ±29 سال بود.73 % ساكن شهر و 27 %ساكن روستا بودند. از اين تعداد 26 % داراي تحصيلات زير ديپلم، 41% داراي ديپلم و فوق ديپلم و 33% داراي تحصيلات بالاتر بودند.در خصوص راههاي انتقال و عوارض بيماري تب مالت ميزان آگاهي در سه سطح ضعيف، متوسط و خوب تقسيم بندي گرديد. كه بر اين اساس 5/43 %داراي آگاهي ضعيف ، 24 % داراي آگاهي متوسط و 5/32 % داراي آگاهي خوبي بودند.همچنين ميزان آگاهي براساس جنسيت، در زنان 5/35 % داراي آگاهي ضعيف،27 % داراي آگاهي متوسط و 5/36 % داراي آگاهي خوب بودند و در مردان 5/51 % داراي آگاهي ضعيف ، 21 % داراي آگاهي متوسط و 5/28 % داراي آگاهي خوب بودند.نتيجه گيري: باتوجه به يافته هاي اين مطالعه و با توجه به نقش آموزش در ارتقاء آگاهي هاي عمومي لازم است مسئولين امر برنامه هاي آموزشي وسيعتري متناسب با فرهنگ و ميزان دسترسي به اطلاعات را در برنامه كاري خود قرار دهند.

در اين مطالعه ميزان بروز موارد انساني بيماري از سالهاي 87 لغايت 90و ارتباط آن با سن, جنس,تماس با دام و فرآورده هاي لبني ,راهكارهاي مبارزه اي شبكه دامپزشكي و... مورد تجزيه و تحليل آماري و اپيدميولوزيك قرار گرفتكه نشان دادميزان بروز از 33 مورد در سال 87 به 4 مورد در 6 ماهه اول سال90 كاهش يافته است . همچنين دوره اطمينان بيماري در طول اين سالها مورد تحليل اپيدميولوزيك قرار گرفت و مشخص شد كه بيشترين ميزان بروز در كليه سالها خرداد ماه هر سال بوده است. در نهايت نتيجه بررسي هاي اپيدميولوزيك نشان مي دهد كهكاهش چشمگير ميزان بروز بيماري در جمعيت انساني شهرستان ,باراهكارهاي مبارزه اي شبكه دامپزشكي شهرستان ني ريزشامل واكسيناسون دامها در كانون ها و مناطق پرخطر و آموزش بهره برداران ,ارتباط مستقيم و معني داري دارد.

بروسلوز يكي از مهمترين بيماريهاي واگير و عفوني مشترك بين انسان و دام است كه امروزه تعداد زيادي از دامها و عده زيادي از جامعه بشري از عوارض ناشي از آن رنج مي برند و عوامل مختلف تاثير گذار بر ميزان شيوع بيماري ،دامداري سنتي و عشايري ، تهيه فرآورده هاي لبني غير پاستوريزه ، تردد و جابجائي دام و ميزان آگاهي روستائيان است. لذا با توجه به ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت انساني و دامي و زيانهاي اقتصادي و مشكلات بهداشتي موجب شد كه اين مطالعه جهت تعيين ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت دامي ، شناسائي مناطق و گله هاي آلوده و ارتباط آلودگي انسان و دامي و .... در استان بوشهر صورت پذيرد. اين مطالعه در فاصله زماني خرداد الي مرداد ماه سال 1391 در استان بوشهر ودر سه مرحله بررسي هاي سرولوژيك جهت رديابي بروسلوز صورت گرفت مرحله اول با انتخاب تصادفي واحدهاي اپيدميولوژيك ( 92 روستا ) در كل استان و مرحله دوم با انتخاب تصادفي تعدادي گله در هر واحد اپيدميولوژيك و مرحله سوم با انتخاب تصادفي تعدادي دام از هر گله انجام گرفت . نيروهاي عملياتي طبق برنامه زمان بندي شده وارد روستا شده و از گله ها و دامهاي واجد شرايط نمونه سرمي به ميزان 5 سي سي از هر دام تهيه و نمونه ها در شرايط مناسب به آزمايشگاه مركزي استان براي انجام آزمايش هاي سرمي ارسال گرديد . كليه نمونه هاي سرمي ابتدا با آزمايش رزبنگال غربالگري و نمونه هاي مثبت تحت آزمايش هاي رايت و2ME قرار گرفتند. بر اساس نتايج حاصله از آزمايشات تكميلي در اين مطالعه تعداد 3505 راس گوسفند و بز ( تعداد 2560 راس بز و تعداد 945 راس گوسفند ) و تعداد 398 راس گاو نمونه برداري گرديد. ميزان آلودگي گوسفند و بز بين روستائي ميزان 33/33 ، %بين گله اي 38/18 % و در آزمايشات تكميلي با شيوع25/2 %و آلودگي در نوع دام گوسفند 69/1 درصد و در بز 38/2درصد و ميزان آلودگي بين روستائي در جمعيت گاوي 25 درصد و آلودگي دامي در آزمايشات تكميلي 03/5 درصد مشخص گرديد . ( ميزان شيوع دامي به تفكيك دام جنس ، سن و شهرستان ها در مقاله بطور كامل آورده شده است . )ا توجه به ميزان شيوع بروسلوز در اين مطالعه علي رغم عدم افزايش شيوع آن در استان ، لذا بمنظور كاهش بيشتر و كنترل بهتر بيماري ، افزايش آموزش در سطح دامداران و همچنين واكسيناتورهاي بخش دولتي و خصوصي در كنار كنترل قرنطينه اي و بهداشتي ، كنتر ل تردد و نقل و انتقالات دام ، افزايش پوشش واكسيناسيون به بيش از 80 درصد و پرداخت غرامت كليه دامهاي راكتور به دامداران پيشنهاد مي گردد. 

سابقه و هدف : بروسلوز يكي از شايع ترين بيماري هاي عفوني در ايران بوده كه مشترك بين انسان و دام مي باشد و توسط گونه هاي جنس بروسلا ايجاد مي گردد .هدف از اين مطالعه، تعيين ميزان شيوع سرمي بروسلوز در افراد مراجعه كننده به آزمايشگاه رفرانس نزاجا در طي سال هاي 1388 لغايت1391 مي باشد. مواد و روش ها : در اين مطالعه توصيفي ‐ مقطعي، از بيماران مشكوك به بروسلوز خون گرفته شد و سرم هايشان جدا گرديد. آنتي ژن رزبنگال، آنتي ژن بروسلا ابورتوس سويه 19 و بافر 2ME تهيه و روي تمام سرم ها تست رزبنگال انجام شد. در موارد مثبت، براي تعيين تيتر آنتي بادي، تست رايت لوله اي و2ME رايت انجام گشت(81/0 ≥مثبت در نظر گرفته شدند). نتـايج: از مجمـوع 318نفـر، 42مـورد(13/2درصـد) مثبـت بودنـد كـه از ميـان آن هـا 20 نفـر زن (47/6درصـد) و22نفرمـرد(52/4درصـد)بودنـد. بـا تسـت رزبنگـال 46 مـورد (5/14درصـد، رايـت لولـه .شده ديده مثبت)درصد7/10)مورد34(≥0/81)٢ ME و)درصد2/13)مورد42(≥0/81)اي

چنتيجه گيري: ميزان شيوع سرمي در منطقه مورد مطالعه بيانگر شيوع بالاي اين بيماري است . به نظر مي رسد تعداد زيادي از جامعه مورد بررسي به دليل شيوه زندگي (تماس نزديك با حيوانات خانگي و مصرف محصولات لبني غير پاستوريزه ) در معرض آلودگي باشند.با توجه به وابسته به شغل بودن بيماري در منطقه، واكسيناسيون، مراقبت از بيماري، نظارت بر كشتار دام ها، استفاده از محصولات لبني پاستوريزه توصيه مي گردد. 

بروسلوز يك بيماري عفوني باكتريايي است كه توسط ميكروارگانيسمي از جنس بروسلا ايجاد مي شود. اين باكتري گونه هاي مختلفي از حيوانات را مبتلا ساخته و يكي از عوامل مهم سقط جنين در گوسفند و بز مي باشد. بروسلوز يكي از مهمترين بيماريهاي زئونوز محسوب شده و در اغلب كشورها از جمله كشورهاي 1 بروسلوز در ايران اندميك بوده و با شيوع متفاوت 2و3 منطقه مديترانه و خاورميانه از جمله ايران شايع مي باشد. درجمعيت دامي و انسان از نقاط مختلف كشور گزارش شده است. در استان فارس نيز سالانه بيش از 800 مورد تب مالت گزارش مي گردد كه بيش از 90 در صد آن روستايي و عشاير مي باشد. جمعيت عشاير در استان فارس129695نفر مي باشد كه بيشترين تعداد عشايركوچ رو را شامل ميگردد و از شمال تا جنوب و شرق تا غرب پراكنده مي باشند. از آنجايي كه شغل كليه افراد در عشاير، دامداري و دامپروري است و نوع زندگي آنها در ارتباط بسيار نزديك با زندگي دامهايشان مي باشد هم آمار تب مالت در آنها بالا است و هم پيشگيري و كنترل بيماري در آنها سخت تر مي باشد. مواد و روشها: با توجه به آمار عشاير و پراكندگي آنها در مناطق ييلاق استان، بررسي هاي صورت گرفته بر روي اين جمعيت و همچنين گزارشات ثبت شده از آمار موارد بيماري تب مالت در عشاير، براي تعيين حجم نمونه، با استفاده از داده هاي مكاني (GPS (و ثبت اين داده ها در نرم افزار GIS ،400خانوار عشاير به صورت راندوم در يازده شهرستان استان؛(آباده، اقليد، بوانات، پاسارگاد، خرامه، خرمبيد، سپيدان، سروستان، فيروزآباد، شيراز، كوار) انتخاب گرديد. هر خانوار به صورت يك خوشه در نظر گرفته شد و از سرپرست و تمامي اعضاي خانواده خونگيري به عمل آمد. همچنين فرمي طراحي و كليه اطلاعات ضروري خانوار در فرم ثبت و جمع آوريگرديد سپس سرم آنها جدا و در لوله هاي در پيچ دار و با حفظ زنجيره سرد به آزمايشگاه رفرال مركز بهداشت استان ارسال گردد. بر روي همه نمونه ها اول رپيد تست انجام شد و براي موارد مثبت، رايت لوله ايي و 2ME چك گرديد بر مبناي رايت مساوي و يا بيشتر 160/1 و 2ME بيشتر يا مساوي 40/1 ،موارد مثبت تشخيص داده شد. كليه داده ها در نرم افزار 5.SPSS11 وارد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . نتايج: جمعا تعداد 1641 خونگيري انجام شد و پس از آزمايش تعداد 165) 10درصد نمونه ها )مورد مثبت تشخيص داده شد. بحث و نتيجه گيري: بيماري بروسلوز در گوسفند و بز در بسياري از مناطق دنيا بخوبي مطالعه شده و اصول كلاسيك پيشگيري و كنترل آن بر مبناي مراقبت از آلوده نشدن گله هاي سالم، محدود كردن ميزان انتقال بيماري با شيوه هاي بهداشتي، واكسيناسيون حيوانات حساس و سرانجام استفاده از روش آزمايش و كشتار حيوانات راكتور مي باشد. در حال حاضر در ايران برنامه پيشگيري و كنترل بروسلوز در گوسفند و بز، بر مبناي يك بار واكسيناسيون دامهاي جوان با واكسن REV1 و واكسيناسيون دامهاي بالغ هر دو سال يك بار با واكسن دز كاهيده REV1 مي باشد. با توجه به نوع زندگي عشاير و پراكندگي و اسكان آنها در مناطق صعب العبور، واكسيناسيون دامها به صورت ناقص، تماسهاي نزديك و پياپي با دامها و استفاده از انواع محصولات لبني، مجموعه عوامل فوق باعث افزايش آلودگي دامي و در نتيجه آلودگي انساني و افزايش بيماري بخصوص در جمعيت روستايي و عشاير در كشور شده است. پيشنهاد مي گردد با بررسي آگاهي، نگرش و عملكرد عشاير در خصوص بيماري تب مالت، مشكلات عمده ايي كه در پيشگيري و كنترل بيماري در اين گروه وجود دارد را مشخص و بر اساس شواهد بدست آمده اقدام لازم صورت گيرد.

وجود اجسام فلزي و غيرفلزي در معده شتر و عوارض احتمالي ناشي از اين گونه اجسام نظير: انباشتگي شكمبه، نفـخ شكمبه، چسبندگي شكمبه به ديواره شكم، چسبندگي نگاري به ديواره شكم و ديافراگم، تــــورم ضربــه اي نگـاري، تورم پرده صفاق در اثر ضربـه ناشـي از اجسـام خـارجي در شـتر نـيز همـانند نشـخواركنندگـان از اهميـت خـاصي برخـــوردار اســت. تورم ضربه اي نگاري در شتر عمدتا“ به شكل انباشتگي، نفخ، توقف نشــخوار و لاغـري ظـاهر ميگردد و ممكن است در بعضي شرايط موجب مرگ و زيانهاي اقتصــادي گـردد. روش جراحـي بـراي درمـان ايـن بيماري توصيه شده است ولي بطور كلي شناخت بيماري نقش مهمي در موفقيت روشهاي پيشــگيري و درمـاني دارد. هدف از اين بررسي، تعيين ميزان و تنوع اجسام خارجي در معده شترهاي ذبح شده در كشتارگاه يزد مي باشد. به ايـن منظور در ماههاي آبان، آذر، دي، بهمن سال ١٣٧٧ ،تعداد ١٠٠ نفر شتر مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد، ٥٣ %از شترهاي مورد مطالعه داراي اجسام خارجي بودند و ١٦ %از شترها داراي اجسام خارجي فلزي بودند. ١ %از شترها مبتلا به عوارض نفوذ جسم خارجي بودند كه به شكل چسبندگي موضعي شكمبه به ديواره شــكم بود. بيشترين محل نفوذ جسم خارجي فلزي در ديواره حجره هاي نگاري، در ناحيه تحتــاني نگـاري بـود و كمـترين محل نفوذ جسم خارجي فلزي در ديواره حجره هاي كيسه آب طرف راست شكمبه بوده است. در معده ٣٠ %از شترهاي ماده و ٥٨ %از شترهاي نر جسم خارجي وجود داشت. همچنين مشاهده گرديد كه با افزايش سن، درصد شترهايي كه حاوي جسم خارجي در معده مي باشند، افزايش مي يابد و ارتباط مستقيمي بين افزايش سـن و افزايش احتمال وجود جسم خارجي در معده مي باشد. بيشترين موارد جسم غيرفلزي و فلزي در نگاري بوده است. بيشترين جسم غيرفلزي ياقفت شده در معده شترهاي مورد مطالعه پس از شن و سنگريزه تكــه هـاي اسـتخوان بـوده است.

اسب اين وسيله حمل و نقل دوران گذشته كه امروزه علاوه بر قابليت هاي كشف شــده در گذشـته نقـش پررنگـي در فعاليت ههاي ورزشي و فرهنگي ايفا ميمنمايد بطوري كه در حال حاضر نه تنها ارزش آن كمتر نشده اســت بلكـه در ايجاد مشغوليت سالم در اوقات فراغت انســان ماشـين، ايجـاد اشـتغال، صـادرات و كسـب درآمـد ارزي، فعاليت هـاي بهداشتي و پزشكي و ورزش حرفه اي و كسب افتخار ملي اهميتي دو چندان يافته است. بنابراين نگهداري صحيــح و رعايت اصول علمي در درمان و تيماردراي اين حيوان نقش بسزايي در پرورش آن داشته كه در اين ميان سلامت اندام حركتي با توجه به خلقت و نوع خدمات رساني اسب از اهميت بيشتري برخوردار اســت. از آنجـايي كـه سـم اوليـن بخش اندام حركتي است كه در معرض انواع آسيب ها قرار دارد و براســاس جملـه معـروفhorse No-foot No ميتوان به اهميت سلامت سم در كارآيي و بازدهي اسب پي برد. پيچيدگــي ديـواره سـم و وجـود بخشـهاي متعـدد (ديواره، پنجه، جسم قورباغه، پاشنه، غضروف هاي جانبي، خط سفيد. استخوانهاي بند سوم و ناويكولار نشان مي دهـد كه مشكلات، بيماريها و ضايعات متعددي مي تواند همراه با ســم وود داشـته باشـد. در ايـن مطالعـه بـا مراجعـه بـه باشگاههاي سواركاري اطراف تهران و تكميل پرسشنامه اي سعي شده است كه اولاً ميزان وقوع اختلالات سم مشـخص شود، ثانياً بتوان براساس تنوع اختلاف براي جلوگيري از آنها پيشنهاداتي ارائه نمود. در اين مطالعه ٥١٨ رأس اسب ارزيابي و معاينه گرديد كه از اين ميان ١٦ رأس اسب به ضايعات و بيماريهاي مختلف سم دچار بودند كه در كل ٠٨/٣ درصد كل اسبها را تشكيل مي دادند. توزيع اسبها براساس سن بدين صورت بود كــه ٥٠ درصد بين ١٠-٦ سال و ٢٥ درصد زير ٥ سال ٥/١٢ درصد بين ١٥-١٠ سال و ٥/١٢ درصد آنها بالاي شانزده سال سن داشتند. ٤٣ درصد اسبها نر و ٣٨ درصد ماديان و ١٨ درصد آنها نيز اخته بودند. توزيع نژاد آنها نيز بترتيب ٥/١٢ درصد عرب، ٥/١٢ درصد تركمن، ٥/٦٢ درصد دوخوني، ٥/١٢ درصد الونيزگ بوده است. نكته جــالب توجـه آنكـه ١٠٠ درصد اختلالات در اندام حركتي قدامي بوده است. ميزان تنوع اسبها براساس نوع بيماريها بصورت زير مي باشد. ترك سم ٧٦/١٨ درصد، سندرم ناويكولار ٢٥/٦ درصد، شكستگي سم ٥/١٢ درصد، تراش ٢٥/٦ درصد، كوفتگي ناحيه پنجه ٢٥/١٨ درصد زخم نفوذي، ٢٥/٦ درصد، لامينايتيس ٢٥/١٨ درصد و ساير بيماريها ٥/١٢

بروسلوز يكي از بيماري هاي مهم زئونوز است كه انسان وطيف گسترده اي از حيوانات را مبتلا مي نمايد.شتر نيز به بروسلوز مبتلا شده و يكي از عوامل سقط جنين در اين حيوان ميباشد .هم چنين يكي از منابع آلودگي انسان محسوب ميشود. اين بيماري مي تواند عامل بازدارنده مهمي در راه توسعه صنعت شتر محسوب گردد اين مطالعه در پي آنست كه به رديابي بروسلوز در شترهاي استان هرمزگان در سال 1389 بپردازد .در اين مطالعه 103 نمونه سرم شتر ازاستان هرمزگان مورد آزمايش قرار گرفتند. نمونه هاي خون در لوله هاي ونوجكت جمع آوري و بلافاصله جهت جداسازي سرم، سانتريفوژگرديد. در ادامه ، سرم هاي تهيه شده از طريق تست رزبنگال مورد بررسي قرارگرفتند كه از اين ميان 3نمونه ( % 91/2 ( مثبتو در آزمايش 2me ورايت نيز 2%) 94/1(مورد مثبت تشخيص داده شد .هر چند نسبت آلودگي در جمعيت مورد مطالعه پايين مي باشد اما با توجه به اهميت بيماري ادامه مطالعات واعمال تدابير بهداشتي در جهت كنترل بيماري وعدم اشاعه آن توصيه ميشود وجهت كاهش ميزان درگيري، بالا بردن آگاهي شتربان ها، انجام تست ها به صورت منظم، كشتار شتران درگير و واكسيناسيون الزامي است

در بررسي اوليه كشتارگاهي بر روي ٥٠٠٠ قطعه مرغ گوشتي نژاد آرين در اهواز تعداد ٨ قطعــه از آنـها مشـكوك بـه نواقص در ناحيه آخر ستون فقرات شدند. اين نمونهها سپس از نظـر آنـاتوميك مـورد بررسـي دقيـق قـرار گرفتنـد و مشخص گرديد كه اولاً در آرايش طبيعي تعداد پرهاي ناحيه دم و عضلات دم چرخان داراي نواقصــي هسـتند و ثانيـاً فاقد غده يوروپيجيال هستند و ثالثاً درجات مختلفي از فقدان مهرههاي ازاد آخر دم و استخوان پايگوســتايل را نشـان ميدادند. درنهايت با تهيه تصاوير راديولوژيك فقدان مهرههاي آزاد آخر دم و استخوان پايگوستايل مــورد تـأييد قـرار گرفت. نظر به اينكه تاكنون گزارشي در اين خصوص اعلام نشده است موضوع از ابعــاد گونـاگـون بـالاخص منشـاء جنيني آن قابل بررسي است

روشهاي مختلفي براي اندازهگيري هورمونهاي تيروئيدي وجود دارند كه در دامپزشكي به طور مرسوم از روش راديوايمونواسي(RIA (استفاده ميشود. سعي بر اين است كه از روشهاي جايگزين با حساسيت و مزاياي بيشتري همانند كمي لومينسانس يا الكتروكمي لومينسانس براي اندازه گيري اين هورمون ها استفاده شود. هدف از اين تحقيق بررسي اندازه گيري همبستگي هورمون تري يدوتيرونين(FT3 (پلاسماي گاو با استفاده از روش هاي كمي لومينسانس والكترو كمي لومينسانس مي باشد. بدين منظور نمونه هاي خوني از وريد وداج 30 رأس گاو نژاد هولشتاين به ظاهر سالم وغير ابستن اخذ شد.پلاسماي جدا شده براي اندازه گيري هورمون FT3 بادو روش كمي لومينسانس و الكترو كمي لومينسانس مورد استفاده قرار گرفت. براساس نتايج حاصله از نظر مقادير هورمون FT3 مابين دو روش اختلاف معني داري وجود نداشته(447.0=P (ولي ميانگين مقادير اين هورمون در روش كمي لومينسانس بيشتر از روش الكترو كمي لومينسانس به دست آمد. در تحليل آماري با استفاده از روش رگرسيون خطي رابطه و همبستگي معني داري مابين روش هاي ذكر شده از نظر مقادير هورمون FT3 مشاهده شد =(0914.r)(0001​

مقدمه : بروسلوز يك بيماري مشترك بين انسان و دام است كه موارد آن در تمام نقاط دنيا ديده مي شود . البته شيوع بيماري دركشور هاي مختلف متفاوت است . منبع آلودگي وعامل عفونت ممكن است در هر منطقه جغرافيايي متفاوت باشد . اين بيماري بيشتر يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات آلوده يا بافتهاي آن تماس دارند بيشتر ديده مي شود. بديهي است شناسايي عمده ترين گروههاي سني و شغلي در معرض خطر نقش بسزايي در برنامه ريزي هاي آموزشي واجرايي درراستاي كاهش ميزان بروز بيماري خواهد داشت . اهداف طرح : 1 .بررسي ميزان بروز بروسلوز در دانشگاه سبزوار 2 .تعيين عمده ترين گروههاي سني و شغلي درمعرض خطر ابتلا در دانشگاه سبزوار 3 .بررسي بيشترين تيتر WRIGHT و ME 2 در بيماران منطقه روش كار: اين مطالعه به صورت گذشته نگر و مشاهده فرم بررسي انفرادي بيماران مبتلا به بروسلوز كه ازجمله فرمهاي كشوري تاييد شده مي باشد صورت گرفته است . دراين تحقيق بيماران ثبت شده طي سالهاي 1391 -1386 مورد ارزيابي قرار گرفته اند كه مهمترين فاكتورهاي مورد بررسي شامل موارد ذيل بوده است : 1 -تعداد موارد بروسلوز در جمعيت انساني 2 -گروههاي سني مبتلايان 3 -جنس بيماران 4 -ماه ابتلا به بيماري 5 ‐محل سكونت مبتلايان به تفكيك شهر و روستا 6 ‐شغل بيماران 7‐ ميزان تيتر WRIGHT و ME 2 ثبت شده در اولين آزمايش تشخيص بيماري TM به منظور تعيين جايگاه دانشگاه سبزوار از نظر بروز بيماري بروسلوز در سطح كشور، ابتدا ميزان بروز بيماري در هر000/100 نفرجمعيت به تفكيك سال محاسبه شده و سپس با ميانگين بروز كشوري و ميانگين بروز در ساير دانشگاهها مقايسه شده و رتبه اين دانشگاه در مقابل ساير دانشگاهها محاسبه شده 5 th National Iranian congress of Brucellosis 29-31 October 2013 P47 [Type text] [Type text] ٨٧ است . جهت تعيين بيشترين مقادير ثبت شده در هر فاكتور مورد مطالعه ، ابتدا هر فاكتور به صورت سالانه ارزيابي شده و نتيجه گيري نهايي از طريق محاسبه و بررسي ميانگين در 6 سال مورد مطالعه صورت گرفته است . بحث ونتيجه گيري: 1 -از آنجا كه ميزان بروز بروسلوز(در100000 هزار نفرجمعيت) در دانشگاه سبزوار (حداقل 23 درسال 89 و حداكثر80 در سال 85 ( درمقايسه با ميانگين كشوري ( حداقل9/15 در سال 89 و حداكثر 30 در سال 86 ( و ميزان بروز ساير دانشگاهها از مقدار بالاتري برخوردار مي باشد .اين دانشگاه به عنوان يكي از مناطق با بروز بالا در كشور قابل طبقه بندي بوده و برنامه ريزي منطقه اي جهت كنترل اين مهم بعنوان يكي از اولويتهاي اصلي محسوب مي شود . 2 -در مبتلايان بررسي شده ، اولويت جنسي در ابتلا به بروسلوز وجود ندارد كه اين امر مي تواند به دليل نقش مساوي زنان و مردان در انجام امور مربوط به دامداري در منطقه باشد . 3 -بيشترين افراد در معرض خطر ابتلا ،جمعيت روستايي وازگروه زنان خانه دار و مردان كشاورز در سنين 19 -10سال مي باشند. لذا در برنامه ريزي جهت كنترل بروسلوز اين گروهها با يد به عنوان اولويت اول مد نظر باشند . 4 -در اين دانشگاه بيشترين موارد بيماري طي ماههاي ارديبهشت لغايت شهريور بروز مي كند لذا در برنامه ها ي مداخله اي پيشگيري ، موثرترين زمان ممكن قبل از شروع فصل شيوع يعني طي ماههاي پايان سال و فروردين ماه بوده و زمان اصلي جهت پيگيري بيماران بايد در ماههاي فصل بهار و تا بستان در نظر گرفته شود . 5 -در 3/78 % از بيماران مورد ارزيابي تيتر رايت در رقتهاي 320/1 تا 1280/1 و در7/68 % از بيماران تيتر تست 2ME در رقتهاي 80/1 تا 640/1 مثبت گزارش شده كه تقريبا از پراكندگي يكنواختي بر خوردار بوده است

مقدمه و هدف تــب مالــت از بيماريهــاي شــايع قابــل انتقــال بــين انســان وحيــوان اســت كــه از طريــق تمــاس مســتقيم بــا خــون، جفــت، جنــين و ترشــحات رحمــي حيوانــات آلــوده و همچنــين مصــرف فــرآورده هــاي لبنــي آلــوده بــه انســان منتقــل مــي شــود. ايــن بيمــاري صــرف نظــر از مشــكلاتي كــه در دام ايجــاد مــي كنــد، از نظــر اقتصــادي مــي توانــد صــدمات زيــادي را بــه جامعــه وارد نمايــد. ايــن بررســي بــا هــدف شــناخت منــاطق و شهرســتان هــاي آلــوده اســتان انجــام شــده اســت و مشــخص مــي كنــد كــه تجمــع بيمــاري در چــه منطقــه اي بيشــتر مــي باشــد تــا در جهــت مبــارزه بـــا بيمـــاري در دام و انســـان در منـــاطق آلـــوده اقـــدام نمـــوده و راهكارهـــاي اساســـي ماننـــد واكسيناســـيون دامهـــا، كشـــف و جداســـازي وكشـــتار دامهـــاي آلـــوده، جلـــوگيري از جابجـــايي دامهـــا از منـــاطق آلـــوده و همچنـــين آمـــوزش عموم را اتخاذ نمود. روش اجرا ايــن بررســي بــه روش توصــيفي اســت و كليــه گزارشــات مــوارد تــب مالــت انســاني بــه تفكيــك شهرســتانهاي تابعــه ( 9 شهرسـتان) طبـق دسـتورالعمل كشـوري مراقبـت تـب مالـت بـه تعـداد 185 نفـر (رايـت 80/1 بـالاتر و 2EM 40/1 و بـالاتر) جمع آوري و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته استبحث و نتيجه گيري ميزان بروز بيماري در استان 14 در صـد هـزار نفـر جمعيـت بـوده كـه شهرسـتان هـاي نيـر، پـارس آبـاد و بيلـه سـوار و گرمـي بترتيــب بــا ميــزان بــروز 160 ،37 ،25 و 24 بيشــترين و شهرســتانهاي اردبيــل، نمــين، كــوثر و خلخــال بترتيــب بــا ميــزان بــروز1 ،2 ،4 و 6 كمتــرين ميــزان بــروز در اســتان را داشــته انــد. از نظــر ســكونت 82 %روســتايي و 18 %شــهري و از نظــر جنسيت 55 %مرد و 45 %زن بـوده اسـت. از كـل مـوارد 85 %تمـاس بـا دام داشـته انـد و 15 %بـا دام تمـاس نداشـته انـد. 82 % مبتلايـان از فـرآورده هـاي لبنـي اسـتفاده كـرده انـد و 8 %از فـرآورده لبنـي اسـتفاده نكـرده انـد. از نظـر شـغل 35 %خانـه دار، 24 %دانـش آمـوز، 13 %دامـدار، 12 %كشـاورز، 8 %كـودك، 5 %چوپـان و 3 %سـاير مشـاغل بـوده اسـت. از نظـر گـروه سـني 28 %زيـر 15 سـال، 37 %بـين 16 تـا 29 سـال، 23 %بـين 30 تـا 49 سـال و 12 %بـالاي 50 سـال بـوده انـد.بـا توجـه بـه اينكه شيوع بيمـاري بيشـتر در منـاطق روسـتايي و در بـين خانمهـاي بـاردار و دانـش آمـوزان بـوده اسـت لازم اسـت آمـوزش و اطـلاع رسـاني از طريـق بهـورزان و كاردانـان مراكـز بهداشـتي درمـاني روسـتايي و خانـه هـاي بهداشـت در خصـوص راههـاي انتقـال و پيشـگيري بيمـاري جهـت جلـوگيري از ابـتلاء صـورت گيـرد. و همچنـين بـراي كنتـرل بيمـاري در شهرسـتانهاي بـا بروز بـالا، لازم اسـت نظـارت كـافي بـر مكانهـاي تهيـه و توزيـع فـرآورده هـاي لبنـي، انجـام واكسيناسـيون دامـي، آمـوزش و اطلاع رساني عموم بويژه در مدارس در اين زمينه بعمل آيد. 

بروسلا انگل اجباري داخل سلولي حيوانات و انسان مي باشد. اين عامل از لحاظ متابوليكي غير فعال مي باشد. بيماري بروسلوز يا تب مالت در انسان داراي فاز حاد و بعد از آن فاز مزمن است كه مي تواند براي سالها در بافت هاي بدن باقي بماند. بروسلا يك عامل بيماري زا در حيوانات است كه توسط مدفوع، ادرار، شير و بافت به انسان منتقل مي شود. مخزن معمول آن براي انسان، شير و محصولات لبني غير پاستوريزه است. كشاورزان، دامپزشكان و كارگران كشتارگاه افراد تحت خطر مي باشند. ميزان عفونت در ميان حيوانات و انسان در كشورهاي مختلف متفاوت است. در مطالعه حاضر ميزان وقوع موارد مثبت در شهر كرمان در فصول مختلف سال 1391 بررسي شده است. مواد و روش كار: در اين مطالعه 198 نمونه از افراد مشكوك بروسلوزي كه به آزمايشگاه تشخيص طبي مراجعه كرده بودند، دريافت شد. آزمايشات سرولوژيك مختلف انجام شد: تست سريع، رايت، 2ME و كومبس رايت. نتايج: در ميان 198 نمونه، 6 مورد (5 نمونه در فاز حاد و 1 نمونه در فاز مزمن) مثبت بود. چهار مورد از آنها به شش ماه اول سال تعلق داشتند. نتيجه گيري: در اين مطالعه 3 %از موارد از لحاظ تست هاي سرولوژيك مثبت تشخيص داده شد كه اكثر آن ها متعلق به فصول گرم سال بودند. بنابراين وقوع بروسلوز اكثراً در فصول گرم اتفاق افتاده كه نيازمند توجهات ويژه بهداشتي در اين مواقع از سال مي باشد.

براي تشخيص حالتهاي گوناگون تورم مفصل مي توان از روشهاي معاينه باليني ، راديوگرافي ، آرتروسكوپي وتجزيه مايع مفصلي استفاده كرد. با توجه به عدم دسترسي به راديوگرافي و آرتروسكوپي در نقاط گوناگون ، يكي از روشهاي مناسب براي تشخيص ، درمان و پيش آگهي بيماريهاي مفصلي ، استفاده از آزمايش مايع مفصلي است . ازتغييرات پارامترهاي سلولي وبيوشيميايي مايع مفصلي مي توان در تشخيص بيماريهاي مفصلي استفاده كرد. در مدت ١٥ ماه تعداد ٨ رأس اسب مبتلا به تورم مفصل قلمي بند انگشتي مورد معاينه باليني قرار گرفتند. سپس در شرايط كاملا ضدعفوني وبا بي حسي موضعي (با ليدوكايين ١% بصورت حلقهاي در ناحيه بالاي مفصل) از مفصل مبتلا مايع مفصلي گرفته شد. همچنين از اسبهاي مبتلا خون گرفته شد و نمونههاي خون و مايع مفصلي از نظر فيزيكي، بيوشيميايي و سلولي آزمايش شدند. به عنوان گروه شاهد از ده رأس اسب بظاهر سالم كه هيچگونه نشانه باليني عمومي يا اندام حركتي نداشتند نمونههاي خون و مايع مفصلي گرفته شد.
نتايج بدست آمده از آزمايش مايع مفصلي نشان داد كه شكل ظاهري مايع مفصلي از حالتهاي زرد كم رنگ تا زرد تيره ، شفاف و غير شفاف تا كدر و همراه با وجود يا عدم وجود ذرات معلق ، متغير بود.
كيفيت لخته موسين نيز ازحالت طبيعي تا بسيارضعيف متغيربود. تعداد گلبولهاي قرمز از ٦٠٠٠ تا ٥٦٠٠٠ در ميكرو ليتر و تعداد گلبولهاي سفيد از ١٧٥٠ تا ٨٥٢٥٠ در ميكرو ليتر در نوسان بود . ميزان نوتروفيل ها از ٢٠ تا ٨٦ در صد ، لنفوسيتها از ٦ تا ٥٥ درصد ، منوسيتها از ٥تا ٢٥ درصد و ائوزينوفيل ها از صفر تا يك درصد ٥٥ ميلي گرم در - ١ گرم در دسي ليتر و ٩٥ /٤٤ – ٣/ متغير بود. ميزان پروتئين تام و گلوكز مايع مفصلي بترتيب ٨٥ دسيليتر بود. از كشت مايع مفصلي اسبهاي بيمار، تنها در يك مورد باكتري استافيلوكوك ائورئوس جدا شد كه نسبت به پني سيلين حساس بود . تغييردرشكل ظاهري مايع مفصلي مشخصه خوبي براي مقايسه حالتهاي مرضي وطبيعي در مايع مفصلي است.كيفيت لخته موسين كه نشان دهنده طبيعي بودن اسيد هيالورونيك درمايع مفصلي است با افزايش تورم مفصل، كاهش مييابد. تعداد گلبول هاي سفيد مايع مفصلي شاخص خوبي براي تشخيص حالات مرضي در مفصل است ومعمولا بيش از ١٠٠٠٠ در ميكروليتر يك حالت پاتوگونوميك را در مفصل نشان مي دهد.افزايش نوتروفيل وكاهش لنفوسيت و مونوسيت،همچنين كاهش گلولز مايع مفصلي در مقايسه با گلوكز سرم وافزايش پروتئين مايع مفصلي حالتهاي مختلف بيماري مفصل را نشان ميدهد. لذا با اين سنجش و مقايسه پارامترهاي اندازهگيري شده درمايع مفصلي در حالت طبيعي وبيماري، چهار مورد بيماري استحالهاي مفصل، سه مورد آرتريت چركي ايديوپاتيك و يك مورد آرتريت عفوني تشخيص داده شدوبراين اساس درمان مناسب انتخاب شد.

آسيبهاي وارده به سرپستانك درگاوهاي شيري مي تواند منجربه انسداد كامل ياناقص مجراي سرپستانك شوند.روشهاي درماني متفاوتي جهت حفظ فعاليت طبيعي درسرپستانكهاي آسيب ديده پيشنهاد شده است. يكي از روشها استفاده ازپيوند خودي بافت مخاطي است. هدف ازاين مطالعه ارزيابي جايگزيني بافت مخاطي آسيب ديده سرپستانك توسط بافت مخاطي وستيبول است. دراين
بررسي ١١ سرپستانك ازچهارگاو غيرآبستن نژاد جرسي بالغ سالم به طور تصادفي به دوگروه تقسيم شد. تحت ١ سانتيمتري ازمخاط سرپستانك برداشته شد. درگروه ×١/ بيهوشي اپيدورال بعدازآماده سازي موضع عمل يك قطعه ٥ ١ سانتيمتري مخاط وستيبول جايگزين گرديد ودرگروه ٢ نقيصه بصورت ×١/ يك نقيصه ايجاد شده توسط قطعه ٥ بازوبدون پيوند رهاشد. درهرگروه بعداز انجام جراحي داخل كانال سرپستانك يك روان شير (سوند داخل پستاني) قرارداده شد. براي ارزيابي قطر داخلي مجرا بااستفاده ازراديوگرافي دوگانه بافشار ثابت هوا هر ٢٥ روزبه مدت ١٢٥ روز راديوگراف تهيه شد. وبعداز آن سرپستانكها جهت بررسي آسيب شناسي ميكروسكوپي برداشته شدند. در بررسي راديوگرافي، تنگ شدگي مجراي سرپستانك درگروه دوم بطور معني داري شديد ترازگروه اول بود. در بررسي آسيب شناسي درگروه ١ پيوند مخاط گرفته وچسبندگي خوبي بين قطعه پيوندي واپيتليوم سرپستانك ديده شد.درگروه ٢ فيبروزبافت زيرمخاط وتزايدپاپيلوئيدي مخاط منجربه باريك شدگي شديد كانال سرپستانك شد. براساس نتايج بدست آمده ازاين مطالعه مي توان نتيجه گيري نمود كه استفاده ازپيوند بافت مخاطي وستيبول همراه باقراردادن موقت روان شير داخل كانال مي تواند يكي ازروشهاي قابل بحث دردرمان مخاط آسيب ديده سرپستانك باشد.