کلید تشخیص سقط، مشخص کردن علت آن و جلوگیري از سقط هاي بعدي است. با این وجود میزان موفقیت در تشخیص دقیق علت سقط گاو تنها 25 تا 35 درصد است. چرا میزان موفقیت تشخیص سقط جنین کم است؟ 1 -حادثه، روزها، هفته ها یا حتی ماه ها قبل رخ داده و علت آن در زمان سقط، غیر قابل تشخیص است. 2 -علائم بالینی کم بوده یا به هیچ وجه قبل از سقط در مادران وجود ندارد. 3 -به طور معمول جراحت هاي ماکروسکوپیک در فتوس وجود ندارد. 4 -اتولیز، اغلب جراحت هاي فتوس را می پوشاند و نتایج آزمایش را مشکل می توان تفسیر کرد. 5 -پرده هاي جفت اغلب در ابتدا درگیر شده و به طور معمول در دسترس نیستند. 6 -روش هاي هیستولوژي، سرولوژي، پاتولوژي و سایر روش ها تنها کمک هاي حاشیه اي می کنند. 7 -سیستم ایمنی فتوس ممکن است عکس العملی متفاوت از بالغ ها نشان دهد ( نتایج کشت فتوس همیشه مشابه بالغ ها نیست). 8 -نمونه هاي ارسالی نا صحیح هستند.

هرچند مصرف ب یدلیل آنت یبیوتیک توصیه نم یشود، ولی با توجه به شیوع گسترده سقط جنین ناشی از کلامیدیا یا کمپیلوباکتر در گل ههای گوسفند و بز ایران، توصیه م یشود اگر در منطقه، سقط جنین عفونی شایع است، در طول دو ماه آخر آبستنی از آنت یبیوتیک خوراکی در جیره می شهای آبستن استفاده شود )روزانه 80 میل یگرم کلرتتراسایکلین خوراکی ب هازای هر میش آبستن( یا هر دو هفته ی کبار از آنت یبیوتیک تزریقی زیر نظر دامپزشک استفاده شود )برای تزریقات توصیه م یشود از تله آخور و یا سایر رو شهای کم استرس استفاده شود(.

یکی از رو شهایی که باعث افزایش تولید مثل در گل ههای گوسفند و بز م یشود، تشخیص زمان فحلی آنها است؛ زیرا ضعف در تشخیص به موقع فحلی و آبستنی موجب میشود تا فحل های زیادی در زمان طول عمر اقتصادی گوسفند، از دست برود که این امر ب هخود یخود سبب طولان یتر شدن فاصل ه دو زایمان و به تبع آن، ضررهای مالیفراوان به دامداران میشود.

عامــل ايــن بيمــاری يــک بــاکتری بــیهــوازی بنــام کلستريديوم شوای میباشد که در درجـه اول در گاوهـای ۶ ماهه تا دو ساله و سپس در گوسفندان ايجاد بيماری می- کند.

طرز انتقال: دامها در اثر خوردن علوفه آلوده به هاگ بـه ايـن بيماری مبتلا مـیشـوند کـه در روده تکثيـر مـیيابنـد. همچنين دامها میتوانند از راه جراحات پوستی يـا مخـاطی به طور مثال در هنگام پشم چينی و قطع دمبه و يـا پـس از زايمان از طريق فرج و مهبل به اين بيماری مبـتلا - شوند. پــس از ورود عامــل بيمــاری بــه داخــل بــدن ،در بافتهايی مانند کبد ـ طحـال و مخـصوصاً عـضلات جـايگزين شده و توليد توکسين و در ايت تخريـب بافتـهای مـذکور را مینمايد.

علائم بالينی: اين علائم عبارتند از لـنگش مـشخص (در اثـر تـورم گازدار عضلات ناحيه شـانه و عـضلات ناحيـه ران آـه بـه هنگام ملامسه وجود گاز را میتوان در آا احـساس نمـود) و ورم عضلانی (که در ابتدا گرم و دردنـاک اسـت و سـپس سرد و بدون درد میشود). اين دامها اکثراً به لو میخوابند و پـای مبـتلای خود را به طور کشيده به سمت خارج میکشند. پوست ناحيه مبتلا تغيير رنگ پيدا میکند وترک مـی- خورد. همچنين تب شديد، کسالت و بیحالی ، بیاشـتهايی و قطع نشخوار و افزايش تعداد ضربان قلب نيز مشاهده می- شود. در صـورت خــونگيری، بــرخلاف بيمـاری شــاربن شــاهد انعقاد سريع آن میباشيم.

آثار کالبدگشايی: علائم کالبدگشايی عبارت است از نفخ و گنديدگی لاشه و وجود و خروج کف خون آلوده از مخرج و منخرين.

درمان: استراتژی درمان براساس استفاده از آنتـیبيوتيکهـا مانند پنیسيلين به ميزان ده هزار واحد برای هر کيلـو گرم وزن بدن میباشد. اگر جراحات سـطحی باشـد، تزريـق در داخل جراحات میتواند موثر باشد. جهت پيشگريی مي توان از واکسيناسيون استفاده نمود که در ١ ماهگی ـ ٢ ماهگی ـ٧ ماهگی و ١٩ مـاهگی تجـويز میشود.

آسپرژیلوس عمزیوما بیماری سیستم تنفسی در جوجه ها،بوقلمون ها و به میزان کمتری اردک سانان،کبوترها،قناری ها،غازها و بسیاری از پرندگان وحشی و اهلی می باشد.در طیور و بوقلمون ها ممکن است بیماری در فارم اندمیک باشد.در پرندگان وحشی به صورت تکی دیده می شود.بیماری معموال در پرندگان 7تا40 روزه دیده می شود

سبب شناسی و اپیدمیولوژی:

عامل اصلی بیماری قارچی به نام fumigatus Aspergillus می باشد هرچند که سایر گونه های آسپرژیلوس نیز می توانند در ایجاد این بیماری دخیل باشند. میزان مرگ و میر باال در جوجه ها وپرندگانی دیده می شود که در جوجه کشی در زمان هچری در معرض تخم مرغ هایی با درصد باالیی از اسپور قارچی قرار داشته یا بستر نگهداری میزان باالیی آلودگی قارچی داشته باشد.در پرندگان مسن ترعامل عفونت قرار گرفتن در معرض بستر یا غذا یا محیط آلوده به قارچ می باشد.شیوع بیماری در پایان دوره می تواند کمتر برآورد شود تا زمانی که در معاینه کشتار پی به ضایعات ریوی در کالبدگشایی ببرند.

یافته های بالینی و کالبدگشایی:

سختی تنفس)Dyspnea،)نفس نفس زدن)hyperpnea،)خواب آلودگی و دیگر نشانه های درگیری سیستم عصبی،بی اشتهایی،الغری و تشنگی ممکن است دیده شود.در جوجه ها یا مرغ های باالی 6هفته،ریه ها معموال درگیر هستند.التهاب کیسه های هوایی یکی از دالیل بازرسی بعد از مرگ در بوقلمون های پرورشی به منظور فراهم آوری غذا می باشد.در کالبد گشایی های ریه پالک ها و ندول های سفید و زرد به قطر چند میلی متر تا چندین سانتی متر مشاهده می شود.گاهی اوقات،در معاینات بصری توده های قارچی ممکن است در داخل مسیر های تنفسی دیده شود.پالک ها و ندول ها اغلب اوقات در سرینکس،کیسه های هوایی،کبد،روده ها و هراز گاهی در مغز پیدا شوند.فرم مغزی بیشتر در بوقلمون ها شایع است.فرم چشمی در جوجه ها و بوقلمون ها تحتعنوان قارچ های قسمت های شاخی دیده می شود که در آن ها پالک های بزرگی در قسمت میانی گوشه چشم بروز پیدا می کند.

تشخیص:

قارچ می تواند بر روی محیط کشت یا تهیه فرم تازه آن زیرمیکروسکوپ تظاهر پیدا بکند.یکی از پالک ها را از محل بروز جدا کرده و بر روی محیط کشت مناسب قرار می دهیم،معموال محیط از کشت خالص آن ارگانیسم به نتیجه می رسیم.در آزمایشات آسیب شناسی بافتی توسط قسمت مخصصی از لکه قارچی گرانول های قارچی نمود پیدا می کنند. تشخیص های تفریقی این بیماری با سایر بیماری ها شامل:برونشیت،نیوکاسل،الرینگوتراکییس،مایکوباکتریوزیس،کلی باسیلوزیس،سایر بیماری های قارچی مثل (zygomycosis,ochroconosis )و مغزنرمی تغذیه ای می باشد.

درمان و کنترل:

درمان در پرندگان مبتال عموما بی تاثیر است.درمان خودبه خودی می تواند اتفاق بیوفتد اگر از بروز دوباره مرحله تولک رفتن جلوگیری شود.رعایت اصول بهداشتی در دوره هچری به صورت سفت وسخت و به موقع رعایت شود.تخم مرغ های شکسته یا دارای آلودگی قابل دیدن نبایستی در انکوباسیون قرار بگیرند چرا که محیط مناسبی برای رشد باکتری ها وقارچ ها می باشد و باعث انفجار تخم مرغ وبه تبع گسترش آلودگی در ماشین جوجه کشی می شوند.دستگاه های هچری آلوده بایستی توسط ا نیلکنازول یا فرمالدهید تمیز شوند.از فراهم کردن بستر قارچی به منظور ابتالی مرغ های مسن تر باید دوری کرد.فضا باید توسط مواد ضدقارچی مثل انیلکنازول اسپری شود و تمامی تجهیزات بایستی تمیز وضدعفونی شوند.

آفالتوکسین ها گروهی از مایکوتوکسین ها هستند که می توانند سرطان زا، جهش زا، سرکوب کننده سیستم ایمنی و ناقص الخلقه زایی به ویژه از طریق تاثیر بر روی ژن سرکوبگر P53 را دارا می باشند زیرا برای سالمت عمومی جامعه یک تهدید محسوب می گردند )رازاویالر، 2001.) اكنون مشخص شده است كه توليد آفالتوكسين ها تنها به طور ساده يك مسئله ناشي از نگهداري نامناسب نيست و اين تركيبات در مرحله قبل از برداشت و در محصوالت در حال رشد در مزرعه نيز توليد مي گردند. گونه هاي آفالتوكسين زايي آسپرژيلوس مي توانند با گياهان سالم يك رابطه پارازيتي برقرار نمايند و زماني كه گياه تحت استرس قرار مي گيرد مثل شرايط خشكسالي، مقادير قابل توجهی از آفالتوكسين را توليد مي نمايند. همانند تعدادي از متابوليت هاي ثانويه ميكروبي، آفالتوكسين ها گروهي از تركيبات شبيه به هم هستند كه سمي ترين آن ها به عنوان آفالتوكسين B1 شناخته مي شود. طبيعت دقيق واكنش به آفالتوكسين در حيوانات به گونه، جنس و سن بستگي دارد و عموما نرها حساسيت بيشتري نسبت به ماده ها دارند. برخي حيوانات نظير جوجه اردك يك روزه و سگ بالغ به ميزان قابل توجهي به مسموميت حاد با آفالتوكسين B1 حساس هستند، در حالي كه ساير حيوانات نظير موش صحرايي و موش خانگي بالغ مقاوم تر مي باشند. تمام حيوانات به فعاليت سرطان زايي آفالتوكسين پاسخ نمي دهند اما در مورد موش صحرايي و ماهي قزل آالي رنگين كمان، آفالتوكسين B1 يكي از سرطان زاترين تركيبات شناخته شده است.

1- سندرم پای کمانی :
اگر طی دوران انکوباسیون، تخم حاوي جوجه به میزان کافی کاهش وزن نداشته باشد، ممکن است جوجه قادر به شکستن پوسته تخم نشده و کاهش میزان تفریخ آنها را باعث خواهد شد. به این مشکل عارضه جوجه شترمرغ هاي مرطوب (chicks ostrich wet (نیز گفته می شود. در شرایط فوق این احتمال وجود دارد که جوجه هاي مرطوب خارج شده از تخم در دو هفته اول دچار ناهنجاري در مفصل لگنی- رانی (femoral coxo (به صورت باز بودن پاها شوند.

2-در رفتگی پا-پای باز:

این عارضه در اثر ناهنجاري در مفصل لگنی-رانی روي می دهد و به صورت قرار گرفتن پاهاي جوجه به طرف خارج و عدم توانایی آن براي ایستادن بروز می کند. علت بروز این وضعیت دقیقا مشخص نیست اما عواملی مانند وضعیت نامناسب انکوباسیون و تفریخ یا لغزنده بودن کف طبقات دستگاه هچري را می توان نام برد. در این عارضه جوجه قادر به ایستادن نیست و پاها به طرف خارج بدن قرار می گیرند. براي درمان جوجه ها ي مبتلا می توان از پابندهاي نرم پلاستیکی قلاب دار به دور پا استفاده کرد

3-ریکتز-نرمی استخوان:

ریکتز یک ناهنجاري در استخوانی شدن استئوئید و بلوغ غضروف استخوان هاست که موجب خم شدن و بزرگ شدن اپی فیز استخوان و در نتیجه تورم مفصل می شود. این عارضه تغذیه اي بوده و به علت مصرف جیره غذایی نامناسب ایجاد می شود. این بیماري از جمله بیماري هاي تغذیه اي است که نه تنها به علت کمبود کلسیم و ویتامین D3 بروز می نماید بلکه در اثر کمبود فسفر یا میزان بیش از حد کلسیم در جیره غذایی نیز ایجاد می شود. البته این عوامل در صورت همراه شدن با میزان بالاي پروتئین در جیره غذایی نیز تشدید می شوند. از علایم بالینی آن می توان به تورم مفصل خرگوشی در انتهاي قسمت قدامی استخوان مچ پایی-کف پایی اشاره کرد. در این حالت پرنده کاهش رشد پیدا کرده و با پیچیدگی و لاغري استخوان هاي ساقی-مچ پایی و مچ پایی-کف پایی همراه می شود.طی بررسی نمونه هاي استخوان مچ پایی-کف پایی ضخیم شدن صفحه رشد در سر قسمت قدامی در این ناحیه دیده می شود که علت آن تجمع کندروسیت هاي بزرگ شده در این قسمت است

4-پیچش انگشتان:

ین شرایط اغلب در جوجه شترمرغ هاي با سن کمتر از 6 ماه گزارش شده است به طوري که یک یا دو انگشت اصلی به طور جانبی پیچ می خورند. دلیل این موضوع نامشخص است اما ممکن است شامل انحرافات ژنتیکی، مشکلات انکوباسیون یا بستر نامناسب که باعث ایجاد دررفتگی است، باشد. گزارش شده است که کمبود ریبوفلاوین دلیل سندرم پیچش انگشت است. این عارضه را به راحتی می توان با استفاده از کفش هاي اصلاحی درمان کرد. در این شرایط توصیه می شود ناخن کوتاه شود زیرا هنگامی که انگشت پیچ می خورد، ناخن بیش از حد رشد کرده و از بازگشت انگشت به حالت عادي جلوگیري می کند.

5-پیچ خوردگی پا:

این سندرم اغلب با ضخیم شدن و انحراف جانبی مفصل بین درشت نی مچ پایی-استخوان کف پا در جوجه شترمرغ هاي با سن کمتر از سه ماه همراه است. این انحراف می تواند طی روزهاي اندکی باعث چرخش تا 180 درجه در پا از محور دورسوپلانتار ( Dorsoplantar (شود. به طور کلی فقط یک پا به طور حاد تحت تاثیر این عارضه قرار می گیرد. دلایل گوناگونی براي این موضوع گزارش شده که شامل غلظت پایین کلسیم سرم خون، افزایـش وزن ناگهانی با مصرف یک جیره آغازین با پروتئین بالا و مشکلات ژنتیکی است. تغییر شکل دیواره سینه همراه با چولگی به یکسمت در جوجـهها هم زمان با عارضه پیچش پا گزارش شده است. علاوه براین مشاهده شده که جوجه هاي تازه تفریخ شده که دیواره سینه آن ها چولگی داشته به دلیل عدم توانایی در ایستادن صحیح ناشی از تغییرشکل سینه دچار پیچش پا شده اند. اگر میزان ابتلا به بدشکلی پا بیش از پنج درصد جمعیت جوجههاي موجود در مزرعه باشد معمولا نشان دهنده مشکلات مدیریتی است که نیاز به تصحیح دارد. مشاهدات بدست آمده از مزارع پرورش شترمرغ کانادا عوامل مشترکی را نشان می دهد که شامل رشد سریع جوجه ها بدون داشتن تحرك کافی (وزن بدن بیش از 5/4 کیلوگرم در سن 28 روزگی)، بستر سفت و محکم مانند بستر سیمانی، تراکم بالاي داخل پن ها که باعث زمین خوردن هاي متعدد شده و منجر به مصدومیت صفحات مفاصل تیبیوتارسال می شود، سوء تغذیه ناشی از مصرف جیره نامناسب و مشکلات ناشی از فشار است. جراحی به منظور تصحیح بدشکلی پا پیش از این امتحان شده ولی نتایج ضعیفی را در پی داشته است. البته درمان هاي اولیه مانند استفاده از داروهاي ضد التهاب و افزایش تحرك ممکن است در اندکی از موارد که پا کمتر از 15 درجه به سمت بیرون چرخیده است کارآمد باشد. با در نظر گرفتن قیمت هاي کنونی بازار حذف مولدینی که دچار پیچش پا شده اند بر درمان هاي هزینه بر مقدم است.

6- در رفتگی تاندون:

ین عبارت براي توصیف دررفتگی جانبی تاندون گاسترونموس(tendon gastrocnemius (از مفصل درشت نی مچ پایی- استخوان کف پا به کار می رود. این وضعیت بیشتر در پرندگانی مشاهده می شود که کمتر از 6 ماه سن دارند اما در سنین بالاتر هم مشاهده شده است. بهبود این عارضه براي پرندگان جوان به شرطی محتمل است که پوست روي برآمدگی درشت نی پاره نشده باشد. اگر پارگی رخ داد، توصیه می شود پرنده را حذف کنید. درمان با استفاده از جایگزین کردن تاندون در شیار استخوان درشت نی و نگه داشتن آن با بانداژ در هر یک از اطراف مفصل اما نه در سمت عرض جانبی آن براي جلوگیري از پارگی انجام می شود. پرندگان با سن بالاتر از 6 ماه که از عارضه دررفتگی تاندون رنج می برند معمولا به سرعت حذف می شوند زیرا بدون در نظر گرفتن پارگی پوست، بهبود آن ها غیر محتمل به نظر می رسد. لازم به ذکر است که احتمال دررفتگی تاندون آشیل از مفصل تارسومتاتارسوفالانگیل (joint phalangeal-Tarsometatarso (نیز وجود دارد. بطور معمول درمان موفقی براي این عارضه وجود ندارد مگر اینکه تشخیص در مراحل ابتدایی رخ دهد که در این مواقع بانداژ کردن پشت تاندون در موقعیت نرمال خود ممکن است مشکل را حل کند. البته بیشتر جوجه هاي درگیر به صورت غیرطبیعی می ایستند که احتمالاً باعث حالت غیرطبیعی و متعاقباً رشد غیرطبیعی ناشی از درد خواهد شد.

از جمله عوامل بوجود آورنده متريت عفـونی مـيتـوان به موارد زير اشاره نمود:

١ -جفت ماندگی: اگر حتی تکه ای کوچـک از جفـت در داخــل رحــم بــاقی بمانــد در اثــر کــارکرد عوامــل باکتريايی ميتواند باعث بوجود آمدن متريت شود.

٢ -خروج ديرتـر از موقـع پلاسـنتا: يعنـی جفـت کاملاд خارج شده است ولی به علت اينکه ديرتر از موقـع اين عمل انجام پذيرفته است عوامل باکتريايی توکسين زا وارد عمل شده اند.

٣ -حجم زياد رحم.

۴ -باز بودن سرويکس و دخول عوامل عفونی.

۵ -استرس ناشی از زايمان.

۶ -دستکاريهای بيش از حد و نامناسب.

بروسلوز يكي از بيماري هاي شايع مشترك انسان و دام و بدليل ماهيت ازمان , تمايل به عود و عوارض بالقوه ناتوان كننده آن از مسايل مهم بهداشتي جهان ميباشد. سالانه بيش از نيم ميليون نفر در دنيا به اين بيماري مبتلا مي شوند . اين تب پر افت و خيز كه در منطقه مديترانه از زمان بقراط ،در 450 سال قبل از ميلاد مسيح شناخته گرديده، توسط رومي ها نيز در بيش از 2000 سال قبل توصيف شده است. بروسلوز , در كشور ما اندميك است. موارد اين بيماري در ايران ازسال 1368) 170 مورد در يكصد هزار) تا 1380) 25 مورد در يكصد هزار) كاهش داشته و پس از آن تا سال 1384) 39 در يكصد هزار) افزايش نشان ميدهد و در استانهايي مانند همدان ,مركزي ,آذربايجان شرقي و زنجان در حدود 98 تا 130 در يكصد هزار گزارش شده است . اين بيماري توسط ارگانيسمي متعلق به جنس بروسلا ايجاد مي شود. بروسلا يك باكتري گرم منفي داخل سلولي، هوازي اختياري و غير متحرك است كه اسپور توليد نمي كند. اين جنس بر اساس تفاوتهاي آنتي ژني و ميزبان اوليه شامل هفت گونه مي باشد: بروسلا مليتنسيس (گوسفند و بز)، ب. آبورتوس (گاو)، ب. سوئيس (خوك)، ب. اويس (گوسفند)، ب. كنيس ( سگ)، ب. نئوتومي (موشهاي صحرايي) و ب. ماريس (پستانداران دريايي). بروسلوز بيماري تبداري است كه بدليل تظاهرات سيستميك گوناگون و غيراختصاصي ,در تشخيص افتراقي بسياري از بيماريها قرار ميگيرد. بيماري استخوان و مفاصل كه شامل آرتريت، اسپونديليت و استئوميليت ميگردد، شايعترين عارضه بروسلوز محسوب ميگرد] ١٥ مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي – درماني شهيد بهشتي | Infectious Disease & Tropical Medicine Research Center Shaheed Beheshty University of Medical Sciences and Health Services چهارمين همايش كشوري بروسلوز 24 -22 آذرماه سال 1390 4 th National Iranian congress of Brucellosis (13-15 December 2011) د رگيري اسكلتال بروسلوز ابتداء در سال 1904 يعني تقريباً 20 سال پس از كشف باكتري تب مالت توسط Bruce David Sir، و از آن تاريخ تاكنون گزارشات متعدد ديگري از كشورهاي مختلف منتشر شده است . با (1 (بوسيله Kennedy گزارش داده شد اينحال در مورد ميزان شيوع و شكل غالب درگيري آن خصوصا در گروه سني كودكان آمار جامعي وجود ندارد. هدف از اين مطالعه بررسي و جمع بندي گزارشات موجود از درگيري سيستم اسكلتال در بيماري بروسلوز ، در كودكان است. متدولوژي مطالعات مورد استفاده از نوع مشاهده اي ( Observational ، (منحصرا در گروه سني كودكان ، يا مقايسه اي بين گروه كودكان و بالغين بود. تشخيص بروسلوز ميبايست بر اساس وجود علايم باليني مرتبط با بروسلوز در همراهي با كشت خون يا مغز استخوان مثبت و يا سرولوژي (تست Wright حداقل 160/1 ( صورت گرفته باشد. با وجوديكه عوارض اسكلتال بيماري براي هر چهار گونه اصلي بروسلا تعريف گرديده ، ولي بنظر ميرسد اين دسته از عوارض بعلت پاتوژنيستي بيشتر melitensis. B ،در بيماري نــاشي از اين گونه شــايعتر باشد. از طرف ديگر با عنايت بــه اينكه مـــوارد بيماري در كشور ما نيز عمدتا ناشي از melitensis. B ميباشد، در مرور مقالات فقط از گزارشاتي استفاده گرديد كه عامل اصلي بروسلوز در آن، melitensis. B باشد. 

دستگاه حركتي (system motor Loco (كه شامل: 1 -استخوان شناسي(Osteology (2 -مفصل شناسي(Syndesmology (3-عضللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللل ه شناسي(Myology( استخوان شناسي (Osteology:( استخوانها در استخوانبندي بدن به سه شكل مشاهده ميشوند: 1 -استخوانبندي محوري يا آسهاي(skeleton Axial :(اين استخوانها از يك انتهلا سسلرت تلا انتهلاي ديگلر بلدنسد ت در خط مياني بدن قرار گرفتهاند مانند جمجمه، ستون مهرهها، دندهها و جناغ. 2 -استخوانبندي پيوستي يا زائدهاي (skeleton Appendix :(اين استخوانها بصورت زائدهاي از جوانب تنله بيلرون ميزنند مانند استخوانهاي اندا حركتي قدامي و خ في. 3 -استخوانهاي اندرونهاي يا احشلائي (skeleton Visceralis :(اسلتخوانهاي هسلتند كله در داخلل احشلاب و بافتهلاي نر بدن قرار ميگيرند مانند استخوان ق لب گلاو(cardis Os ،(اسلتخوان اتلت تناسل ي سلن نلر(penis Os ،(اسلتخوان داخل ديافراگ شتر و استخوان داخل زبان مرغ. استخوانهاي اندا حركتي قدامي يا سينهاي(Bones Limb Fore or Thoracic:( استخوانهاي اندا حركتي قدامي در چهار ناحيه يا قسمت ذيل بررسي ميكنند 1 -كمربنللللد سللللينهاي (Girdle Thoracic :(اسللللتخوانهاي كتلللل (Scapula ،(ترقللللوه (Clavicle (و ُغرابللللي (Coracoid (در اين ناحيه قرار ميگيرند. اين كمربند در انسلان و پرنلدگان كاملل اسلت بله جلز گربله در دا هلا اه ل ترقوه تح يل رفته اسلت و اسلتخوان غرابلي بصلورت يلك زائلده كوچلك در راو اسلتخوان كتل ديلده ميشلود. بلدتيل علد وجود ترقوه در حيوانات اين كمربند ناقص است. كلل اسلتخوانهاي انلدا حركتلي قلدامي تنهلا بوسلي ه عضلتت و بافتهلاي همبندي به قفسه سينه اتصال دارند و هيچگونه اتصال مفص ي بين اندا حركتي قدامي و قفسه سينه وجود ندارد. 2 -ناحيه بازو (Brachium or Arm :(در اين ناحيه استخوان بازو (Humerus (قرار ميگيرد. 3 -ناحيللللله سلللللاعدياپي بازو(Antebrachium or Arm Fore :(دو اسلللللتخوانزندزبرين(Radius (و زندزيرين(Ulna (در اين ناحيه قرار ميگيرند. 4 -ناحيلله پنجلله دسللت(Manus :(اسللتخوانهاي ايللن ناحيلله شللامل اسللتخوانهاي مللس دسللت (Carpus ،(ق لل دسللت (Metacarpus (انگشللتان (Digits (ميباشللند. انگشللتان نيللز از بنللد انگشللتان (Phalanx (و اسللتخوانهاي كنجللدي (Seasamoid (تشكيل ميشوند

در سراسر دنيا سروارهاي متعددي از سالمونلا درگير سقط جنين و مـرگ و ميـر مـيشهـا هسـتند و متداولترين آنها سروارهاي سالمونلا انتريكا (enterica.S (تحت گونه انتريكا بـهخصـوص سـالمونلا منتويـدئو (Montevideo. S ،(سـالمونلا دابلـين (Dublin. S (و سـالمونلا دربـي (Derby. S ( ميباشند. طوفانهاي سقط به علت اين عوامل به خسارات مصيبتبار در برخي از گلهها ميتوانـد منجـر شود. تعداد كمي از سروارهاي سالمونلا اختصاص به ميزبان خاصي دارند مانند Diarizonae. S) كـه ممكن است از گوسفندهاي نرمال هم جدا شود) و سـالمونلا آبورتـوس اوويـس (Abortusovis. S.( سالمونلا آبورتوس اوويس عامل با اهميت سقط ميشها و مرگ و مير برههاي نوزاد دربسياري از كشورهاي جهان است. سروارهاي ديگر گاهي انتشار مييابند و اهميت بالقوه آنهـا در ايجاد سقط ميشها در آينده است. در دهه 1970 در اسكاتلند سالمونلا منتويـدئو عامـل سـقط شناسـايي شده و سالمونلا براندنبورگ (Brandenburg. S (نيز سروتيپ غالب و با اهميت در سالهاي اخير در نيوزلند بوده است.

این مراحل شامل مرحله تخم، Larve، Protonumph ،Deutonymph و بلوغ (adult (می باشد. برای تبدیل الرو به protonymph به میزبان واسط نیازی نیست. اما برای تبدیل protonymph به deutonymph و سپس به فرم بالغ نیاز به خون میزبان است. بنابراین در طول سه مرحله آخر از چرخه زندگی، درمانیسوس گالینه به عنوان انگل در بدن طیور صنعتی، پرندگان وحشی و حتی انسان زندگی می کند. چرخه زندگی جرب ها از مرحله تخم تا بلوغ بین7 تا 14 روز به طول می انجامد. نکته قابل اهمیت در مورد این جرب این است که به طور مداوم در کنار میزبان زندگی نمی کند. جرب درمانیسوس به طور معمول در هر دوره خونخواری 31 الی 01 دقیقه روی بدن مرغ به سر می برد و بقیه زمان را در ال به الی شکاف ها و ترک های اطراف مرغداری پنهان می شود تا بتواند خون خورده شده را هضم کرده، جفت گیری و تخمگذاری را نیز انجام دهد. این جرب هر 2 الی 4 روز معموال در هنگام شب و تاریکی از بدن میزبان خود تغذیه می کند)7 .)تنها تعداد اندکی از این جرب ها ممکن است در طول روز و روشنایی از خون بدن میزبان تغذیه کنند.در زمان آلودگی با این جرب در سیستم های پرورش در قفس حدود 81111 جرب به ازای هر پرنده و در موارد حاد آلودگی حتی این میزان به 811111 قطعه به ازای هر پرنده نیز می رسد. )8 )این جرب در هر بار گـــــزش حدود mg 2.0 خون می خورد بنابراین اگر هر مرغ به طور متوسط با 28111 تا 81111 جرب آلوده باشد، روزانه حدود 4 گــرم خــون از دست می دهد که این مقدار برابر با 3 %از حجم کل خون بدن یک مرغ است. این جرب در تمام طول سال حضور دارد اما بیشترین میزان شیوع آن در فصل های گرم و مرطوب می باشد. شرایط محیطی فارم های پرورش طیور بسیار مناسب رشد و تولید مثل این جرب ها می باشد. درجه حرارت مناسب برای تخمگذاری و سایر مراحل جنینی و تکثیر جنسی 28 تا 37 درجه سانتی گراد است. بهترین میزان رطوبت برای بقای این جرب نیز 71 تا 01 درصد است. )0) دمای زیر 21 -و باالی 48 درجه نیز برای آنها کشنده است. اگر شرایط ایده آل نباشد سرعت تولیدمثل این نوع جرب کاهش می یابد اما جرب درمانیسوس گالینه قادر است در محدوده وسیعی از دما و رطوبت زنده بماند و تولیدمثل کند. نکته قابل توجه حضور این جرب پس از تخلیه دوره ای طیور در محیط فارم و مخفی ماندن آنها در شکاف ها و درز های مرغداری می باشد. این جرب شکاف های کوچک تر از 2 میلی متر را برای پنهان شدن و تولید مثل ترجیح می دهد. بر طبق گزارشات این جرب قادر است بیش از 5 تا 11 ماه بدون غذا در محیط زنده بماند و تهدیدی جدی برای گله های جدید به شمار می رود. جرب درمانیسوس گالینه اثرات منفی گوناگونی را بر روی مرغان چه به صورت مستقیم به واسطه حضور جرب بر روی بدن پرنده و چه به صورت غیر مستقیم به دلیل نقش آن در انتقال بسیاری از بیماری های مهم باکتریایی و ویروسی ایفا می کند.

آنوماليهاي مادرزادي دستگاه گوارش ودستگاه ادراري در حيوانات اهلي به شكل تك گير و به ندرت گزارش شده است. در اين گزارش موردي ،با يك حالت غير طبيعي مادرزادي مشترك بين دستگاه گوارش و دستگاه ادراري آشنا خواهيم شد. يك رأس گوسالة نر، ٢ روزه از نژاد هولشتاين – فريزين به دليل آترزي مقعد به درمانگاه ارجاع گرديد. گوسالة مزبور پس از طي دوران آبستني طبيعي و بدون اشكال متولد شده بود. اين گوساله در ابتدا كام ً لا طبيعي به نظر ميرسيد، اما پس از خوردن آغوز اتساع اندكي در محوطة شكمي مشاهده گرديد كه متعاقب خوردن شير وعدة بعد، اتساع شكم آشكارتر شده و وضعيت گوساله رو به وخامت گذاشت. در بدو ارجاع گوساله به كلينيك، حيوان زمينگير بود. در هنگام معاينه، متوجه خروج مدفوع از طريق آلت تناسلي نر و بسته بودن مقعد شديم. بنابراين گوساله پس از
ذبح كالبدگشائي شده و موارد ذيل در هنگام كالبد گشائي مشاهده گرديد: شيردان پر بود ولي دچار اتساع غير طبيعي نگرديده بود. رودههاي كوچك، رودة كور و بخش ابتدائي كولون بالارونده
با مواد غذائي آبكي پر شده بود. نكته درخور توجه وجود فيستول كولونمثانه همراه با عبور مدفوع از طريق كولون به مثانه و متعاقب آن پيشابراه بود. معاينة دقيق ساير سيستمهاي بدن هيچگونه آنومالي ديگري را نشان نداد. آترزي مقعد بدليل عدم باز شدن غشاء مقعدي رخ مي دهد. در اين گوساله اختلال ديگر به دليل وجود ارتباط بين راست روده (يا كولون بالارونده) و سينوس ادراري تناسلي بوقوع پيوسته بود. اين وضعيت را اصطلاحًا فيستول ادراري-روده اي نامگذاري ميكنند و در صورت بزرگ بودن اين فيستول، مواد دفعي ميتوانند از طريق دستگاه ادراري تناسلي به بيرون دفع شوند. ارتباط دستگاه ادراري و دستگاه گوارشي به دليل مجزا نشدن اين دو سيستم در زمان تكامل روياني به وقوع ميپيوندد. آنوماليهاي رودهاي، حتي شايعترين آنها كه آترزي مقعد ميباشد، تقريبًا در گاو نادر مي باشد، اما
گزارش ارتباط مادرزادي بين لولة گوارشي و مثانه بسيار بسيار كمياب تر و نادر مي باشد. فيستول مادرزادي رودهايمثانهاي در انسان نيز بسيار نادر بوده و اغلب همراه با آترزي مقعد ميباشد. از مشخصات بارز گزارش حاضر، وجود فيستول بزرگ كولون–مثانه به همراه آترزي مقعد ميباشد. نگارندگان بر اين باورند كه عفونت ثانويه در اثر وجود مواد دفعي در مثانه و آترزي مقعد سبب وضعيت بسيار وخيم و زمين گيري گوساله گرديده، و به همين دليل اقدام به عمل جراحي را قابل توجيه ندانستند. جانسون و همكاران نيز اقدام به عمل جراحي را در مواردي كه اختلالات مادرزادي متعدد درحيواني وجود داشته باشد را قابل توصيه نميدانند.

پـاراکتوزيس عارضــهای اســت کـه در آن شــاخی شــدن سلولهای اپيتليال ناقص صورت ميگيرد و اين سلولها هـسته خودشان را از دست ميدهند. اين عارضه در اثـر عوامـل زيـر مـيتوانـد بوجـود بيايد: 1ـ التهاب مزمن 2ـ کمبود روی در جيره 3ـ بيماری آدنما (Adema (در گوسالهها اين عارضه بيشتر در ناحيه ای که مفاصل وجود دارند و پوست چين ميخورد ديده مـيشـود کـه ابتـدا محـل قرمـز ميشود و بعد پوست آن ناحيه ضخيم شده و رنگـش متمايـل به خاکستری ميشود و اگر دلمه را برداريم زيـر آن پوسـت به رنگ قرمز در ميآيد. جهت تشخيص ميتوان از ناحيه بيوپسی تهيه کرد و بـه آزمايشگاه فرستاد. جهت درمان ميبايست عامل اوليه درمان شود (به طور مثال اگر کمبود روی باشد برطرف شود)،سپس موضـع مبـتلا را مرتبا بـا آب و صـابون شستـشو داد و يـا از پمـاد اسيد ساليسيليک استفاده نمود. هيپرکراتوزيس عارضهای است که سلولهای اپيتليال در آن بيش از حد شاخی ميشوند و در سـطح پوسـت انباشـته ميگردند. اين عارضه ميتواند به دلايل زير اتفاق بيافتد: 1ـ مسموميت با نفتالين کلره 2ـ مسموميت مزمن با ترکيبات آرسنيک 3ـ ايکتيوز مادرزادی در گاوان 4ـ فشار مداوم و موضعی بر روی پوست در اين موارد پوست ضخيمتر شـده، چـين مـيخـورد و فاقد مو ميشود و شکافهايی در پوسـت ايجـاد مـيشـود و منظرهای شبيه دلمه و زخم بوجود مي آيد. اگر ناحيه مرطوب باشـد امکـان عفونتـهای ثانويـه وجود دارد ولی معمولا جراحات خشک ميباشند و اگـر دلمـه را برداريم زير آن پوست سالم قرار دارد. جهت درمان ميبايست عامل اصلی و اوليه درمان شـود و در موضــع از پمــاد اســيد ساليــسيليک و يــا شستــشو استفاده کرد.

تفاوت پاراکراتوزيس و هيپرپاراکراتوزيس: ـ در پاراکراتوز: وقتی دلمـه را بـرداريم زيـر آن قرمز و پوست برهنه است. ـ در هايپرکراتوز: وقتی دلمه را بـرداريم زيـر آن پوست سالم وجود دارد.

1 -نژاد هرفورد Hereford

موطن اصلی آن کشور انگلستان است و در سال 9897 وارد کشور آمریکا شده است. از لحاظ قابلیت تولید گوشت در سراسر جهان مشهورترین است. گاوهایی مقاوم به شرایط محیطی هستند. توان چرای بسیار خوب دارند. این نژاد داری رنگ قرمز تیره با رنگ سفید صورت، غبغب و زیر شکم می باشد. این فنوتیپ در آنها صفتی غالب است. بسیاری از گاوهای ماده این نژاد دارای این توانایی هستند که تا 97 سالگی تولید گوساله داشته باشند. متوسط افزایش وزن روزانه این گاو 897/9 کیلوگرم است. ضریب تبدیل خوراک به گوشت این نژاد 11/6 کیلوگرم است.

2 -نژاد براهما Brahma

گاوهای کوهاندار هندوستان هستند که در آمریکا به این نام خوانده میشوند. در سال 9870 گاو زیبو هندوستان به امریکا منتقل و در پی تالقی چهار نژاد، براهمن به دست آمده است. بیشتر این گاوها؛ خاکستری هستند. توان بسیار خوبی برای شرایط بسیار گرم دارند. از ویژگیهای بارز این نژاد وجود یک کوهان بزرگ در ناحیه شانه گاو است. گاو براهمان دارای یک پوست خیلی شل است که سبب شده این نژاد توانایی تحمل شرایط آب و هوایی بسیار گرم را داشته باشد. این نژاد دارای رنگهای متنوع از خاکستری روشن تا قرمز متمایل به تیره است. عمده رنگ این نژاد خاکستری روشن است

3 -نژاد برانگوس Brahma

گاوهای این نژاد از آمیخته گری بین دو نژاد براهمن و آنگوس )برا+نگوس= برانگوس( به دست آمده است. 9 این نژاد از سال 9931 در ایاالت متحده مورد مطالعه و اصالح قرار گرفته است. این نژاد در شرایط چرا در مراتع و پروار بندی دارای عملکرد باالست. ثابت شده است که در شرایط آب و هوایی گرم و با رطوبت باال دارای مقاومت باالیی است. گاوهای ماده این نژاد مادرهای خوبی هستند. گاوهای بدون شاخ و بدون کوهان هستند. گاوهای برانگوس به رنگ مشکی و قرمز با یک پوشش براق هستند.

4 -نژاد سیمنتال

دره سیم در کشور سوئیس موطن این نژاد است. در حال حاضر در حدود 04 میلیون راس در اروپا وجود دارد. نوع آلمانی آنرا فلک فی گویند. 7 درصد گاوها سوییس را تشکیل میدهد. سر، پاها و دم سفید رنگ است. توانایی تولید شیر خوبی دارند. نژادی گوشتی و شیری است.

5 -نژاد لیموزین Limousin

موطن این نژاد کشور فرانسه است. در سال 9979 وارد آمریکا شده است. این نژاد یکی از از بهترین نژادهای گوشتی فرانسه بوده و جزو بهترین گاوهای گوشتی دنیا نیز به شمار میرود. مقاوم به شرایط محیطی فقیر میباشد. توانایی تحمل هوای بسیار سرد تا بسیار گرم را دارند. گاوهای مادر این نژاد دارای باروری باال، شیردهی خوب و زایش راحت است . رنگ این گاوها قرمز طالیی ویا خرمایی بوده و قد بلند دارد. مرغوبیت گوشت این گاوها از این جهت است که چربی در داخل عضالت و ما بین الیاف جمع و ذخیره میگردد یا به نوعی ماربلینگ خوبی دارد. از ویژگیهای برجسته پرواری برخوردار است و برعکس نژاد شاروله استخوان بندی ظریفی دارد و به همین علت درصد گوشت به استخوان در این نژادبیشتر از نژاد شاروله است. وزن ماده ها 774 تا 644 کیلوگرم و وزن گاو تخمی این نژاد 844کیلوگرم و وزن اخته آن به 9444 کیلوگرم میرسد. این نژادکمتر از شاروله به تغیرشرایط اقلیمی عادت میکند. نژادی است زودرس ومخصوص پرواری به طور کلی بازده گوشت آن بین 64 تا 61 درصد است 

6-نژاد گالووی

جنوبی غربی اسکاتلند منشاء این نژاد است. با هیچ نژادی آمیخته نشده است. قدیمیترین نژاد گوشتی بریتانیا بوده و با شرایط محیطی بسیار سخت، بسیار مقاوم است. قابلیت چرا بسیار خوب دارند

7-نژاد آنگوس

 این نژاد در طی سال 9873 از اسکاتلند وارد آمریکا شده و از آن تاریخ مورد اصالح نژاد قرار گرفته است. این نژاد نیاز نگهداری 1 کمی داشته و زایمان راحت دارد. دارای خصوصیات مادری خوبی است. گوشت آن دارای ماربلینگ )پراکندگی چربی در بافت عضالنی گوشت که به گوشت ظاهری لکه لکه یا رگهدار میدهد( طبیعی و تردد است. سازگاری خوبی با شرایط محیطی دارند. تولید گوشت خوب دارند. بی شاخ هستند. صفت بی شاخی غالب است. این نژاد در دو رنگ سیاه یک دست و قرمز یک دست یافت می شود در حالیکه گله با رنگ سیاه آن غالب است

8 -شاروله منشاءاصلی فرانسه است. این نژاد در سال 9936 وارد کشور آمریکا شده است. در استرالیا وانگلستان و بعضی دیگر از کشورها نیز پرورش داده میشود. به صورت خالص و دورگه با نژادهای بومی میباشد این نژاد یکی از بهترین نژادگاوهای گوشتی دنیا محصوب میشود. دارای اندامی پر گوشت وکامالا عضالنی میباشد. رنگ سفید شیری با موهای مجعد وجه تمایزاین نژاد با سایر نژادها ست. دارای استخوان بندی قوی ؛ بدنی کشیده و طوالنی بوده و مادر آنها تولید شیر خیلی خوبی دارند. مادران آنها زایش راحتی دارند. این نژاد مناسب برای تالقیگری است. وزن زنده آن در سه سالگی بین 844 تا 9974 کیلوگرم است. باشرایط اقلیمی هر منطقه سازگاری دارد و به همین علت در کشورهای گرمسیر وسردسیر پرورش داده میشود و از سوی دیگر در انتقال صفات وخصوصیات ژنی وارثی توانایی زیادی دارد بازدهی گوشت آن حدود 87 درصد است واضافه وزن روزانه گوسالههای این نژاد حدودااتا 917/9 کیلوگرم است. ضریب تبدیل 49/6 کیلوگرم برای هر کیلوگرم گوشت دارند.

1 )خونريزی دستگاه تناسلي

2 )خون مردگي و جراحات كانال زايمان و ساختمان های اطراف (پارگي و هماتوم لبه های فرج ،جراحات ناحيه پرينه منجمله پارگي ركتوواژينال)

3 )جراحت اعصاب plexus lumbosacral( جراحت عصب گلوتئال و جراحت عصب سدادی

4) پارگي رحم، سرويكس و واژن

5 )بيرون زدگي و پروالپس مثانه

6 )پروالپس ركتوم

7 )المينايتيس بعد زايمان

8 )كزاز

كبك چوكار در لهجه هاي مختلف فارسي به آن خاسه كو، زرج، ژرژ، كو، كوک مي گويند. اين پرنده در شرايط پرورشي عموما 400 تا 088 گرم وزن دارد. در شرايط طبيعي وزن كبك نر بالغ )سويه ايراني( از 510 تا 088 گرم و وزن كبك ماده بالغ از 058 تا 008 گرم متغير است. اندازه اين پرنده 31 تا 35 سانتيمتر مي باشد كه اندازه پرنده نر بزرگ تر است .تركيب پرها در هر دو جنس نر و ماده يكسان است. رنگ اين پرنده قهوه اي مايل به خاكستري در باالي بدن و زرد كمرنگ در قسمت شكم است. يك خط سياه از قسمت جلوي سر آغاز شده و پس از انشعاب و عبور از چشم ها و گردن، در قسمت باالي سينه تمام شده و سر وسينه خاكستري پرنده را از قسمت سفيد رنگ گلو جدا مي كند. پهلوي پرنده با تركيبي از رنگ سياه و شاه بلوطي متمايل به سفيد پوشانيده شده است و پرهاي انتهايي بال به رنگ شاه بلوطي هستند. منقار، لبه پلك ها، ساق و پاهاي كبك بومي ايران به رنگ صورتي تا قرمز سير هستند. وجود يك سيخك كوچك در قوزک پا معموال از مشخصات جنس نر اين پرنده است. كبك هاي نابالغ به رنگ قهوه اي و خاكستري هستند. البته رنگ كبك ها در زيست گاه هاي طبيعي بسته به موقعيت جغرافيايي منطقه ممكن است دچار تغييرات اندكي شود. اين پرنده زيست گاه خود را در مناطق ناهموار و سخت، دره ها با درختان پراكنده و در مناطق كوهستاني انتخاب مي نمايند. معموال 0 تا 5 پرنده با هم ديده مي شوند ولي در پاييز در دسته هاي 58 تايي نيز مشاهده مي شوند. غذاي اين پرنده را درشرايط طبيعي شامل علف ها و دانه هاي آن ها، برگ گياهان و حشرات تشكيل مي دهند. هم زمان با تغذيه، مقدار زيادي سنگ ريزه نيز مي بلعد .فصل آشيانه سازي برحسب ارتفاع منطقه جغرافيايي متغير است ولي معموال بين ارديبهشت و تيرماه بوده و گاهي تا اواسط تابستان طول مي كشد. آشيانه خيلي ساده و روي زمين زير يك صخره يا درختچه و در پناه توده اي از گياهان بنا مي گردد. كبك ها در هنگام صبح و بعد از ظهر در روي زمين به چرا مشغولند، آنها مهاجرت نمي كنند و جابه جايي هاي فصلي آن ها فقط در ارتفاع است. پرواز كبك در هنگام احساس خطر انجام مي شود و به مسافت هاي كوتاه و در سراشيبي محدود است. كبك ها در هنگام شب زير بوته ها و داخل صخره ها به سر مي برند و نرها به طور فعال از قلمرو خود دفاع مي كنندكبك ها در حالت هاي گوناگون از صداهاي مختلف استفاده مي كنند كه به سه دسته تقسيم مي شوند: هشتاري، جنگي و جنسي. بيشترين صدايي كه از كبك شنيده مي شود آواي Chuck ،Chuck... ،است كه از هر دو جنس نر و ماده بر مي آيد. در هنگام احساس خطر، به سرعت به سوي حاشيه بااليي كوهستان مي دود. پروازي پر سرو صدا دارد و پرنده اي اجتماعي است. صدا: صداي پرنده نر بلند و سريع، شبيه ))كا- كا- كاكا- كاكا، Ka-Ka-Kaka ))شنيده مي شود. زيست گاه: اين پرنده همواره در دامنه هاي كوهستان و مناطق شيب دار صخره اي و سنگالخي به سر مي برد. در ايران بومي است و در خيلي از مناطق يافت مي شود. حفاظت: شكار و برداشت اين پرنده بايد تحت كنترل كامل قرار گيرد . كبك چوكار بيشتر در خاورميانه و ايران يافت ميشود و داراي پاهاي كوتاه و نوک كوتاه ميباشد. نوع نر آن داراي طوق پررنگتر و ضخيمتر نسبت به نوع ماده است. همچنين نر آن بر روي پاي خود برآمدگي بزرگتري نسبت به نوع ماده دارد. جنس نر داراي آواز خوش و نسبتاً بلند است كه در فصل جفت گيري بلندتر ميشود. قد پرنده حدود 35 سانتي متر و تغذيه آن در طبيعت دانه گياه و حشرات و در سيستم صنعتي از كنسانتره فرموله شده است. تعداد تخمهاي پرنده ماده به 08 عدد در سال ميرسد. وزن پرنده نر حدود 558 گرم و ماده 588 گرم است.

افزایش تعداد بره به ازاي هر میش به عنوان راهکاري براي افزایش بهرهوري در پرورش گوسفند مورد توجه زیادي قرار گرفته است. صفات تولید یافت شده است که با چند قلوزایی در ارتباط است . BMP مثلی از وراثت پذیري پائینی برخوردار هستند اما امروزه جهشهایی در برخی ژنها از جمله 15 در تخمدان میشهاي آبستن و غیر آبستن افشاري بود. در این مطالعه از تعداد BMP هدف از مطالعه حاضر شناسایی چند شکلی و بررسی بیان ژن 15 به BMP به عمل آمد . سه قطعه از ژن 15 DNA برولا مرینو خون گیري و استخراج × 35 راس میش افشاري و 45 راس میش آمیخته افشاري PCR 325 و 857 جفت باز به ترتیب براي ناحیه پروموتر، اگزون یک و دو براي وجود چند شکلی از طریق تعیین توالی محصولات ، طولهاي 581 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در پروموتر و اگزون یک هیچ گونه تغییر توالی وجود ندارد اما در اگزون دو، نوکلئوتید 134 دچار تغییر شده و مشاهده گردید. پس از کشتار از 22 راس میش آبستن و 8 راس میش غیر آبستن بافت تخمدان تهیه CA و هتروزیگوت CC دو ژنوتیپ هموزیگوت بین دو گروه آبستن BMP تبدیل شد. نتایج بررسی اختلاف معنیداري از لحاظ بیان ژن 15 cDNA کامل استخراج و سپس به RNA شد. از نمونه ها و غیر آبستن و آللها نشان نداد. احتمالا این ژن در ارتباط با سایر ژنها و از جمله گیرنده هاي مربوطهاش در ارتباط با تولید مثل ایفاي نقش میکند و به همین دلیل ممکن است بیان آن در مراحل مختلف تولید مثلی مورد نیاز باشد

 فرم آلدئید به شکل گاز است که حدود 40 %آن در آب حل می شود. محلول محتوی گاز، فرمالین یا محلول فرم آلدئید نامیده می شود  یک ماده ضدعفونی کننده قوی در شرایط مناسب حرارت و رطوبت  استفاده برای بخار دادن و رفع بوی لاشه یا فضولات  تاثیر گذار روی تمام اجرام، هاگ (محلول 4 (%و تخم انگل ها (محلول 10(%  تاثیر بسیار روی میکروب سل  استفاده از محلول برای ضدعفونی کردن محوطه های محدود جایگاه و وسایل  عدم آسیب به فلزات و رنگ اشیاء  استفاده از بخار برای ضدعفونی کردن علوفه و مواد دانه ای و اشیهنگام استفاده از فرمالین باید به نکات زیر توجه داشت • مرطوب کردن محل (حداقل 15 دقیقه قبل از استفاده) زیرا فرمالین به صورت خشک اثری روی میکروارگانیسم ندارد • نبودن درجه حرارت محیط کمتر از 18 درجه سانتیگراد • مسدودکردن کامل منافذ محل مسدود بودن منافذ و درها حداقل تا 8 ساعت • فرمالین سمی بوده و محرک مخاطات بینی و چشم ها است • سخت و خشن کردن پوست در اثر تماس طولانی مدت با محلول غلیظ فرم آلدئید • برای هر 28 مترمربع حداقل 300-280 گرم فرمالین لازم است

يكي بيماري حاد و عفونی در پستانداران

 عامل بیماری سبب تولید توکسین و اثر بر روی اعصاب عامل بیماری: کلستریدیوم تتانی

حیوانات حساس: • بیشترین حساسیت در تک سمی ها خصوصا اسب • در درجه دوم انسان و سپس گاو (خصوصا بعد از آبستنی) • در گوسفند و بز بعد از پشم چینی و اخته و در بره ها از طریق بندناف • به ندرت در خوک و گوشتخواران (سگ) • مقاوم بودن طیور به بیماری

مشترک بودن بیماری • بیماری مشترک بین انسان و حیوان و قابل انتقال به انسان

منبع عفونت و انتشار بیماری • خاک به ویژه خاک های زراعتی • مدفوع اسب، گاو، گوسفند، سگ، مرغ، موش صحرايي و خوكچه هندي و گاهی در مدفوع انسان

راه های انتقال بیماری • پوست (خصوصا زخم های عمیق) و جراحات سم • مجاری تناسلی هنگام زایش در گاو • بند ناف • پشم چینی و قطع دنبه • اخته کردن

درمان • خودداری از وارد کردن استرس به دام • نگهداری دام در محلی آرام، بی سروصدا و فاقد نور • استفاده از غذای سهم الهضم • حفظ تعادل مايعات و الكتروليت هاي بدن و تامين مواد غذايي مورد نياز از طرق مختلف تزريقي • ضدعفونی کردن محل زخم • تجویز آنتي توكسين كزاز، آنتی بیوتیک و داروهای آرام بخش

کنترل و پیشگیری الف- واکسیناسیون • استفاده از توکسوئید کزاز دو بار به فاصله ۸-۶ هفته و تزریق مجدد۶ تا۱۲ ماه بعد • در صورت وقوع زخم تزریق یک مرتبهاز توکسوئید کزاز • در صورت عدم تزریق توکسوئید کزاز و وقوع زخم، استفاده از سرم کزاز و ایجاد ایمنی غیرفعال ب- رعایت مقررات بهداشتی • قرنطینه کردن دامهای ورودی جدید • جلوگیری از وارد شدن آسیب و زخمی شدن بدن دام • ضدعفونی کردن محل نگهداری دام و وسایل