گسیل گرمایونی به جریانیافتن حاملهای بار الکتریکی بر اثر گرما از یک سطح یا از روی یک سد انرژی پتانسیل گفته میشود. این پدیده به این سبب رخ میدهد که انرژی دادهشده به حاملها از پتانسیل اتصالدهندهشان )که با نام تابع کارشناخته میشود( بیشتر میگردد. حاملهای بار میتوانند الکترونها یا یونها باشند که در منابع قدیمیتر به آنها گرمایونها گفته میشود. پس از گسیل گرمایونها ، در منطقهای که حامل جدا شدهاست، بار الکتریکی پدید میآید که اندازه آن هماندازه ی بار الکتریکی جدا شده اما با عالمت مخالف خواهد بود. اما اگر گسیلدهنده به یک باتری متصل باشد این بار الکتریکی به وسیله ی باری که باتری فراهم میکند جبران خواهد شد. به پدیده گسیلیافتن الکترونها بر اثر گرما گسیل گرمایی الکترونها نیز گفته میشود. به عنوان یک مثال کالسیک از گسیل گرمایونی میتوان به گسیل الکترونها از یک کاتد داغ به درون خأل اشاره کرد که به آن اثر ادیسون میگویند و در المپهای خأل رخ میدهد. گسیل در خأل از فلزات معموالً تنها در دماهای بیشتر از 1000 کلوین مشخصاً خود را نشان میدهد. علمی که به بررسی این پدیده میپردازد نیز ترمیونیک نام دارد اما این نام رفتهرفته استفاده خود را از دست میدهد